کودکان هم غیرنظامی هستند

رمان «مادرم دوبار گریست»، یکی از مهم‌ترین آثار ابراهیم یونسی است که برای بار نخست در سال 1377 منتشر شد. این رمان، روایتی واقع‌گرایانه از زندگی یک پسر نوجوان کرد است. در این اثر همراه با زندگی و سیر تحول پسر جوان – شیرویه – نگاهی انتقادی به مسائل اجتماعی در فرهنگ ایران شده است. شیرویه فرزند روستا است، روستایی مرزی در حوالی کردستان. پدرش رشیدخان از بزرگان روستا و مادرش گلزار، زنی بزرگ‌منش است. روستا تحت‌نظر پاسگاه مرزی اداره می‌شود و درجه‌داران پاسگاه با چراغ‌سبز رشیدخان هرازچندگاهی به غارت مال و جان و نوامیس روستا دست می‌زنند. شیرویه و مادرش با این رفتار رشیدخان مخالف‌اند و در کشاکش داستان در نهایت منجر به اعدام رشیدخان می‌شوند. پس از مرگ پدر، روزگار مهاجرت و خانه‌به‌دوشی شیرویه و مادرش شروع می‌شود و رمان مسائل اصلی‌اش را پی‌ریزی می‌کند. مسئله‌ی اصلی رمان «مادرم دوباره گریست»، مواجه با جهان بیگانه و امر بیگانه است. اینکه من یا ما که هستیم و بیگانگان چه کسانی هستند. تقابل قومیت‌های مختلف که در یک قرن اخیر بسیار بر شدتش افزوده‌شده است، مسائل مهمی هستند که در زمانه‌ی این روایت از مهم‌ترین مسائل بوده است. شیرویه در شهری جدید با مردمی جدید روبه‌رو می‌شود که حتی با گویش متفاوتی صحبت می‌کنند؛ ولی علی‌رغم دانسته‌هایش این مواجه اصلا ترسناک و عذاب‌آور نیست، بلکه موجب خوشایند این نوجوان و مادرش می‌شود. حتی در ادامه وقتی شیرویه باز به روستایش باز می‌گردد، دیگر حس تعلق خاطر و امنیتی قبلی را ندارد. داستان به‌خوبی با تحول شخصیت شیرویه پیش می‌رود و در یک چرخش جالب در پایان داستان، یک حسن‌ ختام جالب را پیش‌روی مخاطب قرار می‌دهد. ابراهیم یونسی که خود اصالت کرد دارد و مدتی هم جزو مقامات دولتی کردستان بوده با اشراف به موضوعات شهر و دیار خود و خلق روایتی ساختارمند، رمان رئالیستی جالبی خلق کرده که نیم‌نگاهی به موضوعات اجتماعی نیز دارد. یونسی یکی از اولین کسانی است که به آموزش داستان‌نویسی در ایران پرداخت و یکی از اولین کتاب‌ها در این زمینه را منتشر کرد. .

معرفی کتاب مجموعه آثار احمد شاملو دفتر چهارم کتاب پیش رو دفتر چهارم از "مجموعه آثار شاملو" را در بردارد که شامل "ترجمه نمایشنامه ها" از "احمد شاملو" می باشد.مجلد پیش رو شامل نمایش نامه های "مفت خورها" از"گرگه ئی چیکی"، "درخت سیزدهم" از "آندره ژید"، "سی زیف و مرگ"از "روبر مرل"، "نصف شب است دیگر دکتر شوایتزر" از "ژیلبـر سسبـرن" و سه نمایش نامه ی "عروسی خون" "یرما" "خانه برناردا آلبا" از "فدریکو گارسیا لورکا" می باشد.در سه نمایش نامه ی "فدریکو گارسیا لورکا" که سه مورد از درخشان ترین آثار ترجمه شده به قلم "احمد شاملو" هستند، اکثریت قهرمانان لورکا بار سنگینی را تحمل می کنند. وزن مناسک خانواده ، وزن رسومات سرکوبگر و سفت و سخت آبرو و شرف که امروزه دیگر قابل درک نیست. این سنت توسط مردان، زنان و کودکان دنبال می شود، که به نظر لورکا همیشه قربانی شرایط هستند. به عبارت دیگر، آن ها با اطاعت و تسلیم ، سنت ها را حفظ می کنند، حتی اگر بخاطر آن رنج بکشند. فرزندان در نتیجه ی تبعیت مادران از این آداب و رسوم خانوادگی می میرند یا قربانی می شوند و مادران با این وضعیت کنار می آیند چون آن را اجتناب ناپذیر می دانند. به تئاتر لورکا باید به عنوان ادامه ی روایت او در کتاب های شعرش نگاه کرد؛ مملو از پرده های رنگارنگ و تصاویر متحرک در مقیاس گسترده.بخشی از آثار دستچین شده در دفتر چهارم از "مجموعه آثار شاملو"، سال ها در زمره ی کتاب های نادر در صنعت نشر و فروش آثار نمایشی به حساب می آمدند و اکنون در این اثر هفتصد صفحه ای از انتشارات نگاه، در اختیار خوانندگان قرار گرفته اند.

معرفی کتاب پنج نمایشنامه از انقلاب مشروطیت این کتاب شامل پنج نمایشنامه از آثاز غلامحسین ساعدی نمایشنامه نویس تواناست. به نام های : « از پا نیفتاده ها »، « گرگ ها » ، « ننه انسی » ، « خانه ها را خراب کنید» و « بام ها و زیر بام ها ». که برخی از آن ها به کارگردانی جعفر والی در تلویزیون ایران اجرا شده است.غلامحسین ساعدی با نام مستعار گوهر مراد، پزشک و نویسنده ایرانی بود. ساعدی نمایشنامه نیز می‌نوشت و با بهرام بیضایی و اکبر رادی از نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی به‌شمار می‌رود. براساس مجموعه هشت داستان عزاداران بیل فیلم گاو ساخته شد.ساعدی گرایش سیاسی به سازمان چریکهای فدایی خلق داشت. او از اوایل تشکیل کانون نویسندگان ایران به آن پیوست، ابتدا به عنوان نماینده نویسندگان به عنوان اعتراض به سانسور با نخست‌وزیر «هویدا» مذاکره و به «آقای آموزگار» نامه نوشتند که اصلاح شود ولی به نتیجه نرسیدند و سپس کانون نویسندگان را تشکیل دادند. در سال ۱۳۵۶ شب شعر را تشکیل دادند که سیمین دانشور و شمس آل احمد و خیلی از نویسندگان و شاعران در آن شرکت می‌کردند که «کتاب ده شب» مربوط به آن شب‌هاست. وی پس از انقلاب ۱۳۵۷ از راه پاکستان به فرانسه گریخت.ساعدی سال ۱۳۶۴ در پاریس درگذشت و در گورستان پرلاشز به خاک سپرده شد.