گروه (1+5) 1 (جشن تولد پر دردسر)

نویسنده لیندا اشتگ، آبراهام بونک، تالیب روتنگاتر مترجم عزیزالله تاجیک‌اسمعیلی، پرستو حسن‌زاده نوبت چاپ 3 تعداد صفحات 396 قطع و

کتاب روانشناسی عمومی حمزه گنجی در 12 فصل تنظیم شده‌است. در فصل اول کتاب روانشناسی عمومی گنجی، تاریخچۀ روانشناسی و مکتب‌های این رشته همچون: ساخت‌گرایی، گشتالت‌گرایی، روان‌کاوی، انسان‌گرایی، رفتارگرایی، شناخت‌گرایی، زیست‌گرایی و اجتماع و فرهنگ‌گرایی مطرح و رشته‌ها و روش‌های تحقیق در روانشناسی بیان شده‌است. فصل دوم از روان شناسی عمومی حمزه گنجی، شرطی شدن و یادگیری و در فصل سوم از رشد و عوامل موثر بر آن می‌گوید. سه فصل بعد مباحثی همچون: هوش، حافظه و فراموشی و ناکامی و تعارض را طرح می‌کند. در فصل هفتم و هشتم کتاب روانشناسی عمومی حمزه گنجی موضوعاتی مثل شنوایی، بینایی، تعریف انگیزش، ادراک، انواع انگیزه، طبقه‌بندی انگیزه و فرق انگیزه و تحریک عنوان شده است. 5 فصل پایانی کتاب نیز مباحث هیجان، شخصیت، اختلال‌های رفتاری و پایه‌های زیستی رفتار را به صورتی جامع بررسی می‌کند.

معرفی کتاب آواز کشتگان محمود شریفی استاد دانشگاهی است که به دلیل نوشته هایش علیه حکومت به زندان افتاده است. بعد از آزاد شدن سمت استادی اش از او گرفته می شود و او به عنوان یک کارمند اداری در دانشگاه مشغول می شود. محمود سعی می کند دور سیاست را خط بکشد، مطلب تحریک کننده ننویسد و فقط به همسر خود سهیلا و دخترش گلناز فکر کند. ولی زندگی عادی برای او ممکن نیست، ساواک همه جا او را زیر نظر دارد، دانشجویان به او عنوان یک رهبر نگاه می کنند، همکاران و دوستانش از کوچکترین معاشرت با او هراسانند. رمان فضایی بحرانی و در جدال دارد. بازگشت به گذشته بسیار به موقع و در جای خودش اتفاق می افتد. و البته نگاه و گذری است بر قسمتی از تاریخ سرزمین مان. آواز کشتگان در سه فصل نوشته شده و در هر فصل نویسنده با شگردهای خاص خود داستان را به گونه ای روایت می کند که مخاطب با داستان درگیر شود. نثر براهنی در این رمان می تواند به شکل یک کارگاه آموزشی عمل کند و خواننده پیگیر و علاقه مند را با زیرو بم های نوشتن آشنا کند. رمان آواز کشتگان با ساختاری آشفته، بیان گر وقایع دانشگاه تهران، نحوه تعامل یا تعارض استادان با دانشجویان روشنفکر و هم چنین عملکرد ماموران ساواک در مسائل مختلف فرهنگی، عقیدتی و سیاسی دانشگاه در دوران قبل از انقلاب اسلامی است. این رمان را می توان از نوع رمان های تاریخی به حساب آورد؛ زیرا براهنی در خلق این رمان، علاوه بر توصیف موقعیت های شغلی، مقامی، خلقی و روانی شخصیت ها، به صورت جسته و گریخته به پاره ای از حوادث تاریخی قبل از انقلاب پرداخته است. خوش پرداختی تیپ های شخصیتی، استیلای عنصر جدال بر فضای کلی رمان، تلفیقی بودن شیوه روایت (دانای کل و من روایتی)، بهره گیری از شیوه رجعت به گذشته، لحن طنزآمیز و طعنه گونه رمان، ناشاد و بحرانی بودن فضای کلی آن و… ارزش هنری این اثر را اعتلا بخشیده است.