آخرالزمانی در همین نزدیکی

معرفی کتاب تفسیر هیدگر از فلسفه هگل نوشته محمد زارع: تفسیرهای هیدگر از اندیشه های متفکران غرب،به ویژه هگل،از سنخ شرح و توضیح و تبیین های رایج نیست بلکه چیزی کاملا نا متعارف و تماما دیگر است. هیدگر در گفتگو با فیلسوفان مغرب زمین و تفسیر انتقادی اندیشه های آنان،در واقع تفکر خویش را بنیاد می گذارد و گام به گام به پیش می برد بنا به ادعای یکی از شارحان هیدگر،هیچ متفکر فلسفی بزرگی در قرن بیسستم به اندازه هیدگر دانشی وسیع و عمیق از سنت فلسفی غرب نداشته است. برای درک عمیق تجدد مدرنیته و نسبت ما ایرانیان با آن،در وضع کنونی،آثار فیلسوفانی که تجدد را اندیشیده اند از منابع مهم می باشند. از این رو امید هست که در تفسیر هیدگر از فلسفه هگل گامی برای فهم بررسی ژرف اندیشه تجدد و به طور کلی غرب برداشته شده باشد.

معرفی کتاب شوکران اندیشه شوکران اندیشه؛ خاطرات و اندیشه های آیت الله صالحی نجف آبادی نویسنده کتاب شهید جاوید» مرحوم آیت الله صالحی نجف آبادی از جمله علمای تراز اولی بود که جزو پیشروان روشنفکری و یا نواندیشی دینی به شمار می رود که تلاش کرد تا پیرایه و خرافه را از دین بزداید و اندیشه جدیدی از فلسفه دین را ارائه کند. صالحی نجف آبادی بر اهمیت مبانی کلامی و اخلاقی شریعت اسلام و لزوم تطبیق فقه و اصول با آن ها تأکید داشت و در رویکرد اجتهادی خود بر اهمیت دلایل عقلی و نقلی معتبر و بی اعتباری بسیاری از احکامی که به استناد اجماع و «ادعای اجماع» صادر شده، اصرار داشت که این امر منشأ مخالفت های بیشماری با آراء و نظرات او شد. وی به پیروی از استادش آیت الله بروجردی بر اهمیت فقه مقارن و تقریب گرایی و عدم تعصب در مواجهه با دستاوردهای فقهی اهل سنت اصرار می ورزید. او همچنین بر لزوم بازخوانی تاریخ و تأثیر آن در کشف حقایق شریعت واقف بود و به همین جهت در تاریخ و «علم رجال» تبحر داشت و بخشی از کشفیات کم نظیر خود در مورد احادیث مجعوله را در کتاب «غلو» و برخی مقالات دیگر آورده است. از دید وی دانستن تمام علوم لازمه امامت امامان نیست و امامان تنها آگاه به همه احکام اسلام و امور اجتماعی و سیاسی هستند و علم آنها در موارد دیگر استثنایی است و عمومیت ندارد. وی برای اثبات نظر خود بر روایات، قرآن، نظر علمای پیشین (شیخ مفید و شیخ طوسی، علامه حلی و سید مرتضی) استناد می کند. از دید وی آگاهی به امور غیبی در مواردی خاص به خواست خدا به امامان و پیامبر الهام می گردد و عمومیت ندارد.