آداب دنيا

سال‌های پس از جنگ دوم جهانی دوران تثبیت امپراتوری آمریکا و ترویج رؤیا و فرهنگ آمریکایی بود. هر روز هزاران پیام به جهان مخابره می‌شد و از لذت‌های زندگی آمریکایی می‌گفت. وفور کالا و مصرف بی‌پایان، فراوانی سرگرمی و کشف هزاران قهرمان و گروه موسیقی و برنامه‌های شاد و سرگرم‌کننده این کشور را در چشم بیگانگان به مدینه‌ی فاضله‌ی عصر جدید می‌نمایاند، اما منتقدان و نویسندگان و هنرمندان آمریکایی بر این باور نبودند و تجاوز به ویتنام کافی بود تا این منتقدان پا به میدان بگذارند و فریاد بزنند. تامس پینچن نیز از همین دست نویسندگان است. پینچن در «اعلان قرعه‌ی ۴۹» قهرمان زن داستانش را وارث زندگی آمریکایی نیمه‌ی نخست قرن می‌کند. سرمایه‌داری می‌میرد و ارثش به جای آن‌که برای وارث راحتی و رفاه به ارمغان بیاورد جز دربه‌دری حاصلی ندارد. خانم ادیپاماس که گرفتار ملال و بی‌معنایی زندگی و پریشانی و اضطراب و هراس است، ناگهان وارث قانونی یکی از دوستانش می‌شود. باید به سفر برود و هفت‌خوانی را پشت‌سر بگذارد تا به جایزه برسد، اما این سفر، در هر گام و هر مرحله، مبدل به سفر خودشناسی و کسب معرفت نسبت به زندگی به‌ظاهر پر آسایش معاصر می‌شود. هزاران رمزوراز و نماد و جادو در کار می‌آید و هر بار وعده‌ی کامیابی مکرر می‌شود و تحقق نمی‌یابد. تامس پینچن با تکیه بر سنت رمان آمریکایی توانسته است تراژدی تازه‌ای بیافریند. تراژدی‌ای که در آن مخاطب نیز یکی از وراث نکبت و ناکامی خواهد بود.

معرفی کتاب حرفه: داستان نویس 2

فرانک ای. دیکسون و‌ ساندرا اسمیت در کتاب حرفه: داستان نویس 2، به وجوه تکنیکی داستان‌نویسی می‌پردازند و می‌کوشند عناصر فنی داستان را معرفی نمایند. این کتاب که جلد دوم از مجموعه‌ی حرفه: داستان‌نویس به شمار می‌آید، مفهوم پی‌رنگ، شخصیت‌پردازی و زاویه‌ی دید را آموزش می‌دهد و نحوه‌ی به‌کارگیری آن‌ها را در داستان تشریح می‌کند.

درباره‌ی کتاب حرفه: داستان نویس 2

از شکل‌گیری داستان‌نویسی مدرن در ایران، چیزی در حدود صد سال می‌گذارد. این حرفه‌ی ادبی که مستقیماً از غرب وارد شده، در تمام این سال‌ها تحت‌تأثیر سبک و نگرش غربی‌ها بوده است. نکته‌ی قابل‌توجه اینجاست که نویسنده‌ی ایرانی بیشتر از اینکه به شکل اصولی و قاعده‌مند این سبک و نگرش را آموزش ببیند، بیشتر با واسطه و مطالعه‌ی کتاب‌های داستانی آن را درک کرده. طبیعتاً، تکنیک‌ها و اصول داستان‌نویسی از این طریق، به شکل منطقی و درست انتقال پیدا نمی‌کنند. تعدادی از منتقدین، عقب‌ماندگی ادبیات داستانی فارسی را تا حدی به همین مسئله مربوط می‌دانند. آن‌ها اعتقاد دارند کمبود منابع آموزشی و آکادمیک داستان‌نویسی، تأثیری جدی بر روی داستان فارسی گذاشته و تا حد زیادی رشد آن را کند کرده. بر همین اساس، این دسته از منتقدین پیشنهاد می‌دهند باید تا جای ممکن منابع مهم آموزش داستان‌نویسی را ترجمه و تدریس کرد. ازجمله کسانی که به این دیدگاه اعتقاد دارند، کاوه فولادی‌نسب و مریم کهنسال نودهی هستند، مترجمانی که با ترجمه‌ی مجموعه‌ی حرفه: داستان‌نویس، به ویراستاری فرانک ای. دیکسون (Frank A. Dickson) و‌ ساندرا اسمیت (Sandra Smythe)، کوشیدند بخشی از این عقب‌ماندگی را جبران نمایند. کتاب حرفه: داستان نویس 2 (Handbook of Short Story Writing)، جلد دوم این مجموعه‌ی آموزشی است و تلاش دارد بخشی از قواعد و تکنیک‌های اصلی داستان‌نویسی را معرفی کند. اثر حاضر متشکل از جستارها و مقالات آموزشی در همین زمینه است که نویسندگان، ویراستاران و مدرسان برتر داستان‌نویسی آن‌ها را نگاشته‌اند. جلد اول مجموعه‌ی حرفه: داستان‌نویس، در حکم مدخل و معرفی فن داستان‌نویسی بود و در آن از اهمیت داستان، نویسندگی به‌عنوان حرفه و ایده‌پردازی صحبت شد. اما کتاب حرفه: داستان نویس 2، به شکل جدی وارد مبحث نویسندگی می‌شود و می‌کوشد قواعد الزامی این حرفه را آموزش دهد. فرانک ای. دیکسون و‌ ساندرا اسمیت برای این جلد به سراغ موضوع شخصیت‌پردازی، پی‌رنگ و زاویه‌ی دید در داستان‌نویسی رفته‌اند و سعی کردند آن را به شکلی کامل تشریح نمایند. در کتاب پیش‌رو برای هر کدام از این مباحث، چندین جستار وجود دارد که می‌کوشند آن مبحث را از زوایای مختلف توضیح دهند. در این کتاب شما با نقش پی‌رنگ در داستان‌ها، کشمکش در پی‌رنگ، داستان‌های فاقد پی‌رنگ، نحوه‌ی شخصیت‌پردازی، هم‌ذات‌پنداری در شخصیت‌ها و نحوه‌ی انتخاب زاویه‌ی دید آشنا خواهید شد.