آدمکش کور

بیش از صد سال از کشف ضمیر ناآگاه می‌گذرد ولی هنوز روان‌کاوی جای خود را به خوبی در بطن فرهنگ ایرانی نیافته است. مندرجات این کتاب حاکی از آن‌اند که روان‌کاوی ازجمله تنها شعب علمی است که توانسته است دقت و جدیت علمی را با اصول انسانی تلفیق کند. در دوره‌ای که با سرعتی این‌چنین سرسام‌آور شاهد گسترش علوم عصبی هستیم، روان‌کاوی از معدود سنگرهایی است که همچنان در مقابل این علوم ایستادگی کرده به دفاع از انسانیت آدمی می‌پردازد. چنان‌که می‌دانیم علوم عصبی بر اساس این اصل استوارند که پدیدارهای نفسانی مترتب بر تحریکات یاخته‌های عصبی هستند و روزی در خدمت درک و کنترل کامل انسان درخواهند آمد. ولی صحبت بر سر نحوه‌ی این درک و حقانیت چنین کنترلی است. روان‌کاوی قبل از هر چیز مبادله‌ای است انسانی و طریقی که فرد در جهت شناخت خویش اتخاذ می‌کند. چنین شناختی در روان‌کاوی مشروط به قبول محدودیت و منوط به تعهد این تناهی است. هر گونه کوششی که در جهت کنترل و در پی تمامیت باشد، مخالف اصول روان‌کاوی است و امکان چنین طی طریقی را از میان می‌برد. در این کتاب نویسنده سعی کرده است اصول عمده‌ی روان‌کاوی فروید و لَکان را در حد امکان به نحو جامع مورد بررسی قرار دهد. در این مهم کوشش بر آن بوده که مطالب نه‌تنها برای مبتدیان قابل دسترسی باشد، بلکه برای اصحاب فن نیز مفید واقع گردد. لذا کتاب حاوی قرائت‌های متعددی است و درعین‌حال می‌تواند به‌صورت مرجع نیز به‌کار آید. مبانی روان‌کاوی فروید ـ لکان (چاپ ششم از ویراست دوم) - انتشارات نی