آگوس و هیولاها 5/ افسانه‌ی دریا

انتشارات هوپا منتشر کرد: ریکی از بالای سر یک سگ و یک گروه دخترهای راهنما پرواز می‌کند. اگر آن‌ها بالا را نگاه کنند، او می‌افتد، آن‌هم درست روی سرشان. برای ریکی این مسئله نه تنها خجالت آور است، بلکه مرگ‌آور است. با خواندن دو داستان کلاه‌گیس فرفری و یک گاز کوچولو احتمالا قاه‌قاه می‌خندید، به کارهای پسری که دنبال شهرت است، هم‌روی زمین و هم بین زمین و آسمان.

 خلاصه ی مجموعه کتاب های جویندگان مقبره

کتاب مردگان مقدمه‌ای است برای تمامی کتاب‌های بعدی این مجموعه. قهرمان این داستان پسری به نام «الکس سنفر» است که تمامی پزشکان، از زنده ماندن او قطع امید کرده‌اند. اما چه کسی به زنده ماندن او امید دارد و حاضر است هرکاری برای زنده ماندن «الکس» انجام دهد؟ دقیقا، مادر او! مادر الکس برای نجات پسرش روشی تاریک و اسرار آمیز در ذهن دارد: استفاده از طلسم‌های «کتاب مردگان». در نهایت، مادر الکس موفق به نجات فرزند خود می‌شود، اما هرچیزی یک بهایی دارد. حال که الکس دقیقا از آستانۀ مرگ نجات یافته، باید با دنیایی مواجه شود که در آن، نیرویی شیطانی و باستانی رها شده است. مومیایی‌ها به راه افتاده‌اند، عنکبوت‌ها به نیویورک حمله کرده‌اند و مهمتر از همه، 5 فراریِ مرگ به دنیای انسان‌ها پا گذاشته اند. اما آیا اوضاع بدتر از این نیز می‌شود؟ بله! مادر الکس و کتاب مردگان درست در همین لحظه ناپدید می‌شوند. الان دقیقا وقتشه که الکس با یاری رفیق و تنها همراه خود، «رن»، با فراری‌های مرگی شاخ به شاخ شوند که 3 هزار سال گذشته را صرف نقشه کشیدن برای انتقام از انسان‌ها گذرانده‌اند! هیچ‌چیز نمی‌تواند زندگی الکس سنفر را نجات دهد. این چیزی‌ است که دکترها می‌گویند، ولی مامان می‌داند این حرف‌ها حقیقت ندارد. می‌داند که طلسم‌های گمشده‌ی کتاب مُردگان می‌تواند پسرش را از آستانه‌ی مرگ به زندگی باز گرداند. مشکل اینجاست که وقتی مامان این طلسم‌ها را به کار می‌برد، پنج فراریِ مرگ هم به زندگی بر می‌گردند. نیرویی شیطانی و باستانی آزاد شده. مومیایی‌ها در حال بیدار‌شدن هستند. عقرب‌ها به شهر نیویورک سرازیر شده‌اند و بدتر از همه: مامان و طلسم‌های گمشده هر دو ناپدید شده‌اند! الکس و بهترین دوستش، رن هر کاری می‌کنند تا طلسم‌ها را پیدا کنند و دنیا را نجات دهند ... حتی اگر مجبور شوند با فراری مرگی سرشاخ شوند که سه‌هزار سال در خواب مرگ بوده و نقشه‌ی انتقامی بزرگ را در سر می‌پرورانده است. بعضی مقبره‌ها باید برای همیشه بسته می‌ماندند ...