ابن سینا نابغه ای از شرق

"دغدغه ایران" کتابی است از "محمد فاضلی"، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی که در آن "راه هایی به سوی آزادی ، امنیت" را مورد ارزیابی قرار می دهد. وی در بخش اول این کتاب به سیاست گذاری های عمومی و عقلانیت توسعه می پردازد و در این راستا مسائلی همچون پایان دادن به کلی گویی، موفقیت های کوچک، دولت فروتن، درس های آموخته شده از حادثه ی پلاسکو، ورشکستگی در سیاست گذاری، حق گفت و گو و هم اندیشی ملی پیرامون قیمت ارز، بودجه ریزی جنگلی، معادن، توسعه و اشتغال، ایرانیان و مهاجرت بین المللی را تجزیه و تحلیل می کند.او در بخش دوم به اصلاحات اداری و حکمرانی اشاره می کند و مواردی چون چالش فیش های حقوقی، شفافیت در رای گیری مجلس، فساد و چرخه ی تولید مدیران فاسد را بررسی می کند. در بخش سوم کتاب "دغدغه ایران" از "محمد فاضلی" که به آب و محیط زیست اختصاص دارد، به سدها و توسعه و توهماتی که پیرامون مساله ی آب در ایران وجود دارد پرداخته می شود و بخش چهارم درباره ی سیاست صحبت می کند. بخش پنجم به سیاست اجتماعی اختصاص دارد و با بحث پیرامون نظام رفاهی کشور، واقعیت اجتماعی میان مایگی را توصیف می کند. بخش ششم در نقد اجتماع و فرهنگ نوشته شده و از آموزش پرورش گرفته تا روایت های سطح بندی شده ی عاشورا، موارد عمده ی فرهنگی و اجتماعی را به نقد می کشد. بخش پایانی کتاب "دغدغه ایران" به مسائل و راهکارها اختصاص دارد و در این راستا، برای بسیاری از مسائلی که در طول کتاب هم ذکر شد، راهکارهای منطقی و کاربردی را ارائه می دهد.

کنشگران سیاسی در دوران نهضت ملی شدن صنعت نفت در شیراز شامل روسای ایلات قشقایی و خمسه و خاندان های اداری- سیاسی پر نفوذ چون نمازی و حکنت بوده اند. علاوه بر آن دو خانواده دیر پای مذهبی یعنی خاندان محلاتی و فال اسیری در بسیج مردم و ایفای نقش سیاسی کوشا بودند. سید نور الدین الحسینی الهاشمی دیگر رهبر مذهبی است که در عرصه فعالیت سیاسی آن زمان نقش موثری داشته است.احزاب سیاسی و تشکل های صنفی و همچنین روزنامه نیز در سال های میانه اردیبهشت 133 تا کئدتای 28 مرداد 1332 در شیراز بسیار فعال ظاهر شدند.علاوه بر تشکل های صنفی و دو تشکل مطبوعاتی در کنار احزاب سراسری که شعب آنها در شیراز فعال بوده است به تلاش سیاسی مبادرت می ورزیدند.دو قطبی جدی در شیراز در این ایام شکل گرفته بود و منویات آنها را نشریاتی که تعداد آنها به عدد باور نکردنی 104 می رسیدبازتاب می دادند. ایمن در حالی است که شیراز آن زمان کمتر از ده درصد جمعیت کنونی یعنی 150000 نفر را شامل می شد و جز دانشکده پزشکی که دو سال از عمر ان می گذشت فاقد هر نوع موسسه آموزش عالی بود و فقط چهار چاپخانه در شهر بود.کتاب پیش رو به فعالیت های رقابت آمیز مجموعه های یاد شده در دوران حکومت دکتر مصدق می پردازد و نوع فعالیت موافقان و مخالفان آن دولت را در حوادث مهم منطقه و کشور از جمله کودتای 28 مرداد به تصویر می کشد مخالفانی که در میان آنها شخصیت های کشوری چون سردار فاخر حکمت به عنوان نماینده شیراز در مجلس شورای ملی در مقام ریاست مجلس دوره شانزدهم قرار داشته است.