اخگر پردیس

جنگ داخلی آمریکا بزرگترین و خونبارترین جنگی است که تا به حال در نیمکره غربی به وقوع پیوسته است . یک جنگ در مقیاسی استثنایی . هیچ واقعه‌ای در تاریخ این کشور به اندازه این رویداد که بین سال‌های ١٨٦١ تا ١٨٦٥ رخ داد ، توجه آمریکایی‌ها را به خود معطوف نکرده است . تقریباً ٥/٣ میلیون سرباز در دو ارتش خدمت کردند و در حدود ده هزار نبرد ، درگیری ، حمله ، محاصره و عملیات دریایی رخ داد . این جنگ اولین جنگی بود که با مقیاس وسیع و با سلاح‌های عصر صنعتی انجام می‌شد ، جنگ داخلی آمریکا مصادف بود با تولید مسلسل ، تفنگ خودکار ، تفنگ دوربین‌دار و رزمناوهای زره‌پوش ، به علاوه یک زیردریایی که عملاً یک کشتی دشمن را غرق کرد . راه‌آهن برای نخستین بار نقشی اصلی در جنگ ایفا کرد ، زیرا قطارها در حالی که تلگراف ارتباط سریع را میسر کرده بود ، سربازان و تجهیزات را حمل می‌کردند . دیگر نوآوری‌ها عبارت بودند از : استفاده از بالون برای هدایت آتش توپخانه و بهبود تکنیک‌های جنگ سنگر به سنگر . علاوه بر این بیشتر جذابیت جنگ داخلی در نتیجه وقوف به این نکته است که این جنگ در تاریخ آمریکا واقعه‌ای بسیار مهم بوده است . در واقع سرنوشت ایالات متحده در قلب این نبرد قرار داشت .

«طاهره کریم قاسمی» بر حسب تصادف یکی از دوستان سی و اندی سال پیش خود را هنگام انتخابات انجمن اولیا و مربیان مدرسه دخترش می‌بیند و به ناگاه تمام خاطرات گذشته محنت‌بارش برای او زنده می‌شود. «مرضیه» که از دوستان دوران دانشجویی و فعالیت‌های سیاسی دهه ٦٠ طاهره است به او قول می‌دهد که دوباره همدیگر را ببینند. اضطراب و دلشوره در قالب حملات عصبی «طاهره» را از پا انداخته و او را وادار می‌کند خاطراتش را به سختی در پیش دیدگان خود مجسم کند: او طاهره ١٧ ساله را به یاد می‌آورد که در آستانه مرگ پدر که به بیماری مصیبت‌بار سرطان دچار شده برای دلخوشی پدر و اینکه نگران دخترکش نباشد عمو و خانواده‌اش او را به عقد پسرعمویش «احمد» در می‌آورند. روستای «گوران» محل وقوع حوادث زندگی پُر فراز و نشیب طاهره است. «احمد» بعد از عقد طاهره برای همیشه می‌رود. او که هوادار یک سازمان سیاسی دهه شصتی است از خود برای طاهره فقط یک خاطره باقی می‌گذارد. طاهره احمد را دوست دارد و پدر هم چند روز بعد از عقد طاهره و احمد می‌میرد. سال‌های دهه ٦٠ و دغدغه‌های این سال همواره در آثار بلقیس سلیمانی موج می‌زند و خواننده را برای خواندن حوادث آن روزگار بی‌تاب می‌کند. «سلیمانی» در آثارش خط اصلی داستان‌های خود را بر ظلم و ستم مضاعفی پایه‌گذاری می‌کند که در آن سال‌ها بر طاهره و امثال طاهره رفته است: «همه می‌دانند دکترها پدر را جواب کرده‌اند. سرطان رُسّش را کشیده. شده است پوست و استخوان... بابا دلش می‌خواد تو به سرانجام برسی نگرانته. نمی‌خواد صغیر پشت سرش داشته باشه... . همه برمی‌گردند به گوران، الِاّ احمد. احمد می‌رود برای همیشه...» بلقیس سلیمانی داستان‌نویس، منتقد و پژوهشگر ادبی، زاده «رابر» کرمان است. «بازی آخر بانو»، «بازی عروس و داماد»، «خاله بازی»، «به هادس خوش آمدید»، «سگ‌سالی»، «پسری که مرا دوست داشت»، «من از گورانی‌ها می‌ترسم» و... از آثار این نویسنده هستند که هر کدام چند بار تجدیدچاپ شده‌اند.