اسپارتاکوس

جهان سیاسی در شبکه‌های اجتماعی بیش از حد ناهمگون، بسیار فردگرا، پر از هرج‌ومرج و نامناسب برای گفتگو به منظور احیای حوزه عمومی است. این توصیفی است که نویسندگان کتاب آشفتگی سیاسی در رابطه با جهان سیاسی در شبکه‌های اجتماعی دارند. واقعا آن است که اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مجازی امروزه تأثیر روزافزونی بر زندگی بشری دارند و بر سیاست، اقتصاد و فرهنگ جوامع تأثیرات شگرفی از خود به جای گذاشته‌اند. می‌توان گفت که پس از انقلاب تلفن‌های هوشمند و با رشد و توسعه شبکه‌های اجتماعی مجازی، ماهیت کنش سیاسی دچار تحولات فراوانی شده است. از جمله این تحولات می‌توان به نحوه شکل‌گیری کنش‌های جمعی اشاره کرد. امروزه به واسطه توسعه شبکه‌های اجتماعی مجازی، کنش جمعی ماهیتی آنلاین نیز پیدا کرده است و آنگونه که کاستلز می‌گوید شاهد شکل‌گیری فضاهای دورگه به واسطه پیوند فضای آنلاین و فضای شهری شده‌ایم. به این ترتیب، بسیاری از کنش‌های جمعی مانند تظاهرات و شورش‌های خیابانی، که در فضای آفلاین شکل می‌گیرد، ریشه در فضای آنلاین دارد و از آنجا آغاز می‌شود. کتاب حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش است که در دوران سیطره شبکه‌های اجتماعی مجازی، کنش جمعی چگونه شکل می‌گیرد و اطلاعات اجتماعی موجود درون شبکه و رؤیت‌پذیری افراد درون شبکه‌ها چه تأثیری بر شکل‌گیری یک فعالیت جمعی می‌گذارد. به همین جهت نویسندگان این کتاب با استفاده از تحلیل کلان‌داده‌ها می‌پردازند تا رفتار کاربران درون شبکه را تحلیل کنند. از این حیث، این کتاب روش جدیدی را جهت تحلیل کنش سیاسی کاربران شبکه‌های اجتماعی ارائه می‌دهد. در کنار تحلیل این کلان داده‌ها، نویسندگان این کتاب به عوامل روان‌شناختیِ مؤثر در شکل‌گیری یک کنش سیاسی نیز پرداخته‌اند. آن‌ها معتقدند که به واسطه توسعه اینترنت، امروزه ویژگی‌های روان‌شناختی بیش از متغیرها و ویژگی‌های زمینه‌ای نظیر جنسیت، تحصیلات و طبقه اقتصادی اهمیت دارد. به همین جهت در این کتاب شاهد ارائه مدل جدیدی در تحلیل کنش سیاسی افراد هستیم که به ۵ ویژگی شخصیتی آن‌ها شاملپذیرا بودن۱، وظیفه شناسی۲، برون‌گرایی۳، سازگاری۴ و روان‌رنجوری۵ می‌پردازد و با آزمایش‌های مختلف سهم هر یک از این ویژگی‌ها را در شکل‌گیری کنش جمعی نشان می‌دهد. به همین جهت می‌توان گفت که ماهیت این کتاب، ماهیتی چند رشته‌ای است و خوانندگان کتاب برای فهم تمام بخش‌های آن لازم است نه تنها به مفاهیم علوم سیاسی اشراف داشته باشند، بلکه باید آگاهی کافی از علم آمار و علم روان‌شناسی نیز داشته باشند و در صورت فقدان دانش کافی در هر یک از این رشته‌ها، برای فهم تمام مباحث طرح شده در این کتاب با دشواری رو به رو خواهند شد. با این حال این کتاب که برنده جایزه کتاب مکنزی در انجمن مطالعات سیاسی و کتاب سیاسی تحسین شده مجله گاردین در سال ۲۰۱۶ است، در رشته علوم سیاسی ریشه دارد و می‌توان گفت که زمینه اصلی این کتاب در حوزه علوم سیاسی است و علاقه‌مندان به این حوزه می‌توانند مباحث اصلی طرح شده در این کتاب را دریابند. نویسندگان این کتاب نشان می‌دهند که چگونه شبکه‌های اجتماعی مجازی بر رفتار و تصمیم سیاسی شهروندان تأثیر می‌گذارد و معتقدند که این شبکه‌ها نوعی آشفتگی سیاسی را در جوامع ایجاد کرده‌اند. آن‌ها معتقدند: «شبکه‌های اجتماعی محدوده فعالیت‌های سیاسی شهروندان را گسترش داده‌اند و با درخواست کمک‌های کوچک و نه‌چندان وقت‌گیر از آن‌ها در تحرکات سیاسی، تا حدی هزینه‌ها را پایین آورده‌اند. افراد برای تصمیم‌گیری برای قبول هریک از این مشارکت‌های مختصر در معرض تاثیر گرفتن از اجتماع هستند: از آنچه دیگران انجام می‌دهند، خبردار می‌شوند و می‌دانند کارهایشان در معرض دید سایرین خواهد بود. بنابراین فعالیت‌های خودشان با تعداد زیادی از افراد آمیخته خواهد بود، که منجر به زنجیره تعاملی می‌شود که می‌تواند به افزایش مقیاس فعالیت‌های بزرگ بینجامد ـ اما معمولا این اتفاق نمی‌افتد. این جریانی از آشفتگی سیاسی است که بی‌ثبات، غیر قابل پیش‌بینی و اغلب ناپایدار است.»

 خواندن کتاب آشفتگی سیاسی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

پژوهشگران علوم ارتباطات، جامعه‌شناسی، علوم سیاسی و همه علاقه‌مندان به مباحث رسانه مخاطبان این کتاب‌اند.

درباره نویسندگان کتاب آشفتگی سیاسی

هلن مارگتس استاد جامعه و اینترنت در انستیتیوی اینترنت دانشگاه آکسفود است، جایی که در آن اسکات هیل و طاها یاسری به عنوان متخصص داده و علوم محاسباتی به تحلیل کلان‌داده‌ها می‌پردازند. پیتر جان نیز استاد علوم سیاسی دانشگاه کالج لندن است.

در نیمه دوم قرن دوم هجری، یک جماعت از غالیان افراطی از قبیل مغیرة بن سعید و ابوالخطّاب، همچنین همراهانشان مانند مفضّل بن صالح ابوجمیله و عبدالله بن قاسم حضرمی، مکتب غلوّ را تأسیس کردند. آنها در تلاش بودند مسیر معتقداتشان را ارتقاء داده و برای انتشار این مسلک، روایاتی ابداع کردند. این روایات بر اساس معتقداتشان به ائمّه اهل بیت نسبت داده می‌شد تا تأثیر بیشتری داشته باشد. اگرچه ائمه (ع) با این گروه غالیان به شدت مخالفت می‌کردند، اما آنان توانستند تا به حدی مسلک خود را گسترش دهند و به مردمان تبلیغ کنند. این گروه انحرافی افکار خود را به شکل ادعاهای حدیثی ارائه می‌دادند و به ائمه (ع) ارتباط می‌دهند. آنها اندکی از افراد را مأمور کردند که به عنوان عوامل نفوذی، دستاوردهای آنها را در میان طرفداران ائمه معرفی کنند. بعد از اطمینان از تأثیرگذاری بر برخی از شیعیان، آثار ائمه را به‌نام خودشان تهیه کرده و در آن، روایات جعلی و غلوّآمیز جا به جا کردند. این کتب جعلی تکثیر شدند و به مردم منتقل شدند، به طوری که افراد نمی‌دانستند اخبار جعلی در کتبی که به دست آورده‌اند، از منابع اصلی آنها نیامده و بدین سان به کلام غالیان اعتماد می‌کردند. غالیان توانستند تعداد زیادی از اهل علم و ادب را به‌سوی خود جذب کنند و مکتب غلوّ را تقویت نمایند. این نشان می‌دهد که غالیان به حدی موفق شده‌اند و اهداف خود را به‌طور قابل‌توجهی تحقق دهند. به وضوح، مکتب غلوّ در این دوران گسترش یافته و تأثیرگذاری اساتید و دانش‌آموزان را پیدا کرده است. به‌همین دلیل، انسان‌های علاقه‌مند به حقیقت و صداقت متعهد می‌شوند که در مقابل این انحراف فکری ایستادگی کنند و حقایق را اعلام کنند. به‌ویژه، اهل علم ملزوم است که به کمک علم و دانش خود، با ترویج مبارزه با غلوّ و جلوگیری از گسترش آن سهم داشته باشند. این کتاب تحت عنوان "غلوّ" به‌منظور راهنمایی در این مسیر نگاشته شده و به جامعه افرادی که تفکر انحرافی غلوّ را پیش می‌برند، ارائه شده است.