افق

معرفی کتاب درباره‌ی شر

تحلیلی موشکافانه، انتقادی و چندبعدی پیرامون شر و پلیدی! تری ایگلتون از تاریخ، هنر، ادبیات، فلسفه، اخلاق و خلاصه هر حوزه‌ای که می‌توان نشانی از مفهوم شر در آن پیدا کرد، کمک گرفته تا در کتاب درباره‌ی شر، تحلیلی واقع‌بینانه و بنیادین از مسئله‌ی شر ارائه کند. همچنین تلاش کرده در این کتاب فلسفی به برخی از سؤالات اساسی در مورد ماهیت شر، ارتباط آن با ذات بشر یا زندگی اجتماعی پاسخ بگوید و رویکرد مارکسیست‌ها و لیبرال‌ها را در قبال آن مشخص کند.

درباره‌ی کتاب درباره‌ی شر

«شر» از آن دسته واژگانی است که مدام در مکالمات یا نوشته‌های خود از آن استفاده می‌کنیم و در مورد موضوعات مختلف آن را به کار می‌بریم، بدون این‌که اکثر ما با معنای اصلی و تعریف دقیق آن آشنا باشیم. شر کلمه‌ای است که با مضامین منفی دیگری چون شیطان، بد بودن، غیرعقلانی بودن و... پیوند خورده و به اشکال گوناگون در متون فلسفی و دینی ما جا خوش کرده است. خواندن کتاب درباره‌ی شر (On Evil)، اثر تری ایگلتون (Terry Eagleton) به ما کمک می‌کند تا این مفهوم و گستره‌ی معنایی آن را بهتر درک کنیم.

  در بخشی از کتاب عشق نامه‌ی ایرانی می‌خوانیم: قاتل بی‌مقتول، زندانیِ زندانِ لاکانِ رشت بود. ماجرایش از این‌جا شروع شد که او جوان بود و جاهل و عاشق و در راه رسیدن به عشق قتل نکرد اما به زندان افتاد و حکم اعدام گرفت. قاتل بی‌مقتول عاشقِ کبوتر بود، دخترِ شرِ محل، البته اگر کبوتر او را مرد حساب می‌کرد و نامش را به زبان می‌آورد. هر چه قاتل بی‌مقتول بر سه‌راهیِ محله‌ی سلیمانداراب می‌ایستاد به‌انتظار، کبوتر وقعی نمی‌گذاشت. درباره‌ی همه می‌گویند هر چه کرد خودش با خودش کرد، اما درباره‌ی او باید گفت هر چه کرد دیگران با او کردند؛ کردندش همانی که نبود: اول قاتل ‌بی‌مقتول، بعد قاتل. قاتل بی‌مقتول اعتراف کرد که سواد درست‌وحسابی ندارد، چون نشد درس بخواند؛ شغل درست‌وحسابی ندارد، چون سواددارها هم بی‌کارند؛ قیافه‌ی درست‌وحسابی ندارد، چون سواد و شغل ندارد بدقیافه به نظر می‌آید. همه‌ی این‌ها هیچ، دل‌وجگر درست‌وحسابی هم ندارد، چیزی ندارد که به‌اش دل‌وجگر بدهد، نه سواد، نه شغل، نه قیافه. پس چرا باید نامش توی یادها بماند و بر زبان بیاورند؟ علی‌الخصوص یاد و زبانِ کبوتر، دخترِ شرِ محل. قاتل بی‌مقتول حاضر شد یک نفر از بیرون بیاید توی زندان فیلم مستند بسازد از او و در کریدورِ بند پخش بکنند. فیلم که تمام شد و چراغ‌ها روشن شد، بعضی حرف می‌زدند، بعضی می‌خندیدند، بعضی نُچ‌نُچ سر تکان می‌دادند، بعضی مبهوت بودند، بعضی سر پایین انداختند شاید از این‌که چه‌قدر توی بند احترامش گذاشتند که لاتِ بزرگ محل را چاقو زد و سفت و قرص خودش را به کلانتری معرفی کرد؛ فکرش را نمی‌کردند قاتلِ قلابی از آب دربیاید.