انقلاب‌ های ۱۸۴۸

یا با هم قدم می‌زدیم، دست در دست، ساکت، غرق دنیاهای خودمان، هرکس غرق دنیاهای خود، دست در دست فراموش شده. اینطور است که تا حالا دوام آورده‌ام. و امروز عصر هم انگار باز نتیجه می‌دهد، در آغوشم هستم، من خود را در آغوش گرفته‌ام، نه چندان با لطافت، اما وفادار، وفادار. حالا بخواب، گویی زیر آن چراغ قدیمی، به‌هم ریخته، خسته و کوفته، از این همه حرف زدن، این همه شنیدن، این همه مشقت، این همه بازی. چیزی حس نمی‌کنم، چیزی نمی‌گویم، او مرا در بازوانش می‌گیرد و با نخی لب‌هایم را تکان می‌دهد، با قلاب ماهی‌گیری، نه به لب نیازی نیست، همه‌جا تاریک است، کسی نیست، سرم چه شده، لابد در ایرلند جایش گذاشته‌ام، توی پیاله‌فروشی، باید هنوز همان‌جا باشد، روی پیشخوان، لیاقتش همین بود. متن هایی برای هیچ برای اولین بار در کنار سه داستان در یک مجموعه به چاپ رسید. متن هایی برای هیچ شامل سیزده متن جداگانه است . هیچ کدام از این سیزده متن عنوانی ندارند. آنها انواع مختلفی از صدای ناشناخته و مجهول را نمایان می کنند. طبق گفته ی گنتارسکی : "آنچه که پس از متن هایی برای هیچ برای خواننده باقی می ماند هیچ است. ممکن است آگاهی نامشخصی باشد که بکت در اوایل دهه 1950 مجددا بکار برد تا یک داستان غنی از تصاویر اما نه منسجم را ایجاد کند." بنابراین ، این متن ها ، هنگامی که با سه داستان اولیه در کتاب اصلی مقایسه شوند ، می توانند به عنوان نمایشی از جنبش در نوشتار بکت از مدرنیسم تا پسامدرنیسم تعبیر شوند. بر خلاف داستانهای قبلی ، این قطعات دیگر داستانهای تکمیل شده نیستند ، بلکه تکه هایی هستند. روایتی از یک راوی آشکار شونده ، که به یک موجودی که هرگز قرار نیست کامل شود نیم نگاهی می اندازد. این ایده در متن 4 بیان می شود ، جایی که راوی. تصدیق می کند که داستان دیگر موردنیاز نیست. در اینجا نیز بکت مانند آثار دیگرش همه چیز را کنار می گذارد بجز چیزهایی که برای رسیدن به هسته ی حقیقت ضروری هستند. متن‌هایی برای هیچ - انتشارات نی