دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
چگونه فروید بخوانیم (ویراستار مجموعه: سایمون کریچلی)
180,000 تومان
اطلاعات عمومی موسیقی
220,000 تومان
اورلیا پاریس
50,000 تومان
معرفی کتاب اورلیا پاریس
شب سر رسیده است. اکنون دیگر کلماتِ نوشته‌شده را نمی‌بینم. دیگر هیچ چیز نمی‌بینم مگر دستِ بی‌حرکتم که از نوشتن برای‌تان بازمانده است. اما زیر شیشه‌ی پنجره هنوز آسمان آبی است. رنگ آبی چشمان اورلیا پاریس باید تیره‌تر شده باشد، می‌دانید، به‌خصوص در شب. آن روزها چشمانش رنگش را از دست می‌داد تا بتواند به تاریکی زلال و بی‌انتهایی دست پیدا کند.
نام من اورلیا اشتاینر است.
در پاریس زندگی می‌کنم و پدر و مادرم در همین‌جا معلم‌اند.
هجده‌سال دارم.
می‌نویسم.
نام من اورلیا اشتاینر است.
در پاریس زندگی می‌کنم و پدر و مادرم در همین‌جا معلم‌اند.
هجده‌سال دارم.
می‌نویسم.
فقط 1 عدد در انبار موجود است
توضیحات
کتاب اورلیا پاریس
| نویسنده |
مارگریت دوراس
|
| مترجم | نگار یونس زاده |
| نوبت چاپ | 2 |
| تعداد صفحات |
101
|
| نوع جلد |
شومیز
|
| قطع |
رقعی
|
| سال نشر | —— |
| سال چاپ اول | —— |
| موضوع | ادبيات جهان, مجموعه‌داستان خارجی |
| نوع کاغذ | —— |
| وزن | 130 گرم |
| شابک |
9789641855071
|
توضیحات تکمیلی
| وزن | 0.130 کیلوگرم |
|---|
نظرات (0)
اطلاعات فروشنده
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: samanehfathi
- نشانی:
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر
محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری (به اهتمام: سعید ارکان‌زاده یزدی)
معرفی کتاب محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری (به اهتمام: سعید ارکان‌زاده یزدی)
خاطرات محمد بلوری منبع دست‌اولی است برای پژوهشگرانی که می‌خواهند بدانند روزنامه‌نگاری ایرانی در مقاطعی سرنوشت‌ساز از تاریخ چطور پیش می‌رفته و روزنامه‌نگاران ایرانی در آن مقاطع چه می‌کرده‌اند، چه می‌دیده‌اند و چه فکر می‌کرده‌اند. بلوری در خاطراتش گاهی خودِ تاریخ را روایت می‌کند و گاهی پشت صحنه‌ی وقایع تاریخی را. گاهی قالب روایتش به گزارش‌های مطبوعاتی نزدیک می‌شود و گاهی به پاورقی داستانیِ با راوی سوم‌شخص که در آن نیز ید طولایی دارد. حکایت‌های جذابی نیز نقل می‌کند از حوادث عجیب جامعه‌ی روزهای پیش از انقلاب و گاهی حال‌وهوای تحریریه‌ها و شرایط کاری خبرنگاران و اهالی مطبوعات را به تصویر می‌کشد. و همچنین روایت‌های بعد از انقلاب را می‌گوید که چطور آن سنت روزنامه‌نگاری گسیخته می‌شود و باز تلاش‌هایی صورت می‌گیرد که آن چینی بند زده شود. بنابراین تنوع در قالب و محتوا خواننده را از وضعیت روزنامه‌نگاری دهه‌های چهل و پنجاه هم مطلع می‌سازد اما خسته نمی‌کند.
خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری (به اهتمام: سعید ارکان‌زاده یزدی) - انتشارات نی
جامعه‌شناسی موسیقی
چنانکه علاقه‌مندان به آثار آدورنو به خوبی میدانند، درکی که آدورنو در فلسفۀ خویش به خواننده ارائه می‌کند تحت تأثیر تأملات وی در خصوص منطق موسیقایی شکل گرفته است، و به کمک همین واقعیت میتوان بسیاری ازمؤلفههای اصیل نظریۀ او را بهتر فهمید.
«مقدمهای بر جامعه‌شناسی موسیقی» از این بابت از اهمیت شایانی برخورداراست که سنگبنای رویکرد کلی آدورنو نسبت به موسیقی و فلسفه را میتوان در آن مشاهده کرد. کتاب از دوازده فصل و یک پسگفتار در خصوص جامعه‌شناسی موسیقی تشکیل شده است: انواع شنونده‌های موسیقی، موسیقی سبک (یا مردمپسند)، کارکردهای موسیقی در جامعۀ بورژوایی، طبقات و قشربندیها، اپرا، مؤلفههای ملی در موسیقی، نقش موسیقی مدرن (یا آوانگارد)، و بحث میانجی‌گری همگی از جمله محورهایی هستند که آدورنو به کمک آن‌ها تلاش کرده است پرسش‌های ثمربخشی پیش روی جامعه‌شناسی موسیقی بگذارد تا راهنمای کار پژوهشگران در این حوزه باشند.
فلسفه سیاسی ماکیاولی
فیلیپودل لوکّزه، فیلسوف معاصر و هموطن ماکیاولی، قریب پانصد سال پس از درگذشت او، می‌کوشد در کتاب حاضر تصویری جامع ــ هرچند مقدماتی ــ از فلسفه‌ای عرضه دارد که چنان «رخداد»ی است که نه‌تنها در زمانه خویش بلکه هنوز هم دلالت‌های فکری و عملی آموزه‌های آن به‌درستی و به‌تمامی فهم نشده است.
فیلیپودل لوکّزه، در این کتاب، به‌تفصیل، و فراسوی مرزهای اثری مقدماتی، برخی از مهم‌ترین دغدغه‌های فکری و مفاهیم اساسی مورد استفاده ماکیاولی را، از قبیل رئالیسم، مونیسم، طبیعی‌گرایی بخت، ویرتو، اتفاق، شانس، توپوسِ میلیشیای مدنی، مرکزیت شقاق و تعارض اجتماعی، حقیقت مؤثر و ... به بحث می‌گذارد. کاری که از دو طریق بس مهم و کم‌نظیر انجام می‌گیرد:
نخست بررسی آثار برجسته ماکیاولی، شامل گفتارها، شهریار، تواریخ فلورانسی، و هنر جنگ، در پرتوِ مضامین و مسائلی که در بخش ابتدایی مطرح می‌شوند؛ و در ثانی، بررسی تأثیرگذاری و چگونگی دریافت ماکیاولی رد سنت فلسفه مدرن و معاصر غرب. دو طریقی که هر دو بر بستر مطالعه زمینه‌های تاریخی و سیاسی فلورانسی، ایتالیایی و اروپایی این جدال‌های نظری انجام می‌گیرد.
زیبایی‌شناسی آلمانی
رشتۀ فلسفی زیبایی شناسی تا سال ١٧٣٥ نامی نداشت. در این زمان بود که آلکساندر گوتلیب باومگارتن در بیست و یک سالگی در رسالۀ استادی خود در دانشگاه هاله، تعبیر استتیک/زیبایی‌شناسی را به معنای epsteme aisthetike دانش ناظر به امور محسوس و متخیل باب کرد. اما نامگذاری باومگارتن روی این حوزه، به تعبیری، غسل تعمیدی دیرهنگام بود: از آن زمان که افلاطون در جمهور ارزش تعلیمی صور متعددی از هنر را زیر سوال برد و ارسطو در پاره‌های به‌جامانده از بوطیقای خویش اجمالاً از آن‌ها دفاع کرد، زیبایی‌شناسی بی‌آنکه نامی داشته باشد بخشی از فلسفه بود.
به بیان مشخص، افلاطون زبان به اعتراض گشوده بود که هنرها از حیث شناختی بی‌مصرف‌اند و جز بده‌بستان تصاویر خشک و خالی امور جزئی، به جای حقایق کلی، کاری نمی‌کنند؛ اما ارسطو از هنرها در برابر اتهام افلاطون دفاع کرد؛ استدلال کرد که دقیقاً هنر، یا دست کم شعر است که حقایق کلی را به آسانی و به صورتی فهم‌پذیر بیان می‌کند، برخلافِ، مثلاً، تاریخ که سر و کارش با واقعیات جزئی است و بس. از طرف دیگر، اگرتجربۀهنرها بتواند پرده از برخی حقایق اخلاقی مهم بردارد، در پرورش اخلاق نیز، که دیگر محور تردیدهای افلاطون بود، نقش مهمی می‌تواند داشته باشد. شکلی از این واکنش به افلاطون در قسمت عمده‌ای از تاریخ لاحق فلسفه، هستۀ زیبایی‌شناسی را تشکیل می‌داد، و در واقع در بخش زیادی از قرن بیستم نیز همچنان عنصری کانونی در زیبایی‌شناسی بود.
دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد
- در این کتاب می‌خوانید:
- زیبایی‌شناسی آلمانی در قرن هجدهم
- زیبایی‌شناسی و غایت‌شناسی کانت
- زیبایی‌شناسی هگل
- زیبایی‌شناسی هایدگر
- زیبایی‌شناسی گادامر
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.