بارون درخت نشین

پنه لوپه به جنگ می رود عنوان کتابی از اوریانا فالاچی روزنامه نگار، نویسنده و مصاحبه گر سیاسی برجسته ایتالیایی است که در سال ۱۹۶۲ توسط انتشارات ریتزولی در ایتالیا منتشر شد. این کتاب در دستهٔ کتاب های داستانی فالاچی قرار می گیرد.ماجرای دختر ۲۶ سالهٔ ایتالیایی است که برای یک سفری کاری به آمریکا می رود. او به شهری می رود که در نوجوانی عاشق یکی از اهالی آن شهر بوده است. اما این عشق ناکام رها شده بود. او در نیویورک ریچارد را پیدا می کند و رابطه بینشان از سرگرفته می شود. از طرفی هنوز چند ماه نیست که جوانا و مرد جوان ایتالیایی، فرانچسکو وارد رابطه شده است. اما عشق قدیمی، او را فراموشکار می کند. فرانچسکو که می داند در دل جوانا چه می گذرد، هنگام رفتنش به او می گوید: تو ادیسه را در خاطرم زنده می کنی که به فتح دیوارهای تروا می رود؛ ولی عزیز من تو ادیسه نیستی، پنه لوپه هستی. می فهمی یا نه؟ نباید به جنگ بروی. خودت را با بافتن تور مشغول کن. چرا نمی فهمی؟ زن نمی تواند مرد باشد.

“واروژان” نامی است آشنا در عرصه ی آهنگ سازی و تنظیم آن که به شخصیتی بزرگ در آسمان هنر ایران به نام “واروژ هاخباندیان” اختصاص دارد. ثبت زندگی و فعالیت های حرفه ای این هنرمند ارمنی تبار، در کتابی که عنوانش نام “واروژان” را بر جلد دارد، توسط “حسین عصاران” صورت گرفته و این اثر علاوه بر این یک پژوهش ادبی مهم است، نوعی تاریخ نگاری از موسیقی ایران نیز به حساب می آید. ”واروژان” پس از اتمام تحصیل، به مدرسه ی موسیقی رفت و پس از کسب مهارت لازم، قطعاتی را آهنگسازی و تنظیم کرد که هنوز هم از جایگاه ویژه ای در صنعت موسیقی کشور برخوردارند. با اینکه بسیاری از موسیقی های برجسته از ذهن خلاق “واروژان” نشات گرفته بود، اما او تا مدت ها از نام خود برای ارائه ی آثارش استفاده نکرد. او از معدود آهنگسازانی بود که سبک منحصر به فرد خود را در موسیقی ایرانی حفظ کرد و نه به تاسی از جریان موسیقی روز دنیا و نه بر اساس موسیقی سنتی به تنظیم آهنگ نپرداخت. به این ترتیب امضای واروژان پای ترانه ها و آهنگ های مشهوری همچون “بوی خوب گندم”، “شام آخر”، “شب زده”، “کندو”، “ماه پیشونی”، “برادرجان” و “سلطان صاحبقران” باقی مانده و این ترانه های شنیدنی همچنان شنوندگان خود را به شوق می آورند. ”حسین عصاران” این اثر را از گفت و گو با نزدیک ترین همراهان و دوستان “واروژان” به رشته ی تحریر درآورده که از جمله ی این افراد می توان به “شهیار قنبری”، “حسن شماعی زاده”، “بابک بیات” و “اسفندیار منفرد زاده” اشاره نمود. “حسین عصاران” به منابع تحقیقی خود وفادار بوده و متون برگزیده برای این کتاب، عینا از مجلات و روزنامه ها و برنامه های رادیویی و تلویزیونی وارد کتاب شده اند. اثر همچنین حاوی تصاویر و عکس های مربوط به “واروژان”است که در اختیار دوستداران این هنرمند بزرگ عرصه ی موسیقی قرار گرفته است. .