احتمالاً در جهان جديد مهم‏‌ترين تحولى كه در قلمرو عشق‏‌شناسى رخ داده است غلبه عشق مجازى بر عشق حقيقى است. عشق‌‏شناسى قدما عموماً «عشق حقيقى» يا «عشق الهى» را بر صدر مى‌‏نشاند، و عشق مجازى را به ديده تحقير مى‏‌نگريست، يا صرفاً آن را وسيله‏‌اى (ولو ارزشمند و حتى جايگزين‏‌ناپذير) مى‏‌دانست براى نيل به عشق حقيقى. اما در عشق‏‌شناسى جهان مدرن، عشق حقيقى همان است كه در چشم پيشينيان مجازى تلقى مى‏‌شد. اين كتاب مشتمل بر ترجمه‌ی پاره‌‏اى مقالات فلسفى مهم در خصوص عشق يا به بيان دقيق‏‌تر، «عشق مجازى»، يعنى عشق رمانتيک يا اروتيک ميان انسان‏‌هاست. نويسندگان اين مقالات از جمله فيلسوفان صاحب‌‏نام در سنت فلسفه معاصر هستند، و هريک مى‏‌كوشد تجربه عشق انسانى را از زاويه‏‌اى خاص مورد تحليل و بررسى فلسفى قرار دهد.