بني آدم
98,000 تومان
… باز هم سخن از محمود دولتآبادی است. او که یکی از مهمترین، پرکارترین و بهترین نویسندگان تاریخ ادبیات ایران است، اینبار کتابی به کتابخوانها و اهل فکر عرضه کرده که حاوی شش داستان – «مولی و شازده»، «اسم نیست»، «یک شب دیگر»، «امیلیانو حسن»، «چوب خشک بلوط» و«اتفاقی نمیافتد» – است.
نوشتن از این مجموعه داستان دشوار است. قصهها عجیباند. شخصیتهای هر یک از داستانها افرادی هستند که نمیشناسیمشان و برایمان گنگ و نامفهوماند.
نثر و روش بیان قصهها نیز با دیگر آثار دولت آبادی متفاوت است. او بر خلاف سایر آثارش که در فضای روستا سیر میکنند، در این اثر داستانها را در فضای شهری و مدرن روایت میکند.
دولتآبادی که همواره از آزادی نوشتن، فارغ از نگرانی زیر پا گذاشتن قوانین دفاع کرده در این اثر فضایی نو خلق کرده که خواننده به راستی نمیتواند از آنها آگاه شود. برای فهم داستانها باید بیش از یک بار آنها را خواند و در دنیای پر راز و رمزشان غوطه خورد.
نویسنده نیز به این نکته آگاه است و میگوید: «زمانی که این کتاب را مینوشتم، میدانستم که جوابی برای سوالهایشان ندارم، من در آن لحظه فقط میدانستم که باید اینها را بنویسم و نوشتم.»
به این ترتیب، دولتآبادی دریچهای متفاوت از داستاننویسی را برای خواننده باز کرده، مرزها را خط زده، آزادانه نوشته و خواننده را مسخ کرده است.
فقط 2 عدد در انبار موجود است
بني آدم
نویسنده |
محمود دولتآبادی
|
مترجم |
—-
|
نوبت چاپ | 12 |
تعداد صفحات | 107 |
نوع جلد | شومیز |
قطع | رقعی |
سال نشر | 1402 |
سال چاپ اول | —— |
موضوع |
ادبیات
|
نوع کاغذ | —— |
وزن | 0 گرم |
شابک |
9786002296641
|
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: aisa
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
سوءقصد به ذات همایونی
معرفی کتاب سوء قصد به ذات همایونی اثر رضا جولایی
تاریخ ماریخ مستطاب 1/ کلاه
بخشهایی از کتاب تاریخ ماریخ مستطاب کلاه
*حالا «کلاه خودتان را قاضی کنید»، یعنی بیایید منصفانه قضاوت کنید و مثل کسی که به جای کلاه، قاضی روی سرش نشسته (و عجب تصویر خندهدایر هم دارد)، بی شوخی بگویید واقعا میشود گفت کلاه چیز مهمی نبوده؟ هرکسی گفت بله، سریع برود و «کلاهش را زمین بزند». البته این یک اصطلاح قدیمی است، یعنی خودش کوتاه بیاید چون حرف بی ربطی زده. آنوقتها، وقتی کسی جلوی کس دیگر کم میآورد، از فرط خجالت کلاهش را میانداخت زمین که یعنی «بزنید که کار دارم. میخواهم بروم». حالا من هم همین را میگویم دیگر، یعنی باید حرفم را گوش کنید، چون هیچ هم کوتاه نمیآیم و در این زمینه خیلی هم «کج کلاه» هستم، یعنی هم یاغیام و هم از خودم راضیام و پزش را میدهم. *به قول دایی من، «هرچه زوری است، باعث دوری است». همین شد که مردم کوتاهی کلاه را قبول نکردند و مبارزه علیه تغییر کلاه هم شد قسمتی از تاریخ صدوپنجاه سال پیش و ماند تا ما بخوانیم. هفتاد هشتاد سال بعداز آن تاریخ هم، باز یک ماجرای کلاهی دیگر پیش آمد، یعنی اوایل قرن حاضر، همان وقتی که کلاه پهلوی اجباری شد و حتی کلاههای کوتاه شده هم ممنوع شد و رفت توی صندوقهای بگیر و بنشان. این یکی البته به سادگی دفعه قبل تمام نشد و یک دفعه به جنگ غریبی تبدیل شد بین مردم و دولت، یعنی جنگ مردم برای نگه داشتن کلاه پدرانشان و زور دولت برای فروکردن سر مردم در یک جور کلاه تازه.فلسفه تجربی انگلستان
ملک گرسنه
معرفی کتاب ملک گرسنه اثر نهال تجدد
ترامپ
معرفی کتاب ترامپ
کتاب ترامپ دربردارندهی دو سخنرانی آلن بدیو در رابطه با سیاستهای نگرانکنندهی رئیس جمهور سابق آمریکاست که بعد از روی کار آمدن تمام مفاهیم اصیل سیاست را بر هم زد و احساس ناامیدی و هراس را در دل ملت انداخت. این کتاب در سایت آمازون فروش بالایی داشته است.دربارهی کتاب ترامپ:
ترامپ کیست؟ آیا وی از علم سیاست چیزی هم میداند؟ تنها چیزی که او حتی از آن بویی هم نبرده، سیاست است. او تا قبل از پیروزی در انتخابات فقط ژست افراد سیاستمدار را بازی میکرد تا بتواند ملتش را برای جمع کردن رأی فریب دهد. اما پس از آنکه به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد تمام قوانین سیاست را بر هم زد و مردم خودش و برخی ملتهای دیگر را هم مجبور به پذیرش آن اصول مضحک خود کرد. آلن بدیو (Alain Badiou) در کتاب ترامپ (Trump) مخاطب اصلی خود را جوانان، مردم آمریکایی نگران و تمام کسانی قرار داده که در دورترین و نزدیکترین نقاط جهان، در ترس و انزجار از دولت ترامپ قرار داشتند. بدیو در این کتاب سعی دارد تا به آنها این قدرت را ببخشد که فراتر از قوانین و عواطف منفی و منزجرکنندهی ترامپ بروند و با دیدی فلسفی افرادی همانند وی را شکست دهند. ترامپی که بدیو در این کتاب معرفی میکند، میلیاردری وقیح و آشفتهگوست؛ طرفدار طرحهای خشونتآمیز و عوام فریبانه است؛ بیشتر از اینکه شبیه سیاستمداری تعلیم دیده باشد، شبیه گانگسترهاست. او باعث خشونت، فساد، تبعیضِ جنسیتی و تحقیر زندگیِ دشوار میلیونها انسان شده است. او همانند لکهای سیاه بر صورت سیاسی جهان معاصر خواهد ماند.تنها
صورت فرهاد را وسط جمعیت می بینم اما نمی فهمم دارد می خندد یا محو بازی بی کلام من شده.جاییکه باید مینشینم.
چشم ها را می بندم تا تحمل نگاه ها راحت تر شود.
اگر عمو جواد می رفت بازیگر می شد و زیر نگاه آدم ها راه می رفت و حرف می زد و می خندید و اشک می ریخت برای یک عده تماشاچی شاید هیچ وقت احساس تنهایی نمی کرد. این تنها فکری است که الان آمده توی سرم.
عمو جواد برای فرار از تنهایی هیچ کس را پیدا نکرد و درد کشید و کشت خودش را.توی ذهنم کفنی که پژمان تن من کرده میکنم تن عمو جواد.
پژمان راست میگفت این جا اصلا شبیه قبر نیست.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.