به دنبال خدایان مصر

سیستم های روان‌درمانی [نظریه های روان‌درمانی] جامع، سیستماتیک، و متعادل پروچاسکا و نورکراس برای اینکه به خوانندگان کمک کند تا از انواع گسترده روان‌درمانی‌ها آگاه شوند- از جمله روان‌کاوی، روان‌پویشی، وجودی، فردمدار، تجربی، بین‌فردی، مواجهه ای، رفتاری، شناختی، سیستمی، چندفرهنگی، و یکپارچه نگر- از توضیحات مورد بالینی استفاده می کند. این کتاب 15 سیستم روان‌درمانی برجسته را تحلیل می کند و 32 سیستم دیگر را به طور خلاصه شرح می دهد و به این وسیله دامنه گسترده تری را از اکثر کتاب های موجود فراهم می آورد. نویسندگان نظریه شخصیت، نظریه آسیب شناسی روانی، و فرایند درمانی و روابط درمان ناشی از آنها را بررسی می کنند. آنها با انجام این کار نشان می دهند که سیستم های روان‌درمانی تا چه اندازه ای درباره فرایندهایی که موجب تغییر می شوند توافق دارند، و در عین حال نشان می دهند چقدر آنها درباره محتوایی که باید تغییر کند، اختلاف دارند. نویسندگان همچنین برای اینکه به این شباهت ها و اختلافات جان بدهند، محدودیت ها، واقعیت ها، و پژوهش نتیجه درمان را برای هر سیستم روان‌درمانی ارائه می دهند.چون عنوان این درس در برنامه های درسی رشته روان‌شناسی و مشاوره و روان‌پزشکی، نظریه‌های روان‌درمانی خوانده می شود، همین عنوان برای آن انتخاب شده است. به جرأت می توان گفت که این منبع در سراسر دنیا منبع بسیار معتبری است که بسیاری از منابع درسی دیگر به آن ارجاع می دهند. به دانشجویان عزیز توصیه می شود که مطالب آن را در طول فصل مطالعه کنند و آن را به نزدیک امتحان موکول نکنند  

صومعۀ پارمای استاندال در ١٨٣٩، نه سال پس از سرخ و سیاه، منتشر شد. رمان با حملۀ ناپلئون به میلان در ١٧٩٦ آغاز می‌شود و حوادث آن تا ١٨٣٠ ادامه می‌یابد. فابریس دل‌دونگو، شخصیت اصلی رمان، با شنیدن آوازۀ قهرمانی‌های ناپلئون از ایتالیا رهسپار فرانسه می‌شود تا در رکاب ژنرال بناپارت بجنگد. اما چه سود که پیوستنش به ارتش فرانسه با هزیمت در واترلو مصادف است. فابریس در بازگشت از واترلو گرفتار پیشامدهایی می‌شود و سرنوشتش برای همیشه تغییر می‌کند. او در نهایت، به‌ واسطۀ نفوذ عمه‌اش در دربار پارما، ناگزیر به این شهر خفقان‌زده رخت می‌کشد. صومعۀ پارما که در عصر خودش تقریباً ناشناخته ماند امروزه از برترین آثار ادبی جهان به شمار می‌آید و الهام‌بخش بسیاری از نویسندگان و هنرمندان بوده است. توصیف واترلو و حالات فابریس در برج فارنسه از بدیع‌ترین صحنه‌های رمان است. در عین حال، پارما نمونه‌ای از جامعه‌ای آکنده از فتنه و نفاق است، جایی که امیال شخصی و دسیسه‌های سیاسی در هم گره می‌خورند و در چشم به‌هم‌زدنی افراد را از عرش به فرش می‌رسانند.

در کتاب «هواهای نفسانی و منافع» آلبرت هیرشمن فضای فکری قرن هفدهم و هجدهم را بازسازی می کند تا تحول پیچیده ایدئولوژیک رخ داده را روشن کند، که در آن به دنبال منافع مادی - که تا مدت ها به عنوان گناه مرگبار بخل محکوم می شد - نقش مهارکننده احساسات سرکش و ویرانگر انسان را تعیین کرد. هیرشمن در اینجا تفسیر جدیدی برای ظهور سرمایه‌داری ارائه می‌کند، تفسیری که بر تداوم بین قدیم و جدید تأکید می‌کند، برخلاف فرض گسست شدید که ویژگی مشترک تفکر مارکسی و وبری است. از جمله بینش‌هایی که در اینجا ارائه می‌شود، این یافته طعنه‌آمیز است که سرمایه‌داری در ابتدا قرار بود دقیقا چیزی را که به زودی به عنوان بدترین ویژگی آن محکوم شد، انجام دهد: سرکوب احساسات به نفع «بی ضرر»، اگر چه یک بعدی، منافع زندگی تجاری. هیرشمن برای به تصویر کشیدن این تغییر ایدئولوژیک طولانی به عنوان یک فرآیند درونزا، از نوشته های تعداد زیادی از متفکران، از جمله مونتسکیو، سر جیمز استوارت و آدام اسمیت استفاده می کند. این نسخه کلاسیک پرینستون با پس‌گفتار جدیدی از جرمی ادلمن و پیش‌گفتاری از آمارتیا سن، تحول ایدئولوژیکی پیچیده‌ای را که سرمایه‌داری از آن پیروز بیرون آمد، روشن می‌کند و جایگاه هیرشمن را به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و تحریک‌کننده‌ترین متفکران ما تأیید می‌کند. .