بپر بغلم

در هر يک از کتاب‌هاي مجموعه بیماری های دوستان ما ، نويسنده با اشاره به زندگي روزمره و فعاليت‌هاي کودکي مبتلا به آسم، ديابت، صرع يا ناشنوايي، خواننده را با ويژگي‌هاي اين نوع بيماري‌ها و آسيب‌هاي جسمي آشنا مي‌کند و به او مي‌آموزد که در ارتباط با چنين افرادي به چه نکاتي توجه کند. چنين اطلاعاتي براي همه‌ي کودکان مبتلا به اين نوع اختلالات جسمي و همين‌طور براي دوستان آنها مفيد است. کتاب "بیماری‌های دوستان ما" از مجموعه داستان‌های آموزنده‌ای است که توسط انتشارات قدیانی منتشر شده و مناسب گروه سنی خردسالان می‌باشد. این کتاب به شیوه‌ای ساده و جذاب به کودکان کمک می‌کند تا با بیماری‌های رایج و نحوه مراقبت از سلامتی خود و دوستانشان آشنا شوند، و درک بهتری از بهداشت و سلامتی پیدا کنند.

کتاب پرده‌ي نقره‌اي (جامعه‌شناسي سينما در ايران):بر سر آن است که تحلیلی از معرفی و گسترش سینما، همچون یک نهاد فراغتی، صنعت فرهنگی و هنر ملی، در جامعه و فرهنگ ایران ارائه کند. نخستین مکان نمایش فیلم برای عموم در تهران در 1283 (1904) دو سال پیش از صدور فرمان مشروطیت افتتاح شد. در آن زمان جامعۀ ایران عمدتاً جامعه‌ای روستایی و سنتی بود. نخستین فیلم ایرانی در 1309 در تهران نمایش عمومی پیدا کرد. در سال 1398 جمعاً 72 فیلم داستانی جدید (اکران اول) به‌استثنای فیلم‌های گروه هنر و تجربه نمایش در‌آمد. در این سال ایران کشوری عمدتاً شهرنشین و نیمه‌توسعه‌یافته بود. در طول این دوره نهاد سینما در جامعه و فرهنگ ایران از منازل گوناگون گذر کرده است. کتاب ، تاریخ سینما در ایران را به 7 دوره شامل دوره پیدایش ( اواخر قاجار)، دوره تثبیت ( دوره پهلوی اول)،دوره گسترش ومردمی شدن (1320 تا 1357)، دوره تزلزل جایگاه (1357-1362)، دوره بازسازی( 1362-1370)،  دوره رشد و توسعه ناپایدار (1370-1393)، دوره رونق دوباره محدود(1393-1398) ، تقسیم کرده و فصلی را نیز به دوره کرونا اختصاص داده ووضعیت سینما درایران را تاسال ر1401 تعقیب کرده است . کتاب در این بسترکرونولوژیک به تفصیل به مباحثی مثل تحولات سالن های سینما، مخاطبان سینما، نقش و معنای سیاسی و فرهنگی سینما، سینما ی دیجیتال و تاثیر کرونا بر سینما پرداخته است. افزون بر این ، نویسنده با معرفی مفاهیم نویی همچون سینما ی چند بعدی، گفتمان سینما ،و کارکرد و منزلت آن گام هایی در راستای تئوریزه کردن نگاه جامعه شناسانه به سینما برداشته است .