بی دولتی دولت آرمان شهر

چگونه هویت ملت‌ها شکل گرفت؟ تاریخ ساخته و پرداخته دولت‌ها نیست، بلکه حضوری فراگیر دارد. حضور تاریخ را می‌توان در شهرهایی که زندگی می‌کنیم و در چشم‌اندازهایی که سیر می‌کنیم به وضوح مشاهده کنیم. مردم در خانه با داستان‌هایی که اعضای خانواده نقل می‌کنند و از طریق رسانه‌ها، قصه‌های عامیانه و تلویزیون، از تندیس‌های خیابانی و یادمان‌های جنگ از آثار برجسته معماری و از موزه‌ها و نگارخانه‌ها با تاریخ خودشان آشنا می‌شوند. تاریخی که آبشخورش چنین منابعی است به ندرت مورد چون و چرا قرار می‌گیرد و گاهی در همین حد پذیرفته می‌شود. البته این‌گونه تاریخ با تاریخی که در دانشکده‌های غربی مورد کندوکاو قرار می‌گیرد بسیار متفاوت است. در آن‌جا ذهن آزاداندیش، آموزه‌های پذیرفته شده را مورد تردید قرار می‌دهد، در اصالت منابع چون و چرا می‌کند، دانسته‌ها را در متن و بستری گسترده به کار می‌گیرد و در پی تفسیر و برداشتی تازه بر می‌آید. تاریخ «آکادمیک» جهان بارها و بارها نوشته شده است، به ویژه در پنجاه سال اخیر که پیدایش اقتصاد جهانی و درگیری‌های ایدئولوژیک پی‌کاوی تاریخ یگانه جهان را به تلاش واقع‌نگرانه تبدیل کرده است. کتاب حاضر به نوعی بازتاب‌دهنده دلمشغولی‌های زمان کنونی است. نمی‌توان آن را تاریخ جهان نامید، بلکه گزیده‌ای است از تاریخ ملل با این هدف که کندوکاوی از دریافت همگانی از تاریخ در گوشه و کنار دنیا و از تاریخ دانان برجسته ارائه دهد.

هوش، توانایی است که به دشواری تعریف می‌شود؛ زیرا عناصر زیادی وارد عمل می‌شوند و در افراد مختلف به شیوه‌های مختلف ترکیب می‌شوند تا تعیین مکانیسم دقیق آن امکان‌پذیر باشد؛ اما می‌توان جلوه‌های هوش را مشاهده کرد و با برخی دوراندیشی‌ها آن‌ها را اندازه گرفت. سؤال: آیا من باهوش هستم؟ در روانشناسی جدید به صورت زیر تعریف می‌شود: آیا ضریب هوشی من بالاست؟ می‌توان به این سؤال با استفاده از آزمون‌های هوش، پاسخ رضایت بخش داد. در صفحاتی که به دنبال می‌آید، مجموعه‌هایی از این آزمون‌ها را خواهید دید. با دقت به آن‌ها پاسخ دهید، زیرا درباره استعدادهای شما نشانه‌های خوبی فراهم خواهند آورد. با این همه، در نتیجه گیری‌های قطعی از آن‌ها عجله نکنید. نمی‌توان هوش را در یک فرمول جای داد؛ حتی اگر این فرمول روشنگری‌های دقیقی را در اختیار بگذارد، نشانه قضاوت نیست.