بی همان

«جورج اورول» در کتاب «قلعه‌ی حیوانات» داستانی تمثیلی را روایت می‌کند و انقلاب گروهی از حیوانات مزرعه را به تصویر می‎کشد. این حیوانات اهلی که به دنبال اجرای عدالت و برقراری برابری هستند، طی یک انقلاب آرمان‌گرایانه، قدرت را در مزرعه به دست می‌گیرند. رهبران اصلی این جنبش، خوک‌ها هستند؛ اما این دسته با ریاست خوکی به نام ناپلئون تبدیل به گروهی ستمگر می‌شوند و با دیگران رفتار ظالمانه‌ای را پیش می‌گیرند. خوک‌ها به بهره‌کشی از حیوانات دیگر روی می‌آورند و مخالفان خود را به شدت مجازات می‌کنند. رمان «قلعه‌ی حیوانات» شرایط شوروی در زمان حکومت ژوزف استالین را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد و «جورج اورول» با شجاعت بسیار به تغییر رفتار و نظرات استالین در طول سال‌های مختلف‌ می‌پردازد و از سیاست‌های او برای فریب مردم و سرکوب آن‌ها پرده برمی‌دارد. این اثر ماندگار که با نام «مزرعه‌ی حیوانات» نیز مشهور است، دلایل به انحراف کشیده شدن انقلاب ۱۹۱۷ روسیه را شرح می‌دهد و شما را با تبعات و آسیب‌های حکومت مستبدانه آشنا می‌سازد. «قلعه‌ی حیوانات» کتابی است که جورج اورول را به شهرت رساند و توانایی‌ها و استعدادهای درخشان او را به عنوان یک نویسنده آشکار کرد.

انسان و سمبول‌هایش، کتابی‌ است ساختارشکن که روان ِ آدمی و سمبول‌های عمیقِ جاگرفته در زوایای ِ آن را می‌کاوَد، نشانه‌هایی که جهانِ بیرونی را شکل و فُرم می‌بخشند. کارل یونگ، روانپزشک برجسته و پدرِ روانشناسیِ تحلیلی، نویسنده‌ی این کتاب است. او به ژرفای ِ ناخودآگاه ِ جمعی و کهن‌الگوهای جای‌گرفته در آن می‌نگرد، که افکار و عواطف و رفتارهای انسان را متأثر می‌سازند و اهمیتِ این نمادها را در زیست و زندگیِ جمعی ما در همه‌ی ادوار به بحث و فحص می‌گذارد. این کتاب به تاریخِ  ۱۹۶۱   نوشته شده، یعنی درست پیش از مرگِ یونگ، واپسینِ سالِ عمرش که تماماً وقفِ نوشتنِ این کتاب شد و تنها ۱۰ روز پیش از آنکه بیمار شود به پایانَش رسانْد. علی‌رغمِ اینکه همکاران ِ یونگ، او را به ترویجِ مفاهیمِ این کتاب ترغیب کردند، تمایلی به نشر و توسعه‌ی آن از خود نشان نداد. این کتاب رابطه‌ی انسان و ناخودآگاهش را بررسی می‌کند و بر اهمیتِ رویاها در زندگیِ فرد تأکید می‌ورزد؛ یونگ ایده‌های کلیدی و مهمی همچون نماد و رویا و کهن‌الگوهای برآمده از ناخودآگاه را به مخاطب معرفی می‌کند و زبانِ ناخودآگاهِ انسان را نماد و سمبول می‌داند که به واسطه‌ی رویا بر او ظهور می‌کنند. نماد یا سمبول‌های روان، ابژه‌های شناخته‌شده‌ی جهانِ واقعیتند که به چیزی ناشناخته و دور از ذهن اشاره دارند. و رویا ابزاری ا‌ست برای ابراز ِ ناخودآگاه که به سادگی خود را به انسان نشان نمی‌دهد. این کتاب پنج بخش دارد و یونگ هر بخش از آن را بر مبنای روانشناسیِ تحلیلی و توصیف و تفسیرِ ناخودآگاه از این منظر، نوشته ‌است. بخش نخست، پیش‌زمینه‌ی لازم برای طرحِ مفهومِ ناخودآگاه است و از مفاهیم کلی سخن می‌گوید. او در این بخش ناخودآگاه را ساحتی از روان معرفی می‌کند که با رساندنِ مفاهیمِ حیاتی، انسان را به سمت و سوی تعادل پیش می‌رانَد. موضوعِ بخشِ دوم، انسان ِ امروزی و اسطوره‌هاست که در ژرف‌ترین ساحتِ روان ِ انسان ریشه‌ دارند. سومین بخش به مفهومِ فردانیت یا individuation می‌پردازد، که به مثابه‌ی هم‌زیستیِ مسالمت‌آمیز خودآگاه و ناخودآگاه انسان و کانونِ اندیشه‌های فلسفیِ یونگ است. در بخش چهارم نمادهای مختلفی که پیش‌تر معرفی شده‌اند در هنرهای بصری و تجسمی به منزله‌ی بافت و زمینه‌ی نمایشِ آنها مطرح می‌شوند و درنهایت آخرین بخش از این کتاب، مفاهیمِ کلیدیِ بخش‌های پیش‌تر به شکلی عملی و نمونه‌وار در تجزیه و تحلیلِ بیمارانِ روان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نظر یونگ یگانه ماجراجوییِ انسانِ وامانده‌ی عصر مدرن، کنکاش و تفحص در ناخودآگاهِ خویش است تا به هارمونی و هماهنگی متناسبی با خودآگاه و خویشتنِ خود دست یابد.