تأملات نابهنگام

کتاب خودكشي در ايران ( تبيين جامعه‌شناختي ايده‌پردازي و تمايل به خودكشي در تهران): چرا در برخی از سرزمین‌ها و گروه‌های اجتماعی میزان خودکشی بالاست؟‌ چه دلایل هستی‌شناختی و اجتماعی و چه شکاف‌ها و انگیزه‌هایی وجود دارند که انسان‌ها به خودکشی مبادرت می‌ورزند؟ کتاب «خودکشی در ایران» پژوهشی است که سه پدیده‌ی مهم را بررسی می‌کند که شامل ایده‌پردازی خودکشی،‌ اقدام به خودکشی و خودکشی کامل (موفق) است. این کتاب همچنین مطالعه‌ای جامع در باب توصیف وضعیت میزان تمایل و ایده‌پردازی خودکشی در میان شهروندان ایرانی و به خصوص پایتخت است که سعی دارد آن را در طبقه‌بندی‌های جامعه‌شناختی تبیین کند. مسأله این است که وقتی جامعه توسعه می‌یابد؛ یعنی از حالت سنتی و ساده که در آن ارزش‌ها، هنجارها و باورها تردیدناپذیرند به سوی یک جامعه‌ی صنعتی، مدرن و نامتجانس که در آن ارزش‌ها، هنجارها و باورها رقیق‌ترند پیش می‌رود؛ می‌توان این توقع را داشت که میزان تمایل به خودکشی به دلیل سردرگمی‌های اخلاقی و هنجاری افزایش یابد و از کنترل خارج شود؛ زمانی که پایه‌‌های سرمایه‌ی اجتماعی سست شده و دغدغه‌های فکری قوت گرفته‌اند. هدف اصلی کتاب «خودکشی در ایران»، بررسی توصیفی و تا حدی آماری وضعیت میزان خودکشی منجر به مرگ در استان‌های ایران و نیز بررسی و تبیین تمایلات به از بین بردن خود با تأکید بر نظریه‌های اجتماعی دورکیمی و فشار عمومی اگنو و آنومی مسنر و روزنفلد بوده است. همچنین در این کتاب با عوامل مختلفی که انسان‌ها را به خودکشی سوق می‌دهد، از جمله عوامل اقتصادی، اجتماعی، احساسی، خانوادگی، فرهنگی و... و پیشنهادهایی برای مقابله با آن‌ها آشنا می‌شوید.