دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
9789644160523
تابستان
11,500 تومان
شما تابستان‌های کودکی‌تان را چطور به یاد می‌آورید؟ این تابستان‌ها برای لوری روزهای پر از گل، هیجان‌انگیز و بی‌پایان‌اند. در این‌جا، خاطراتی ناب از تابستان برایمان زنده شده‌اند – دره‌ای دور که پر است از بوی علوفه، وزوز زنبورها، چیدن و بلعیدن توت‌های سیاه و بازی‌هایی که تا آخرین ساعت‌های گرگ و میش ادامه دارند. نوشته لذت‌بخش و پرشور لی عصاره‌ای است از فصل طلایی انگلیس…
فقط 1 عدد در انبار موجود است
توضیحات
تابستان
| نویسنده | لوری لی |
| مترجم | صبا راستگار کریمی |
| نوبت چاپ | 2 |
| تعداد صفحات | 108 |
| نوع جلد | شوميز |
| قطع | پالتویی |
| سال نشر | —– |
| سال چاپ اول | 1397 |
| موضوع |
ادبیات داستانی
|
| نوع کاغذ | —— |
| وزن | 500 گرم |
| شابک |
|
توضیحات تکمیلی
| وزن | 0.5 کیلوگرم |
|---|
نظرات (0)
اطلاعات فروشنده
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: Ali
- نشانی:
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر
مبانی بازیگری
مبانی بازیگری کتابی است درباره بازیگری نه درام، مطالعات تئاتر و یا اجرا.
این کتاب درباره روش بازیگری و افرادی بحث می‌کند که در راستای تکامل آن گام برداشته‌اند و مطالبی از منابع منتشر شده گوناگون، دیدگاه‌هایی از تجربیات شخصی نویسنده به عنوان یک دست‌اندرکار امور بازیگری را با همکاران هنرمندش در هم می‌آمیزد.
کتاب مبانی بازیگری گروهی از اساتید و متفکرانی را به خواننده علاقه‌مند معرفی می‌کند که در شکل گیری حرفه بازیگران مؤثر بوده‌اند. به اضافه دیدگاه‌هایی درباره دشواری‌ها و مهارت‌هایی که ممکن است شما در مسیرتان با آنها مواجه شوید.
به عبارت دیگر نویسنده می‌خواهد بگوید بازیگری هنری است که از طریق تجربه، و عمل کردن به دست می‌آید، زیرا تمام جنبه‌های شخصیت شما از قبیل بدن، صدا، تخیل، عواطف و روح‌تان را درگیر می‌کند. با این حال از طریق زبان نوشتاری می‌توان ایده‌های بی شماری را به اشتراک گذاشت.
این کتاب هم مباحث آکادمیک و هم صنعت بازیگری را دربر می‌گیرد و برای هنرجوی مدرسه تأتر حرفه‌ای یا هنرجوی بازیگری در دانشگاه کاربرد دارد.
کتاب دخالت دولت در اقتصاد
هر چند بحث درباره میزان، حوزه و گستره مداخله دولت در اقتصاد در دهه ۱۹۷۰ میلادی به یک مجادله آیینی در میان اقتصاددانان تبدیل شد و خیل عظیمی از نظریه‌پردازان و اندیشمندان حوزه اقتصاد سیاسی را به تلاش برای یافتن پاسخ درخور به پرسش‌های پیرامون آن واداشت، اما تجربه تقریبا سیصدساله این دست مباحث حکایت از آن دارد که همه کشورهای جهان همواره بیشتر براساس نیاز وقت و اقتضای شرایط کشورشان و همچنین تشخیص نخبگان خود به راه‌حل‌هایی روی آوردند که آمیزه‌ای از مداخله‌گری دولت در اقتصاد و رهاسازی امور اقتصادی به دست بازار و بخش خصوصی بوده است.
در این میان، دو رساله‌ای که در این کتاب یعنی «دخالت دولت در اقتصاد» از احمد متین‌دفتری که به کوشش حسن رجبی‌فرد گردآوری شده و منتشر می‌شود نیز از قاعده فوق مستثنی نیستند. برهان‌ها و استدلال‌های وی در رساله اوّل برای انتخاب یک مسیر مناسب و سنجیده با وضع وقت و شرایط حاکم بر ایران موید استقلال رأی وی از کلان‌روایت‌های اقتصادی و سیاسی موجود هستند و موضع‌گیری وی به‌نفع واگذاری صنایع دولتی به بخش خصوصی در رساله دوّم نیز حاصل تجربه‌ای است بیست‌ساله از چگونگی روند فعالیت اقتصادی و امور تولیدی در ایران دوران حاکمیت رضاشاه.
در کنار این مباحث و امور اقتصادی، خاطراتی از تلاش و تکاپوی شخص متین‌دفتری در دوران کوتاه نخست‌وزیری‌اش در فاصله آبان ۱۳۱۸ و تیر ۱۳۱۹ که بخشی از رساله دوّم را تشکیل می‌دهد، بصیرت‌هایی را نیز در باب تاریخ سیاسی کشور در این سال‌ها در اختیار علاقه‌مندان و پژوهشگران تاریخ اقتصادی و سیاسی ایران می‌گذارند. مطالعه این کتاب، هم به سبب اهمیت بالای مباحث و مفاهیمی که مطرح شده و مورد بررسی قرار می‌گیرند و هم از جهت انسجام ساختاری و نثر شیوایی که دارد، بسیار سودمند بوده و تجربه‌ای ثمربخش را برای خوانندگان آن به ارمغان می‌آورد.
پسر اسوئا (داستانی درباره خانه مردم سوئد)
پسر اسوئا داستان انساني در قرن بيستم در سوئد است. مردي بدون هيچ عيب و نقص جسماني، اما با شكاف ذهني بزرگ. شكاف ذهني او شكاف ميان ساخته‌ي انسان و امر ضروري است، شكاف بين آنچه انسان به كمك مهندسي مي‌سازد و ضرورت پذيرش متين جهان چنان كه هست. ذهن او همانند رويكرد سوسيال دموكرات‌هاي سوئد دوپاره بود، زيرا آنها از يك‌سو مشتاق ساختن جامعه‌اي با تحرك اجتماعي بودند و از سوي ديگر تمايل داشتند چنان زندگي مناسبي براي مردم عادي فراهم كنند كه از سهمشان از زندگي راضي باشند و مايل نباشند از هستي اجتماعي خود بگريزند.
لنا آندرشون در رمان جديد خود سرنوشت مردي را در قرن بيستم در سوئد بازگو مي‌كند و از خلال آن تحولات سياسي، اجتماعي و اقتصادي اين كشور را شرح مي‌دهد.
1 سال بعد
آن ويازِمسکي در ادامه شرح آشنايي‌‌‌اش با ژان لوک گدار -در کتابِ ايام آموختن- حالا در اينجا، يک سالي بعد از آن ايام، از زندگي مشترک و فعاليت سينمايي‌‌‌شان مي‌‌‌گويد، از زمان? پرتلاطم 68، و حضور در جنبش دانشجويي و اعتصاب‌‌‌هاي سراسري، راوي با شرح حضور اجتماعي، از حفظ فرديت و جايگاه خود در جامعه غافل نمانده است. شالوده زندگي زوجِ داستان و رويدادهاي اجتماعي مرحله به مرحله توأمان شکل مي‌‌‌گيرد. ويازِمسکي با پايبندي به اصل واقع‌‌‌گرايي در سبک و زدودن لايه‌‌‌هاي رمانتيک، در اينجا علاوه بر اندوخته‌‌‌هاي ادبي، از آموخته‌‌‌هاي سينمايي‌‌‌اش در ساختار روايت، مشخصاً در تقطيع و توالي‌‌‌ها و نيز از عامل صدا، بهره برده است.
روان شناسی تربیتی (كریمی)
روان شناسی تربیتی شاخه ای از روان شناسی است که با مسائل تعلیم و تربیت نظیر یادگیری ، آموزش ، سنجش و ارزشیابی ، و روش های مختلف تدریس سر و کار دارد . به یک تعبیر ، روان شناسی تربیتی پلی است بین دو حوزه روان شناسی و تعلیم و تربیت . متخصصان روان شناسی تربیتی تلاش می کنند تا به شیوه ای علمی و رووشی نظام دار مشخص کنند که دانش آموزان مطالب درسی رایاد می گیرد ،و چگونه می توان به یادگیری بهتر آنها کمک کرد
این کتاب شامل 7 فصل می باشد
فصل 1 -روان شناسی تربیتی چیست ؟
فصل 2 - رشد
فصل 3 - یادگیری
فصل 4 - دید گاه های جدید در یادگیری و شناخت
فصل 5 - دیدگاههای جدید در یادگیری و شناخت (ادامه )
فصل 6 - انگیزش و تعلیم و تربیت
فصل 7 -هوش و خلاقیت
فصل 1 - روان شناسی تربیتی چیست ؟
فصل 2 - رشد
فصل 3 - یادگیری
فصل 4 - دیدگاه ها ی جدید در یادگیری و شناخت
فصل 5 - دیدگاه ها ی جدیدی در یادگیری و شناخت (ادامه )
فصل 6 - انگیزش و تعلیم و تربیت
فصل7 - هوش و خلاقیت
نظریه مثل افلاطون
معرفی کتاب نظریه مثل افلاطون
شاید کمتر فیلسوفی را در آوازه و تأثیر در تاریخ اندیشه بتوان همتای افلاطون دانست؛ و در میان آموزه‌های او نیز نظریه‌ی مُثُل وی آوازه و جایگاه بی‌همتایی دارد. اما، این نظریه به همان اندازه که بیشتر مشهور شده، کمتر فهمیده شده است. لذا همان‌طور که باید میان آموزه‌های خودِ افلاطون و آنچه به نام افلاطون جا افتاده است فرق گذاشت، میان نظریه‌ی مُثُلِ مطرح در آثار او و آنچه به نام نظریه‌ی مُثُل در محافل فلسفی و غیرفلسفی مشهور شده است باید تمیز نهاد. دیوید راس نظریه‌ی مُثُل افلاطون را در متن آثار او در طول پنجاه سال نگارش آنها و با پی‌گیری تحولات آن بررسی کرده است. با مطالعه‌ی این اثر می‌توان به تصویر روشنی از نظریه آن‌گونه که خود افلاطون طرح کرده است دست یافت.
نظریه مثل افلاطون - انتشارات نی
محصولات مشابه
بئاتریس و ویرژیل
معرفی کتاب بئاتریس و ویرژیل اثر یان مارتل
یان مارتل در این رمان، زندگی یک نویسنده به نام هنری را روایت می کند که در سایه شهرت ناشی از چاپ اولین کتابش، به نوشتن کتابی دوطرفه درباره جنگ جهانی دوم می پردازد.
این کتاب که شامل داستان و یک مقاله است، پیش از انتشار، مورد انتقاد شدیدی قرار می گیرد و همین اتفاق، شروع فاصله گرفتن هنری از نوشتن و رویارویی با تاکسی درمیستی می شود که هنری را در حرکتی دایره وار، با واقعیت دهشتناک جنگ، نه در قالب نظر و تئوری، مقاله یا داستان بلکه چون تار و پودی در روان آدم های واقعی، روبرو می کند.
«بئاتریس و ویرژیل» سومین رمانی است که از یان مارتل منتشر شده است. شخصیت های محوری این رمان، خر و میمونی تاکسیدرمی شده هستند.
مارتل در این رمان به استفاده از حیوانات برای کشف وضعیت ها و موقعیت های انسانی ادامه می دهد. این کتاب، تاملی در باب حقیقت و تخیل است و به جنگ جهانی دوم و جنایت ها و رویدادهای وحشتناک مربوط به آن می پردازد.
نویسنده در این رمان از شیوه فراداستان بهره گرفته و مرزهای متون تخیلی و غیرتخیلی و همچنین داستان های خیالی و زندگی نامه ای را در هم آمیخته است.
اول شخص مفرد
هاروکی موراکامی نامی آشنا برای مخاطبانی است که هر بار با خواندن داستان‌های او منتظر ادامه‌ی ماجرا می‌مانند.
او در مجموعه‌داستان‌های خود همواره کوشیده است که در مسیری عکس رمان پیش برود، یعنی به جای ساختن فضا و افرادی پویا می‌خواهد با تکه‌هایی نامرتبط و افرادی بی‌شمار فضایی ناپیدا و نامکشوف اما موجود و پویا بسازد.
این‌گونه است احوال «اول‌شخص مفرد»، تازه‌ترین کتاب او، که در داستان‌هایی به‌ظاهر نامرتبط مفاهیمی از نو متولد می‌شود که انگار از اول هم بوده است، پیش از آن‌که ما آغاز به خواندن آن داستان بکنیم یا حتی راوی آن را روایت و کاتب مکتوب کند.
راوی این مجموعه همان مرد آشنای موراکامی است، همان اول‌شخص مفرد که دیگر پیر شده و نگاهش بیشتر به گذشته است.
چنین است که پدربزرگی از تجربه‌های خوب و بد خویش سخن می‌گوید تا نوادگان بدانند زندگی چگونه ارزش زیستن دارد و خاطرات می‌توانند تا به کجا به دنبال فرد در سفر باشند.
این پدربزرگ یا راوی در این داستان‌ها همچنان از خوشی‌های گذشته، از زنان، از موسیقی و ورزش سخن می‌گوید، آن‌چنان که در این یادآوری اجباری لحظه‌ای حقیقت مستور آشکار شود و سرگذشت از نو معنی شود تا بدانیم عمر بیهوده به پای زندگی تلف نشده است.
افق
در ديفن‌باكستراسه جلو مي‌رفت. رگبار شروع شد، رگباري تابستاني كه با راه رفتن او و پناه گرفتنش زير درخت‌ها، كم و كمتر مي‌شد.
مدت‌ها فكر كرده بود مارگارت مرده است. دليلي وجود ندارد، نه، دليلي وجود ندارد.
حتا در سال تولد هر دو ما، وقتي اين شهر از بالا شبيه تل آوار بود، ياس‌ها ته باغ‌ها و بين ويرانه‌ها گل مي‌دادند.
ـ از متن کتاب
افسانه‌های روسی: قصه‌ی پریان
همه‌چیز بستگی دارد به سلیقه‌ی شما. به اینکه اصلا حاضرید دنیای واقعی را لحظه‌ای یا ساعتی رها کنید و افسانه‌ها را بپذیرید یا نه.
اگر شما هم در شمار آدم‌هایی هستید که میانه‌ی خوبی با دنیای افسانه‌ها دارید و مهم‌تر از آن دوست دارید افسانه‌های مردمان سرزمین‌های دیگر را بخوانید، شک نکنید این کتاب با سلیقه‌ی شما جور است.
کتاب «افسانه‌های روسی» نوشته‌ی نینا دمیتریونا بابارکینا شامل بیست افسانه‌ی روسی است که در عین سادگی و عامیانه بودن آمیخته به آرزوها، تمدن‌ها و فرهنگ مردم روسیه طی سالیان گذشته است و همچنین هماهنگ با جهان هنری، ضرب‌المثل‌ها و داستان‌های روسی.
تقریبا در تمام افسانه‌های کتاب شاهد درون‌مایه‌هایی چون توجیه فروتنی در برابر دانایان و فرمانروایان و قدرت بی‌حدومرز عشق و جادوی محبت و داد عدالت‌خواهی هستیم.
یعنی همه‌ی چیزهایی که در طول تاریخ در شمار فضیلت‌های انسانی جای گرفته‌اند. خط‌مشی افسانه‌ها به گونه‌ای است که شخصیت‌ها در منظر وسیع ملت روس گنجانده شده‌اند و از طبقات اجتماعی گوناگون.
از تزار گرفته تا چوپان، به زیبایی توصیف شده‌اند.
این است که بخش مهمی از فرهنگ مردمی روسیه را می‌شود در چنین کتابی جست‌وجو کرد. در روایت‌های ظاهرا غیرواقعی‌ای که بارها جذاب‌تر از واقعیت‌اند.
همچنین تصاویر شاعرانه و درعین‌حال کمی طنزآمیز افسانه‌ها به هر چه شیرین‌تر شدن فضای افسانه‌ها و قصه‌های پریان کمک می‌کند. این کتابی است برای هر کسی که کتاب خواندن را دوست می‌دارد.
اعلان قرعه‌ی 49
سال‌های پس از جنگ دوم جهانی دوران تثبیت امپراتوری آمریکا و ترویج رؤیا و فرهنگ آمریکایی بود. هر روز هزاران پیام به جهان مخابره میشد و از لذت‌های زندگی آمریکایی می‌گفت.
وفور کالا و مصرف بی‌پایان، فراوانی سرگرمی و کشف هزاران قهرمان و گروه موسیقی و برنامه‌های شاد و سرگرم‌کننده این کشور را در چشم بیگانگان به مدینه‌ی فاضله‌ی عصر جدید می‌نمایاند، اما منتقدان و نویسندگان و هنرمندان آمریکایی بر این باور نبودند و تجاوز به ویتنام کافی بود تا این منتقدان پا به میدان بگذارند و فریاد بزنند.
تامس پینچن نیز از همین دست نویسندگان است.
پینچن در «اعلان قرعه‌ی ۴۹» قهرمان زن داستانش را وارث زندگی آمریکایی نیمه‌ی نخست قرن می‌کند. سرمایه‌داری می‌میرد و ارثش به جای آن‌که برای وارث راحتی و رفاه به ارمغان بیاورد جز دربه‌دری حاصلی ندارد.
خانم ادیپاماس که گرفتار ملال و بی‌معنایی زندگی و پریشانی و اضطراب و هراس است، ناگهان وارث قانونی یکی از دوستانش می‌شود.
باید به سفر برود و هفت‌خوانی را پشت‌سر بگذارد تا به جایزه برسد، اما این سفر، در هر گام و هر مرحله، مبدل به سفر خودشناسی و کسب معرفت نسبت به زندگی به‌ظاهر پر آسایش معاصر می‌شود.
هزاران رمزوراز و نماد و جادو در کار می‌آید و هر بار وعده‌ی کامیابی مکرر می‌شود و تحقق نمی‌یابد.
تامس پینچن با تکیه بر سنت رمان آمریکایی توانسته است تراژدی تازه‌ای بیافریند.
تراژدی‌ای که در آن مخاطب نیز یکی از وراث نکبت و ناکامی خواهد بود.
اعتراف به زندگی
کتاب «اعتراف به زندگی» خودزندگی‌نامه‌ای از پابلو نرودا، شاعر اهل شیلی است. نرودا خطوط آخر این کتاب را دقیقا دو هفته پیش از مرگش نوشته است.
جذابیت این کتاب به خاطر آن است که نویسنده داستان زندگی‌اش را از کودکی شروع کرده است؛ اینکه چطور به شعر علاقه‌مند شد و اولین شعرش را سرود... بعد از آن، خاطراتی پراکنده از بزرگسالی‌اش می‌گوید و دغدغه‌های اجتماعی‌اش را بازگو می‌کند.
در پاراگرافی از کتاب آمده است: «در این خاطرات و بازآفرینی‌ها گاه این‌جا و آن‌جا خلئی است و گاه برخی فراموش شده‌اند. چراکه زندگی همین است.
درنگ‌هایی که برای رویا می‌کنیم یاری‌مان می‌دهد کار روزانه را دوام بیاوریم. بیشتر چیزهایی را که به خاطر آورده‌ام، تیره و تار گشته‌اند و چون بلوری خردشده با خاک یکسان شده‌اند.
آنچه که خاطره‌نویس به یاد می‌آورد با آنچه شاعر بازآفرینی می‌کند یکی نیست. خاطره‌نویس شاید کمتر زیسته باشد، اما از رخدادها عکس گرفته است و آنها را با توجهی خاص به جزئیات بازآفرینی می‌کند.
شاعر اما در کالری پر از اشباح را در برابرمان می‌گشاید که ارواح در آن با تاریک روشن‌های زمان خود می‌رقصند. شاید من تنها زندگی خود را نزیستم، شاید بسیاری از زندگی دیگران را هم زندگی کردم.
از آنچه بر این کاغذها جا می‌گذارم، چون انگور چینی پاییزی تاکستان‌ها، برگ‌هایی زرد خواهند ماند که در مسیر مرگ‌اند و انگورهایی که جانی تازه در شراب مقدس می‌گیرند.
زندگی من هزار تکه‌ای است از تمامی زندگی‌های یک شاعر.»
اسب‌ها اسب‌ها از کنار یکدیگر
خواندن کتابهای محمود دولت آبادی جسارت می خواهد و عشق؛ نوشتن از آن که دیگر جای خود را دارد!
عنوان کتاب جذابیت خاصِ دولت آبادی را دارد. نمی دانی با چه قصه ای مواجه هستی. جای هیچ گونه حدس و گمانی باقی نمی ماند.
باید دلت را بزنی به دنیای قصه های دولت آبادی که قطع به یقین احتیاط کنید که فرق شدنتان حتمی است!
ای کاش این‌افتخار نصیبم میشد که میتونستم دستانتشون رو ببوسم.
درخت تنومند ادبیات ایران که ریشه در دل و جان من دارد.
««توصیه»»
این کتاب هم مثل سایر کتابهای دولت آبادی به تمرکز و دقت نیاز داره که سرسری از جملات کتاب گذر کنید که کتاب حاوی جملات بسیار زیبا قابل تاملی است.
راستی شخصیت اصلی کتاب من رو یاد شخصیت اصلی کتاب «سلوک دولت آبادی» یعنی قیس می‌انداخت.
هر دو پیر و سرگرشته و حیران
فضای این کتاب چیزی بود بین کتاب سلوک و بیرون در ولی با قصه ی خاص خودش.
::::اندکی از داستان کتاب::::
کتاب پیش رو در‌مورد مردی است بنام کریما یا کریم مُروا که دچار سرگردانی و به دنبال آن شبگردی شده است. که در همین شبگردی هایش به خانه پیرمردی بنام ملک پروان می رسد.
کریما در جستجوی آدم هایی است که در گذشته آنها را می شناخته و. یا گمان می‌کند که می شناخته!
ر این بین کریما با پسر خوانده ملک پروان آشنا می‌شود با نام مستعار *مَردی*
ملک پروان پسر دیگری هم دارد بنام ثَری که از آن خبری ندارد و منتظر رسیدن خبری از زنده و یا مرده اوست...
:::باقی داستان بماند برای خواندن توسط شما ؛) :::
از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم
سرسخت‌ها و سخت‌کوش‌ها به زندگی باج نمی‌دهند. استوار و خدنگ در مقابل آن می‌ایستند و تا به هدف‌شان نرسند، دست از تلاش کردن بر نمی‌دارند. هاروکی موراکامی، نویسنده‌ی برجسته‌ی ژاپنی که کتاب او «از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم»، توسط مجتبی ویسی ترجمه شده، یکی از آنهاست.
او در سال 1949 - اواسط قرن بیستم - در خانواده‌ای فرهیخته به این دنیا قدم گذاشت. در کودکی زیر نظر مادر و پدرش که در دانشگاه ادبیات ژاپنی تدریس می‌کردند با موسیقی و ادبیات روسیه و به طور کلی فرهنگ غرب آشنا شد و آثار نویسندگان بزرگ مثل کافکا، فلوبر، دیکنز، وونه گات، داستایوفسکی، جک کرواک، بالزاک و ... را مطالعه کرد.
نویسنده‌ی «پین بال 1973» پس از پایان دوره‌ی متوسطه، در سال 1968 مطالعه‌ی هنرهای نمایشی را در دانشگاه واسدا شروع کرد. دو سال بعد، در سال 1971 ازدواج کرد و مثل همسرش که فروشگاه صفحه‌ی موسیقی داشت، او هم کافه و باری که در آن موسیقی جاز نواخته میشد، تاسیس کرد.
موراکامی در 29 سالگی نویسندگی پیشه کرد. در گفت‌و‌گو با مجله‌ی اشپیگل گفت: «من از قبل چیزی ننوشته بودم و یک شخص معمولی بودم، یک باشگاه جاز داشتم و هیچ نوشته‌ای خلق نکرده‌بودم.»
در 33 سالگی دویدن را با سخت‌کوشی و پشتکار بی‌نظیر آغاز کرد. طعم حضور در مسابقه‌ی ماراتن را اول بار در سال 1996 چشید و خاطرات‌اش از پروسه‌ی دشوار دونده شدن را در کتاب «از دو که حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم» نوشت که در ایران با استقبال خوانندگان روبه‌رو شد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.