تاریخ حدیث

اعتبار و وزن رشته های علمی و تخصصی را می توان با توجه به ساختار دانشی و ساختار روشی آنها محک زد؛ رشته های دارای وجاهت اکادمیک برتر در این دو جنبه از قوام بیشتری برخوردارند. رشته مطالعات برنامه درسی هم از این قاعده مستثنی نیست. این رشته به رغم اینکه هنوز ممکن است به دلیل جوانی، ابعاد هویتیِ بارز و برجسته و مورد توافق جهانی نداشته باشد، اما به سرعت جای خود را در حوزه معرفتی مادر، که علوم تربیتی است، باز کرده و توسعه قابل توجهی هم در سطح دانشگاه های جهان و هم ایران پیدا کرده است. بنا بر قاعده پیش گفته، پاسداشت این موقعیت و دوام آن نیازمند تنقیح هرچه بیشتر هویت دانشی و هویت روشی آن است. کتاب روش شناسی مطالعات برنامه درسی تنها اثری است که تنقیح هویت روشی رشته را هدف قرار داده و از این نظر جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است. بدون شک ادموند شورت، پدیدآورنده اثر، که از سرآمدان این رشته به شمار می آید، با خلق این اثر گام خلاق و هوشمندانه ای در راستای تحکیم پایه های علمی رشته و تثبیت هویت آن برداشته است. فهرست : پیشگفتار سر ویراستار آشنایی با پروفسور ادموند سی. شورت پیشگفتار پدید‌آورنده گفتار مقدماتی: فهم پژوهش برنامه درسی فصل اول: پژوهش فلسفی: تحلیل مفهومی فصل دوم: کاوشگری فلسفی: نقد توسّعی فصل سوم: پژوهش فلسفی: جُستار نظرپردازانه فصل چهارم: پژوهش تاریخی: روایت داستانهای واقعی فصل پنجم: کاوش علمی: تبیینها و حدود فصل ششم: پژوهش قوم‌نگارانه: درک فرهنگ و تجربه فصل هفتم: پژوهش روایی: تجربه‌های داستان‌شده فصل هشتم: پژوهش زیباشناسانه: نقد هنر فصل نهم: پژوهش پدیدارشناختی: ادراکات زیست ـ جهانی فصل دهم: پژوهش هرمنوتیک: تصور هرمنوتیک و متن تربیتی فصل یازدهم: پژوهش نظریه‌ای: مؤلفه‌ها و ساختار فصل دوازدهم: پژوهش هنجاری: ابعاد و دیدگاهها فصل سیزدهم: پژوهش انتقادی: پارادایمی در خدمت جنبش اجتماعی یا عمل رهایی‌بخش ... فصل چهاردهم: پژوهش ارزشیابی: سنجش موقعیتی فصل پانزدهم: پژوهش تلفیقی: سنتزپژوهی فصل شانزدهم: پژوهش معطوف به عمل فکورانه: هنرهای برنامه‌ریزی فصل هفدهم: پژوهش در عمل (کنش‌پژوهی): اقدام مبتنی بر مطالعه فصل هجدهم: کلام آخر: تأملات پایانی آشنایی اجمالی با نویسندگان فصول مختلف چاپ سوم با بازنگری در ترجمه بوده است  

زندگی انسانها چون تارو پود پارچه با هنر و زیبایی درهم تنیده است؛ چرا که زیبایی دوستی و زیبایی جویی یکی از ابعاد و ساحتهای اصلی روح و فطرت انسان است. از طرف دیگر انسانها حقیقت جو؛ کنجکاو ودانش طلب اند؛ از پیوند این دو ساحت فطری؛ معرفتی به اسم زیبایی شناسی متولد می شود. در دو قرن اخیر، با گسترش این حوزه معرفتی، زیبایی شناسی تبدیل به شاخه مستقلی از فلسفه شده است. مباحث و مضامین ژرف و لطیفی درباره زیبایی شناسی در آثار فیلسوفان اسلامی، به ویژه ابن سینا؛ شیخ اشراق و صدرالمتألهین، یافت می شود .اما این مباحث به شکل نامنسجم و بدون تحلیل و تبیین در آثار این فیلسوفان بزرگ اسلامی پراکنده است. نوشته حاضر گام کوچکی برای تدوین زیبایی شناسی فیلسوفان اسلامی است.