تر و خشک کردن کودک (جلد 3) – راهنمای تغذیه خوب

روانکاوی وجودی انتقاد سارتر به روانشناسی فروید. «روانکاوی وجودی» بخشی است از کتاب «هستی و نیستی»، اثر فلسفی معروف ژان پل سارتر. این بخش از «هستی و نیستی» به صورت کتابی مستقل نیز به زبان انگلیسی ترجمه شده است. سارتر در «روانکاوی وجودی» با اتکا به نظریات اگزیستانسیالیستی خود در باب وجود و ماهیت انسان به نقد دیدگاه‌های فروید درباره ناخودآگاه و جبر غریزه می‌پردازد. نقد سارتر به آراء فروید درباره روان انسان بر مبنای این عقیده اگزیستانسیالیستی اوست که وجود بر ماهیت مقدم است و انسان ماحصل انتخاب‌های خود است و شخصیت و ماهیت هر انسانی بر اساس انتخاب‌های او شکل می‌گیرد نه بر اساس غرایزی که پیشاپیش در وجود او هستند و همچون نیروهایی جبری او را به این سو و آن سو می‌کشانند و شخصیت او را می‌سازند و اعمالش را رقم می‌زنند. سارتر در «روانکاوی وجودی» هر انسان را، بر اساس انتخاب‌هایش، فردی متمایز از دیگری قلمداد می‌کند و بر این باور است که نمی‌توان شخصیت و اعمال همه انسانها را بر اساس اصولی کلی و انتزاعی تحلیل کرد. به باور سارتر این اعتقاد که شخصیت و رفتارهای انسان تابع مجموعه‌ای از اصول کلی است به تقلیل انسان به موجودی مکانیکی می‌انجامد. نقد او به روانشناسی فروید که انسان را تابع غرایز و ناخودآگاه می‌داند از همین منظر است. سارتر انسان را موجودی آزاد می‌داند نه موجودی تابع غرایز. «روانکاوی وجودی» با ترجمه احمد سعادت‌نژاد و همراه با مقدمه رالو می بر این کتاب در نشر جامی منتشر شده است. درباره نویسنده: ژان ‌پل سارتر (1980- 1905)، فیلسوف اگزیستانسیالیست، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، منتقد و روزنامه‌نگار فرانسوی.

حکومت نظامی نوشته‌ی «آلبر کامو»، نمایشنامه‌ای است که در سال ۱۹۴۸ منتشر شد. این اثر یکی از نمایشنامه‌های مهم کاموست و مضامین فلسفی و اگزیستانسیالیستی وی را به خوبی منعکس می‌کند. داستان شهری اسپانیایی را به تصویر می‌کشد که با ورود یک مقام دولتی و اعلام حکومت نظامی به وضعیت وحشتناکی دچار می‌شود. شخصیت اصلی این مقام دولتی «طاعون» نام دارد که به همراه دستیارش «مرگ» وارد شهر می‌شود. این نمایشنامه به بررسی واکنش‌های مردم شهر به این وضعیت بحرانی می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه ترس و وحشت می‌تواند باعث تسلیم شدن و از دست دادن آزادی‌های فردی و اجتماعی شود. «حکومت نظامی» به موضوعاتی چون ترس، قدرت، استبداد و مقاومت می‌پردازد. کامو در این نمایشنامه، مفهوم طاعون را به عنوان نمادی از استبداد و حکومت‌های خودکامه به کار می‌برد که با ایجاد ترس و وحشت در میان مردم، قدرت خود را تحکیم می‌بخشند. این اثر به نوعی نقدی است بر دیکتاتوری و سلطه‌جویی و در عین حال دعوتی به مقاومت و مبارزه برای آزادی. نمایشنامه‌ی «حکومت نظامی» به مسائل عمیق فلسفی و اجتماعی می‌پردازد و توانایی «آلبر کامو» را در به تصویر کشیدن مفاهیم پیچیده انسانی و اجتماعی نشان می‌دهد.