حکومت نظامی نوشته‌ی «آلبر کامو»، نمایشنامه‌ای است که در سال ۱۹۴۸ منتشر شد. این اثر یکی از نمایشنامه‌های مهم کاموست و مضامین فلسفی و اگزیستانسیالیستی وی را به خوبی منعکس می‌کند. داستان شهری اسپانیایی را به تصویر می‌کشد که با ورود یک مقام دولتی و اعلام حکومت نظامی به وضعیت وحشتناکی دچار می‌شود. شخصیت اصلی این مقام دولتی «طاعون» نام دارد که به همراه دستیارش «مرگ» وارد شهر می‌شود. این نمایشنامه به بررسی واکنش‌های مردم شهر به این وضعیت بحرانی می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه ترس و وحشت می‌تواند باعث تسلیم شدن و از دست دادن آزادی‌های فردی و اجتماعی شود. «حکومت نظامی» به موضوعاتی چون ترس، قدرت، استبداد و مقاومت می‌پردازد. کامو در این نمایشنامه، مفهوم طاعون را به عنوان نمادی از استبداد و حکومت‌های خودکامه به کار می‌برد که با ایجاد ترس و وحشت در میان مردم، قدرت خود را تحکیم می‌بخشند. این اثر به نوعی نقدی است بر دیکتاتوری و سلطه‌جویی و در عین حال دعوتی به مقاومت و مبارزه برای آزادی. نمایشنامه‌ی «حکومت نظامی» به مسائل عمیق فلسفی و اجتماعی می‌پردازد و توانایی «آلبر کامو» را در به تصویر کشیدن مفاهیم پیچیده انسانی و اجتماعی نشان می‌دهد.

پوست معروف‌ترین اثر کورتزیو مالاپارته است ـ که در ۱۹۴۹ نوشته شده و سبب گفتگوی بسیار شد و حتی به مراکز قضایی نیز کشیده شد ـ و بلافاصله تقریبآ به تمام زبان‌های دنیا ترجمه شد و موقعیتی فوق‌العاده به دست آورد. سخت‌گیرترین منتقدین نیز مالاپارته را «نویسنده‌ای فوق‌العاده» و «استعدادی بزرگ» شناختند و «نمایندهٔ شریف و نومید اروپا ای شهید و مغلوب». مالاپارته در جنگ اول جهانی داوطلبانه شرکت کرد و نشان لیاقت گرفت. پس از ۱۹۱۸ با تمام وجودش به سیاست و روزنامه‌نگاری پرداخت و روحیهٔ ماجراجویش در این فعالیت‌ها بی‌تأثیر نبود. مترجم نام کتاب را به پیشنهاد جلال آل احمد به ترس جان تغییر می‌دهد. این کتاب که نویسنده خود در آن راوی است از زبان نویسنده بیان می‌شود. او نشان می‌دهد چطور آمریکایی‌ها به بهانه شکست فاشیسم وارد ایتالیا شدند و همه چیز را نابود کردند. نویسنده هم‌زمان که از نگاه بالا به پایین آمریکایی‌ها عصبانی است برای سربازان کشته شده آمریکایی هم دل می‌سوزاند.