جعبه ابزار آزادی بیان

معرفی کتاب سگ ولگرد کتاب سگ ولگرد، اثری نوشته ی صادق هدایت است که اولین بار در سال 1942 به چاپ رسید. در داستان سگ ولگرد، با سگی اسکاتلندی به نام پات آشنا می شویم که می توان در پس چشمانش، شعور و درکی انسانی را مشاهده و حس کرد. پات، دلش خیلی برای گذشته تنگ شده؛ زمانی که می توانست بی هیچ سختی و دغدغه ای، شیر گرم و زندگی بخش مادرش را بخورد، و با برادرش و پسر صاحب خود بازی کند. روزی، صاحب پات به همراه دو نفر دیگر سوار ماشین می شوند و پات را نیز کنار خود در ماشین می گذارند. آن ها چند ساعت بعد، به میدان ورامین می رسند و از ماشین خارج می شوند. پات ناگهان متوجه بویی می شود؛ بوی سگی ماده که او را تا آستانه ی جنون پیش می برد. پات به دنبال منشأ بو می رود اما زمانی که بازمی گردد، دیگر خبری از صاحبش و ماشین او نیست. زندگی سخت و جهنم گونه ی پات از این لحظه آغاز می شود. ساکنین آن منطقه، رفتار بسیار متفاوتی با او دارند و پات اکنون، باید واقعیتی را تجربه کند که بیشتر شبیه یک کابوس است.

معرفی کتاب اسپارتاکوس اسپارتاکوس یک رمان تاریخی از هاوارد فاست نویسنده آمریکایی است که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. این در مورد شورش تاریخی بردگان به رهبری اسپارتاکوس در حدود 71 قبل از میلاد است. این کتاب الهام‌بخش فیلم 1960 به کارگردانی استنلی کوبریک و اقتباس تلویزیونی سال 2004 توسط رابرت دورنهلم بود.اسپارتاکوس با سه پاتریسیون جوان رومی آغاز می شود - کایوس، خواهرش هلنا و دوستش کلودیا، که چند هفته پس از سرکوب نهایی شورش بردگان، سفری را از رم به کاپوآ در امتداد ویا آپیا آغاز می کنند. در روز اول سفر، طرفین با چندین نماینده مواجه می شوند. یک سیاستمدار کوچک، یک تاجر مرفه از طبقه سوارکاری، یک تاجر شرقی و یک افسر جوان لژیون. همه آنها دیدگاه های مربوط به خود را در مورد افزایش ارائه می دهند. این سه نفر در بدو ورود به یک ویلای روستایی که قرار است شب را در آنجا بگذرانند، با مهمانان دیگری، چه تاریخی و چه داستانی، ملاقات می‌کنند، که یا نقش‌های کلیدی در وقایعی که به‌تازگی به پایان رسیده بازی کرده‌اند یا درک کافی برای تحلیل اهمیت برده‌داری دارند و ...

"مترو" کتابی است که توسط رمان نویس ژاپنی "هاروکی موراکامی" در مورد حمله ی تروریستی با گاز سارین که در سال 1995 در "مترو" توکیو انجام شده است ،نوشته شده است. این کتاب از یک سری مصاحبه با افرادی که تحت تأثیر این حملات قرار گرفته اند ، تشکیل شده و همچنین شامل مصاحبه با اعضای" آوم "، فرقه ی مذهبی مسئول حملات است. "هاروکی موراکامی" امیدوار بود که از طریق این مصاحبه ها ، بتواند بخشی از تاثیرات این حملات را، که رسانه های مهم ژاپن نادیده گرفته اند ، بیان کند و بر تاثیر گذاری این واقعه بر شهروندان معمولی تاکید کند. این مصاحبه ها تقریبا یک سال به طول انجامیده و از ژانویه 1996 شروع شده و در دسامبر همان سال به پایان می رسد و بسیاری از جنبه های جذاب روانشناسانه ی جامعه ی ژاپن را برجسته می کند.او در می یابد که کار، برای بیشتر مصاحبه شوندگان، اولویت بالا و یا اصلی را دارد و همچنین جداسازی ، فردگرایی و عدم ارتباط نیز ، از مضامین قدرتمندی بودند که در بسیاری از مصاحبه ها رایج بود. بسیاری از مصاحبه شوندگان ابراز سرخوردگی از ماتریالیسم در جامعه ژاپن و رسانه ها را کردند و همچنین به ناکارآمدی سیستم واکنش اضطراری در برخورد با حمله اشاره کردند. این کتاب همچنین شامل مقاله ی شخصی "هاروکی موراکامی" در مورد این حملات است. وی در مقاله ی "کابوس کور: ما ژاپنی ها به کجا می رویم؟" ، از عدم موفقیت ژاپنی ها در عبرت گرفتن از این حملات انتقاد می کند و اعتقاد دارد که ژاپنی ها ترجیح می دهند به جای تحلیل علل واقعی و جلوگیری از وقوع حوادث مشابه در آینده ،حمله ی تروریستی را به عنوان یک عمل افراطی توسط گروهی از دیوانگان بدانند.