حافظه‌ای برای فراموشی (اوت، بیروت، ۱۹۸۲)

کتاب فلسفه در عصر تراژیک یونانیان، اثری نوشته ی فردریش نیچه است که اولین بار در سال 1870 به چاپ رسید. عصر تراژدی های یونان در نظر نیچه، به واقع دورانی تراژیک بود. در این دوران، ارزش هایی بسیار مهم و حیاتی در نظر نیچه، در تمدن انسان ها ظهور کردند و به اوج رسیدند اما پایداری نداشتند. او در این کتاب که مدت ها بعد از پایان نگارشش به انتشار رسید، تلاش می کند تا مخاطبین خود را با پندارهای فلسفی تمدن یونان آشنا کند. نیچه قصد دارد تا فرهنگ یونانیان را به عنوان یک الگو برای معاصرین جوان و آلمانی خود معرفی نماید، معاصرینی که نیچه امید داشت با مجاب کردنشان، مسیر حرکت به سوی پدید آوردن فرهنگی مختص به خودشان را هموار کند؛ فرهنگی که نیچه اعتقاد داشت بسیار مورد نیاز و حیاتی است.

معرفی کتاب فکر دموکراسی سیاسی فکر دموکراسی سیاسی به مثابه توسعه سیاسی جامعه یکی از ارکان شکل دهنده توسعه متوازن است و بدون تحقق آن تصور جامعه توسعه یافته انگاره ای خام و موهوم خواهد بود. شکل گیری دموکراسی، به عنوان یک روند و جریان مستلزم پای بندی دولت ها و ملت ها به پاره ای لوازم اجتناب ناپذیر است. همان گونه که تشکیل دو پدیده دولت ملت نیز در شمار دست آوردهای مدرنیته است، برای استقرار تمام و کمال دموکراسی سیاسی، عینیت یافتن همه سویه مشارکت سیاسی به اندازه اجرایی شدن شایسته سالاری، ضروری است؛ همان طور که وجود نهادهای متکثر مدنی و به تبع آن پیدایش جامعه مدنی، به میزان ظهور احزاب، لازم و ملزوم است. صرف نظر از مفاهیم مستقلی که دو واژه تخصصی “توسعه” و “سیاست” دارند، در یک تعریف کلی از مفهوم توسعه سیاسی بر محور حداکثر توافق نخبگان علوم سیاسی، می توان “فراگرد (پروسه) دموکراتیزاسیون جامعه” را در جایگاه بدیل “توسعه سیاسی” نشاند و برای تحقق این فراگرد، مراحل متعددی را مد نظر قرار داد. قابل ذکر است که هر جامعه در دوره گذار به توسعه یافتگی سیاسی و استقرار دموکراسی با چالش هایی مواجه می شود، پیش نیازهایی را تولید می کند و لوازمی را به تمرین عمومی می گذارد که هریک به صورت مجزا با حاشیه های مربوطه، در کتاب حاضر مطرح و شرح داده شده است. نگارنده در این کتاب به نقد و بررسی مبانی اصلی دموکراسی با تاکید بر ظرفیت های سیاسی آن پرداخته است و از یک منظر، این کتاب مانیفست دموکراسی خواهی در جوامع توسعه نیافته است.

معرفی کتاب دوست مشترک ما آخرین رمان کامل چارلز دیکنز و هجویه ی باشکوهی که شامل تمام سطوح جامعه ی ویکتوریا استرمان دوست مشترک ما بر روی یک ارث تمرکز دارد – ارثیه ی کلان هارمون پیر – و جانشین او ، جان هارمون جوان ، که تصور می شود غرق شده است زمانی که جسدی از رودخانه تیمز بیرون کشیده می شود ، و آقای بافین، کسی که بخت ناگهان به او رو می کند. دیکنز با هجوهای درخشان ، لندنی تاریک و بزرگ را به تصویر می کشد که در آن شخصیت های گوناگونی زندگی می کنند. مانند گافر هگزام که رودخانه را برای پیدا کردن جسد می گردد. بلا ویلفر مزدور و افسونگر ؛ و سیلاس وگ تاجر بی وجدان خیابانی. این رمان از نظر دیدگاه به مرگ و تجدید حیات در شهری که تحت سلطه تهمز متبحر ، و قدرت فاسد کننده ی پول است ، به شدت نمادین است. دینکنز در آخرین رمان خود به مسئله ی پول می پردازد و سعی می کند بررسی کند پول چه نقشی در زندگی شخصی و اجتماعی افراد این رمان ایفا می کند. وقتی جان که وارث اصلی این ارثیه ی کلان است به اشتباه مرده فرض می شود ارث به آقا و خانم بافین دو خدمتکار وفادار هارمون پیر می رسد. حالا جان در هیئت فردی ناشناس برگشته است تا ببیند اثر مرگش بر زندگی دیگران چگونه است و آقا و خانم بافین با ارث باد آورده ی خود چه می کنند.