

حتا شبيه خودم زندگي نکرده ام
7,500 تومان
معرفی کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام
کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام، شامل بیش از پنجاه شعر نو از منیره حسینی است که در آنها با بیانی شاعرانه و خیالانگیز به تبیین مفاهیم انسانی و طبیعی مانند امید، آزادی، عشق و زندگی پرداخته است. اشعار او سرشار از جزئیات و حوادث روزمرهاند و شاعر به زیبایی توانسته زندگی روزمره را در اشعار خود بازتاب دهد.
دربارهی کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام
منیره حسینی در مجموعه اشعار خود، کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام، در بیش از پنجاه شعر نو کوتاه، به بیان مفاهیم شاعرانهای مانند عشق، امید و عواطف انسانی پرداخته و از مظاهر طبیعی مانند باران، آفتاب، آزادی بهره برده است. شعر نو (یا شعر نیمایی) گونهای از شعر معاصر فارسی است که در آن از وزن عروضی و قالب شعر کهن فارسی پیروی نمیشود.
شعر نیمایی از اولین سبکهای شعر نو در ادبیات فارسی است که مبدع آن شاعر معاصر ایرانی، نیما یوشیج میباشد.
اشعار سبک نو منیره حسینی، بیشتر از آن که بیانگر تخیل و بیان موسیقایی رایج شاعرانه باشد، بیانگر احساسات و عواطف پررنگ شاعرانگی است.
او در کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام به شرح و بسط روزمرگیها از دید شاعرانه پرداخته که به نوبهی خود میتواند لذت خواندن این اشعار را در خواننده افزایش دهد.
مجموعه شعر نو منیره حسینی توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.
در بخشی از کتاب حتا شبیه خودم زندگی نکردهام میخوانیم
یک روز
پوستم را کنار میزنی
و استخوانهایم را مثل عتیقهای بغل میکنی
من آن روز تو را
از دو حفرهی تاریک نگاه میکنم
از حفرهای تاریک صدایت میزنم
و در گوشهای خودم میپیچم
تو حرفی بزن
از تاریکی درنمیآیم
میترسم
نور
تکتیراندازی باشد
که هر دو چشمم را بزند
دیگر چگونه تو را نگاه کنم؟
در دستهایت
دردهای مناند که تجزیه میشوند
بگذار به طبیعت خودم برگردند
از من
تنها لبخندی برای توست
که آنقدر نیامدی
تا بر اسکلت لبهایم ماسید
فهرست مطالب کتاب
جادهی یکطرفه
نامردها
مویرگهای پوسیده
رفیق
عمق دوست داشتن
خودکشی
دلتنگی
پوسیدگی
به تو فکر میکنم
زنان عاشق
جنوب
حسادت
نشانهها
حکایت ما
چهار فصل
آزادی
دوستت ندارم
میز تنهایی
دروغ
زمستان
محاکمه
سفر
تاریکخانه
خانواده
بازجویی
راه فرار
ویرانی
زن بود
آمدی
شعری که عاشقانه نباشد
لبخندی برای توست
راهی نمانده است
زنی زیباتر
جانم
خراش سطحی
تو
آخرین گلوله
بیحواسترین زن دنیا
خوانندهی عزیز
بهمرزنرسیده
زن خوشبخت
خانهی رؤیاهایم
زن باید زن نباید
آوازهای خیس
جای اسم من
موشک کاغذی
بیحواسترین زن دنیا
اگر بروی…
آهای زندگی
همین حالا
سرنخ
شلیک
در انبار موجود نمی باشد
حتا شبيه خودم زندگي نکرده ام
نویسنده |
منیره حسینی
|
مترجم |
—–
|
نوبت چاپ | 1 |
تعداد صفحات | 90 |
نوع جلد | شومیز |
قطع | رقعی |
سال نشر | 1395 |
سال چاپ اول | —— |
موضوع |
ادبیات
|
نوع کاغذ | —— |
وزن | 120 گرم |
شابک |
9786002294326
|
وزن | 0.120 کیلوگرم |
---|
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: aisa
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
سلوک
نگاهی به کتاب سلوک
قیس نماد مرد شرقى، زن را از آن خود میدانسته، گویى شى اى بوده که به او تعلق داشته که از براى او آفریده شده بوده و از آن رو که همچون همزاد و همنامش “مجنون”، خود را در معشوق و معشوق را در خود ذوب مى بیند، توان درک این جدایى را ندارد، گویى پاره اى از روحش را از او ستانده اند. و این جاست که تهیگاه عشق جایش را به نفرت مى دهد و قیس که روزى از جان، عاشقِ دختر بوده بر آن مى شود تا دست در خونش بشوید.“چون عشق جاى تهى کند، تهیگاه آن را مرگ مى تواند پر کند یا نفرت؛ و بعضا هر دو با هم. “اما از آنجا که راوى ذهنیاتِ مغشوشِ قیس است، نباید ترازو را به نفع بغض و کینه ى او سنگین کرد. همان قسمت هاى کوتاه که از شرایط زندگى مهتاب خبر مى دهد کافى است تا گریزى بزنیم به عشق از نگاه او. زنى که ده سال از عمرش را به پاى عشق مردى گذاشته، و حالا در شروع سى سالگى در مى یابد که زندگى فقط “دوستت دارم” گفتن و شنیدن نیست، که زن اگر به پاى مرد بسوزد به این شکل، آن یکبار فرصت زندگى اش را از دست داده، چه آنکه زن از زندگى بیش از یک قلب تپنده مى خواهد؛ سرپناهى از آنِ خود، سایه ى سرى و شاید فرزندى. و براى زن با آن بیولوژى محدودش مقدور نیست تا ابد صبر کردن براى مردى که هر چند دوستش میدارد اما فرصتى براى کمال دلدادگى فراهم نمى کند. و حالا قیسى که وجود خود را قلمه زده بود به وجود معشوق، دیگر دلیلى براى ادامه ى زندگى ندارد. سرگردانى و آشفتگى اى که دلیلش آن است که دلیلى براى زندگى ندارد و پى دلیلى هم اصلا نمى گردد.
“به زنى مى اندیشم که چون از درون من مى رفت،یک چاه بى کبوتر در من بجا گذاشت از خود، یک چاه سرد و تاریک، همانچه در اصطلاح آسان مى شود به لغت و گفته مى شود خلأ. ستون درون من تهىِ خود را بجا گذاشته است و چه سرد و مبهم و تاربک است آن. تابش خورشید در ستون بلورین کجا و پژواک درد در پیچ هاى پر مُخافت چاه؟”قیس و داستان عاشقیش مرا به یادِ داستان “شب هاى روشن” داستایفسکى انداخت، که نسخه ى ایرانى اش به کارگردانى فرزاد موتمن خیلى به ساخت و فضاى این کتاب نزدیک است.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.