داسی دایناسی 6/ موهای جنگلی

معرفی کتاب تاریخ فلسفه‌ی راتلج - جلد اول: از آغاز تا افلاطون

کتاب تاریخ فلسفه‌ی راتلج - جلد اول: از آغاز تا افلاطون، فلسفه‌ی پیشاافلاطونی و افلاطونی را مرور می‌کند و مهم‌ترین مکتب‌های فکری آن برهه را تشریح می‌نماید. مباحث کتاب به قرن ششم تا چهارم پیش از میلاد اختصاص دارد و ایده‌های شاخص یونانی همچون ایونی، فیثاغورثی، سوفسطایی، اتم‌گرایی، اخلاق سقراطی، و متافیزیک و روانشناسی افلاطون را معرفی می‌کند. این کتاب بخش اول مجموعه‌ی ده‌جلدی راتلج است و سی. سی. تایلور ویراستاری آن را بر عهده داشت.

درباره‌ی کتاب تاریخ فلسفه‌ی راتلج - جلد اول: از آغاز تا افلاطون

کتاب تاریخ فلسفه‌ی راتلج - جلد اول: از آغاز تا افلاطون (Routledge History of Philosophy Volume I) مرور تاریخ فلسفه‌ی غرب را از زمان مکتب ایونی آغاز می‌کند و تا دو و نیم قرن بعد ادامه می‌دهد. در این جلد، به مکاتب فلسفی پیشاافلاطونی و افلاطونی نیز پرداخته می‌شود و به شکلی ساده ایده‌های اصلی آنان مطرح می‌گردد. تا قرن‌ها پیش از میلاد، تمام دنیا و هستی بر پایه‌ی اسطوره‌ها می‌گشت. انسان‌ها که قادر نبودند برای بسیاری از پدیدهای طبیعی پیرامونشان توضیحی پیدا کنند، همه‌چیز را به خدایان نسبت می‌دادند و سعی می‌کردند این‌چنین این وقایع را توجیه کنند، اما در قرن ششم پیش از میلاد برای اولین بار تصور دیگری شکل گرفت. چند اندیشمند یونانی به این نتیجه رسیدند که شاید خیلی از اتفاقات مبنایی ماتریالیستی و فیزیکی داشته باشند و الزاماً ساخته‌ و پرداخته‌ی خدایان نباشند. ایونی‌ها، برخلاف گذشتگان که کیهان را با غول‌ها و تایتان‌ها تصور می‌کردند، به دنبال عناصری ثابت و پایه‌ای و فرآیندهایی بودند و می‌خواستند کائنات را در قالب آن‌ها بیابند. این دیدگاه فیزیکی دقیقاً مقابل نگاه اسطوره‌پرور گذشته بود و می‌کوشید بر مبنای مشاهده و پیش‌بینی عمل کند. طالس، اناکسیمندر و انکسیمانوس از مهم‌ترین چهره‌های مکتب ایونی محسوب می‌شدند. بسیاری از تاریخ شناسان، ایونی‌ها را پایه‌گذار و شروع‌کننده‌ی مفهوم فلسفه می‌دانند. پس از سنت کیهان‌شناسی ایونی، به‌مرور نحله‌های فکری دیگری هم در یونان پا گرفت. مکتب‌های فیثاغورث و هراکلیت از جمله مهم‌ترین اندیشه‌هایی بودند در سده‌ی پنجم ظهور کردند، ایده‌های ایونی را بسط دادند و حتی مسائل جدیدتری مثل زبان و واقعیت را هم مطرح کردند. اما در سده‌ی پنجم دو فیلسوف بزرگ ظهور کردند که نه‌فقط بر دوران خود، که بر تمام اندیشه‌های پس از خود نیز تأثیر گذاشتند؛ سقراط و پارمنیدس. پارمنیدس آغازگر بحث تجربه‌گرایی و خردباوری بود و سقراط هم موضوع اخلاق را پیش کشید تا تحول بزرگی در فلسفه به وجود آورَد. گرچه سقراط اثر مکتوبی از خود به‌جای نگذاشت، اما شاگرد بزرگ او، افلاطون، راوی بسیاری از ایده‌های استادش شد. افلاطون اما خود به طیف وسیعی از موضوعات علاقه داشت و در مورد آن‌ها فلسفه‌ورزی می‌کرد؛ از کیهان‌شناسی تا هنر، از سیاست تا اخلاق. می‌توان گفت او چکیده‌ای از تمام اندیشه‌ورزان پیش از خود بود و توانست بسیاری از ایده‌های پیشین را شرح و بسط دهد. کتاب تاریخ فلسفه‌ی راتلج - جلد اول: از آغاز تا افلاطون، در ابتدا پولیس و ایونی‌ها را معرفی و پس‌ازآن در مورد هراکلیت، امپدوکلس، فیثاغورثی‌ها، اتم‌گرایان و سوفسطایی‌ها سخن می‌گوید. در ادامه نیز به سقراط و مسأله‌ی اخلاق او می‌پردازد و آن را تفسیر می‌نماید. بخش‌های پایانی کتاب هم به نظرات، افکار و مباحث افلاطون در حوزه‌های مختلف، از متافیزیک تا زیبایی‌شناسی، اختصاص یافته و ایده‌های متنوع او مرور می‌شود.

معرفی کتاب صوتی تهران در بعد از ظهر

کتاب صوتی تهران در بعد از ظهر نوشته مصطفی مستور، مجموعه‌ای از 6 داستان کوتاه با مضامینی اجتماعی و فلسفی‌ست که محوریت موضوعی آن‌ها درباره‌ی زنان و نقش آن‌ها در زندگی مردان است. مصطفی مستور در هر یک از داستان‌های این مجموعه در نقش یک فرد اجتماعی نمایان می‌شود و از زبان شخصیت‌هایش سخن می‌گوید که حرف اصلی داستان است. حال این شخصیت در قصه‌ای یک روسپی است؛ در قصه‌ی دیگر کودکی منگل و در داستانی نیز یک الکلی دائم‌الخمر. در مضمون تمام داستان‌ها، زن، عشق و روابط‌ انسانی نقش به سزایی دارند. حتی می‌­توان در لایه­‌های پنهانی‌تر داستان نگاه فلسفی نویسنده به وجود خدا و جهان را نیز درک کرد. عنوانِ "تهران در بعداز ظهر"، انتخاب به جا و خردمندانه‌ای است برای داستان‌هایی که نویسنده پایان معینی برای آن در نظر نگرفته و مخاطب را در آخر هر داستان سردرگم می­‌گذارد، یک سردرگمی جذاب و گیرا. مخاطب در فضای معلق و نامعینی قرار می­‌گیرد که برایش هم تازگی دارد و هم دل‌نشین است. داستان اول با عنوان "هیاهو در شیب بعد از ظهر" روایتی از چند جوان است که با یکدیگر به مسافرت می‌روند اما یکی از آن‌ها خوابی می‌بیند و در گیجی و شاید نوعی خلسه از خوابی که دیده و تعبیر آن به سر می­‌برد. او از گروه جدا می‌شود و به دنبال عکاسی می‌رود. داستان دوم با عنوان "چند روایت معتبر درباره بهشت"، داستان لطیف و غمگینی‌ست که از زبان پسر بچه‌ای با مشکل ذهنی روایت می‌شود که به خواهرش ابراز محبت می‌کند. او به خواهرش می‌گوید زمانی که بمیرد حتما به بهشت می‌رود و در آن‌جا دیگر کله‌اش بزرگ نیست. گونه‌هایش زشت و نافرم نیست و لکنت زبان ندارد. او به این امید زنده است که در بهشت یک زندگی عادی و متعادل را داشته باشد مانند دیگر انسان‌های عادی. منیژه خواهرش قرار است ازدواج کند و نزدیک رفتن اوست که پسرک دائم در فکر تحقق آرزوی دیرینه‌اش است اما خودش هم خوب می‌داند که آرزویش برآوردنی نیست. داستان سوم طولانی‌ترین داستان این اثر با نام "تهران در بعد از ظهر" که عنوان کتاب نیز از آن برگرفته شده است، روایت‌هایی موازی از اتفاقاتی است که بعد از ظهری در شهر تهران برای هفت گروه از انسان‌ها رخ می‌دهد و رابطه زنان و مردان مختلف را بازگو می‌کند. انسان‌هایی که در شلوغی و هیاهوی تهران، روزهای خود را به سختی طی می‌کنند، اما در نگاه بسیاری از آدم‌ها گم شده‌اند. در این داستان هیچ یک از هفت گروه از خوشی و زیبایی زندگی خود سخنی نمی‌گویند بلکه بازگو کنند‌ه‌ی مشکلات، بدبختی و سختی زندگی‌هایشان هستند. علاوه بر دردها و رنج‌ها، نقطه‌ی مشترک هر هفت داستان، پایان حیرت‌آور آن‌هاست که شخصیت اصلی هر هفت گروه با یک حالت روحی مشترک یعنی گریه در مقابل این دردها و رنج‌ها از خود عکس‌العمل نشان می‌دهد. داستان بعدی با عنوان "چند روایت معتبر از دوزخ"، درباره‌ی دختری است که کم‌کم از معصومیت وجودی خود دور می‌شود و مسیر زندگی‌اش تغییر می‌کند و تبدیل به زنی فاحشه می‌شود. این داستان دربردانده‌ی تک‌گویی او با خودش، درباره آخرین مشتری اوست، مشتری که حرف‌هایی راجع به بهشت و جهنم زده است. شیوه‌ی روایت داستان به صورت اعتراف‌گونه است، انگار دختر در کل داستان مجبور است همه‌ی اتفاقات و شرح آن‌ها را مو به مو برای شخصی روایت کند و از همان ابتدای داستان تلاش می‌کند خود را بی‌گناه جلوه بدهد، اینکه روسپی‌گری را خودش انتخاب نکرده است. داستان پنجم با عنوان "چند روایت معتبر درباره برزخ" درمورد پسری‌ست که در رشته دکترای ادبیات به تحصیل می‌پردازد. روزی در مترو دختری به نام سوفیا را می‌بیند و یک دل نه صد دل عاشق او می‌شود. اما پس از این دیدار یک هم‌کلاسی هم وارد داستان می‌شود، او در این فضای بزرخ‌وار رها می‌شود. داستان به گونه‌ای دو محوری است. محور اصلی اندیشه‌ها، افکار و عقاید راوی داستان است و محور فرعی افکار و عقاید دوست او یعنی ناصر، که به ظاهر در تضاد با افکار راوی‌ست. داستان آخر با عنوان "چند مسئله‌ی ساده" نیز درباره چند مشکل و معضل اجتماعی است که مانند مسئله‌های ریاضی بیان می‌شود و حل نشده باقی می‌ماند و انگار حل کردن آن‌ها به عهده مخاطب گذاشته می‌شود. 10 مسئله موجود در داستان 10 حقیقت موجود در اجتماع و زندگی را به تصویر می‌کشد. این بخش طنز تلخی با خود به همراه دارد.