دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد-قصدیت جمعی

خیلی کم… تقریباً هیچ مسئله‌ی معنا را به مرکز مباحثه‌ی فکری باز می‌گرداند. دغدغه‌ی اصلی کتاب این پرسش است که چگونه می‌توان برای تناهی انسان، بدون توسل به چیزی که از آن تناهی برمی‌گذرد، معنایی یافت. کریچلی با تأملی ژرف و گیتیانه بر موضوع مرگ، ایده‌ی هیچ‌انگاری را با عبور از بلانشو، لویناس، رمانتیسم ینا و کاول پی می‌گیرد. این تأمل در خوانشی از بکت، که از بسیاری جهات قهرمان کتاب است، به بار می‌نشیند. سایمون کریچلی به چاپ دوم کتاب، پیش‌گفتاری روشنگر و مفصل و فصلی درباره‌ی والاس استیونس افزوده است که بر ایده‌ی فلسفه به‌مثابه شعرْ اندیشه می‌کند. خیلی کم....تقریبا هیچ" نوشته ی "سایمون کریچلی" اثری است در باب "مرگ، فلسفه، ادبیات" که در آن در مورد پاسخ های مختلف به پوچ گرایی بحث می کند.این پاسخ ها به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که شامل موارد زیر است: 1. کسانی که از دیدن مسئله امتناع می ورزند ، مانند بنیادگرایتن دینی که مدرنیته را درک نمی کنند. 2. افرادی که نسبت به مسئله ای که آن را نگرانی روشنفکران بورژوازی می دانند، بی تفاوت هستند. 3. افرادی که منفعلانه نیهیلیسم را می پذیرند با این دیدگاه که مساله ی مهمی نیست. 4. عده ای که فعالانه علیه نیهیلیسم قیام کنند به این امید که بتوانند شرایط را تخفیف دهند. 5. و این ددیگاه که با رد همه دیدگاه هایی که سعی در غلبه بر نیهیلیسم دارند، یعنی تفکراتی که رستگاری را در فلسفه ، دین ، سیاست یا هنر جستجو می کنند، به نفع پاسخی که نهیلیسم را در آغوش می کشد یا تأیید می کند می شتابد. از نظر "سایمون کریچلی" ، مسئله معنا یافتن، معنا در پایداری انسان را دنبال می کند؛ زیرا همه پاسخ های خلاف آن پوچ است. این امر او را به این ایده ی شگفت آور سوق می دهد که می گوید تناهی انسان در این است که ما نمی توانیم برای متناهی بودن به تحققی معنادار دست پیدا کنیم. اما اگر کسی نمی تواند معنای نهایی را پیدا کند ، چرا نهیلیسم را منفعلانه نمی پذیریم؟ به این سوال در کنار سوالات متعدد بسیاری در کتاب "خیلی کم....تقریبا هیچ" پاسخ داده شده و "سایمون کریچلی" در این اثر متقاعدکننده با بررسی نظریه ادبیات "بلانشو" ، تعابیر "استنلی کاول" از رمانتیسم و اهمیت مرگ در آثار "ساموئل بکت" ، قلب این موضوع را شکافته است. خیلی کم… تقریباً هیچ (مرگ، فلسفه، ادبیات) - انتشارات نی