دیوان‌ حافظ‌ یکی‌ از برجسته‌ترین‌ یادگارهای‌ ادبیات‌ کهن‌ ایران‌ است‌ که‌ در کنار دیگر متون‌ نظم‌ و نثر فارسی‌ همچون‌ شاهنامه‌ی فردوسی‌، کلیات‌ سعدی‌، مثنوی‌ و غزلیات‌ مولانا و خمسه‌ نظامی‌ ـ که‌ براستی‌ ارکان‌ قومیت‌ و ملیت‌ ایرانی‌ هستند ـ بر تارک‌ یادگارهای‌ ادبیات‌ کهن‌ جهان‌ می‌درخشد.

وقوع جنگ همیشه و در هر حالتی اجتناب‌ناپذیر است. به هر حال رخ می‌دهد و با خود رعب و وحشت و نیستی و آوارگی می‌آورد. رمان آنچه با خود حمل می‌کردند گونه‌ای از داستان است که واقعیت و خیال با هم پیوند می‌خورد و در آن تصویری از واقعیت جنگ به طور کلی روایت می‌شود: «ستوان یکم «جیمی کراس» با خود نامه‌هایی حمل می‌کرد از دختری به نام مارتا، دانشجوی سال سوم کالج ماونت سیبسچن در نیوجرزی. نامه‌ها عاشقانه نبودند ولی ستوان کراس امیدوار بود و نامه‌ها را تا کرده بود و درون پلاستیکی در ته کوله‌پشتی‌اش نگهداری می‌کرد. عصرها دیر وقت، پس از راهپیمایی روزانه و کندن سنگر، دست‌ها را با آب قمقمه می‌شست، نامه‌ها را بیرون می‌آورد و با نوک انگشت نگه می‌داشت و آخرین ساعت روشنایی را به خیالپردازی می‌گذراند. در خیال خود سفرهای اردویی عاشقانه‌ای به کوهستان وایت در نیوهمپشر تجسم می‌کرد. گاهی هم لبه چسب‌دار پاکت را که لابد جای زبان نویسنده بر آن مانده بود با زبان لمس می‌کرد. بیش از هر چیز دلش می‌خواست که مارتا همان طور که او دوستش داشت دوستش بدارد، ولی لحن نامه‌ها بیشتر دوستانه بود و در آن‌ها از عشق خبری نبود.» «تیم اوبراین» در این اثر، ضرباهنگ‌های نبض مانند و مخاطره‌های عصب خردکن جنگ را به نحوی تصویر می‌کند که در صدر فهرست بهترین آثاری جا می‌گیرد که در باره هر جنگی نوشته شده است. روایت در این کتاب در مدارهایی دایره شکل می‌چرخد، و بازگویی رویدادها، رقص خاطره را‌ در ذهن خواننده شکل می‌دهد: «آنچه حمل می‌کردند بیشتر به نیازهایشان بستگی داشت. این نیازها یا نیمه نیازها عبارت بودند از قوطی بازکن، چاقوهای جیبی، قرص‌های الکل جامد، ساعت مچی، کارت شناسایی، مواد دورکننده حشره و... .» واشینگتن پست درباره این کتاب می‌نویسد: «ترس و عشق و نفرت و بی‌رحمی و شفقت چنان زنده در این کتاب تصویر شده‌اند که مرد می‌خواهد که با خواندن آن دنبال دستمال نگردد.»

رقص کاج‌ها شرح طلب یک نایقین عینی است و مخاطره‌جویی انتخاب آن با شوری متناهی. جست و جویی برای دریافتن حقیقتِ بودن که هر واژه‌ای آن را به ابتذال می‌کشد و تنها و تنها با زندگی کردن به دست می‌آید و از این روست که نمی‌توان سخنی از خود آن حقیقت به میان آورد.

«رازهای‌ نهفته‌ یک‌ زن‌» زندگی‌ قرن‌ چهاردهم‌ را در برابر دیدگان‌ خواننده‌ مجسم‌ می‌کند و در عین‌ حال‌ احساسات‌ و عواطف‌ انسانی‌ قرن‌ بیست‌ و یکم‌ در آن‌ نهفته‌ است‌ ... داستان‌ زمانی‌ است‌ که‌ روستاها و شهرها پر از دعوا و مرافعه‌، و پر از زرِ و برِ، مملو از ثروتمندان‌ و آدم‌های‌ عجیب‌ و غریب‌ بود... مارگارت‌ زیبا و فراموش‌نشدنی‌ بایستی‌ داستان‌ زندگی‌ خود را می‌گفت‌ حتی‌ اگر از نظر برادر گریگوری‌ مضحک‌ و مسخره‌ بود. سرگذشتی‌ که‌ سبب‌ شد سرنوشت‌ هر دو آن‌ها تغییر کند و... دست‌ سرنوشت‌ برای‌ مارگارت‌ چنین‌ رقم‌ زده‌ بود که‌ دو بار ازدواج‌ کند و در ازدواج‌ اول‌ ناکام‌ شود، او موهبت‌ خداوندی‌ شفابخشی‌ داشت‌... هر چند به‌ خاطر تهمت‌ جادوگری‌ او را تحت‌ فشار قرار می‌دهند ولی‌ سرانجام‌ به‌ خاطر عشق‌، ایمنی‌ و چشیدنِ طعم‌ پیروزی‌ با اهریمن‌ زندگی‌ مبارزه‌ می‌کند و ...