در باب طبیعت انسان

معرفی کتاب قصه های بهرنگ صمد بهرنگی (2 تیر 1318 9 شهریور 1347)، معروف به بهرنگ، داستان نویس، محقق، مترجم، و شاعر ایرانی بود. معروف ترین اثر او داستان «ماهی سیاه کوچولو» است. بهرنگی در 1339 نخستین داستان منتشر شده اش را با عنوان «عادت» نوشت. که با «تلخون» در سال 1340، «بی نام» در 1342، و داستان های دیگر ادامه یافت. او ترجمه هایی نیز از انگلیسی و ترکی استانبولی به فارسی و از فارسی به ترکی آذربایجانی (از جمله ترجمه شعرهایی از «مهدی اخوان ثالث»، «احمد شاملو»، «فروغ فرخزاد»، و «نیما یوشیج») انجام داد. تحقیقاتی نیز در جمع آوری فولکلور آذربایجان و نیز در مسائل تربیتی از ایشان منتشر شده ، برخی از آثار «صمد بهرنگی» با نام مستعار چاپ شده است. از جمله نامهای مستعار ایشان می توان به: «ص. قارانقوش»، «چنگیز مرآتی»، «صاد»، «داریوش نواب مراغی»، «بهرنگ»، «بابک بهرامی»، «ص. آدام»، و «آدی باتمیش» اشاره کرد. صمد در سال 1318 در محله چرنداب شهر تبریز به دنیا آمد. پدرش زهتاب بود. پس از تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، در مهر 1334 به دانشسرای مقدماتی پسران تبریز رفت، که در خرداد 1336 از آنجا فارغ التحصیل شد. از مهر همان سال آموزگار بود، و تا پایان عمر در «آذرشهر»، «ممقان»، «قاضی جهان»، «گوگان»، و «آخی جهان» در استان آذربایجان شرقی، تدریس کرد. در مهر 1337 برای ادامه تحصیل در رشته زبان و ادبیات انگلیسی، به دوره ی شبانه «دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز» رفت، و هم زمان با آموزگاری، تحصیلش را تا خرداد 1341 و دریافت گواهی نامه پایان تحصیلات ادامه داد. وی در کتاب «کندوکاو در مسائل تربیتی ایران» کلمات عربی به عاریت گرفته شده از عربی را، بخش بزرگی از اشتراک زبان های رایج ایرانی از جمله ترکی آذری با فارسی دانسته است مثل قارچ زاده نشدم بی پدر و مادر، اما مثل قارچ نمو کردم، هر جا نمی بود به خود کشیدم و شدم معلم روستاهای آذربایجان،پدرم می گوید اگر ایران را بین ایرانیان قسمت کنند، از این بیشتر سهم تو نمی شود. ” این سخن صمد است، معلم کودکان، قصه نویس بچه ها، انسانی که غمخوار کودکان برهنه پا بود و دغدغه اش آموختن به آنها و بالنده تر کردنشان، صمد دیر نپائید، جوان بود که ارس همان رودخانه ای که به آن عشق می ورزید، جانش را ستاند و دغدغه هایش ماند برای بازماندگان. اما دریغا که کسی همانند صمد بهرنگی نه آمد و نه شد…

معرفی کتاب درباره دموکراسی نیمه ی دوم قرن بیست، عصری پیروزمندانه برای دموکراسی بوده است. اصلی ترین رژیم های ضد دموکراسی نظیر فاشیست ها، کمونیست ها و نازی ها ناپدید شده و دموکراسی های جدید و قدرتمند راه خود را به صورت تجربی در دل جهان باز کرده اند. "درباره دموکراسی" که توسط یک از برجسته ترین نظریه پردازان دموکراتیک زمان ما "رابرت دال" به نگارش درآمده ، ماهیت، ارزش و ساز و کار دموکراسی را توضیح می دهد. "رابرت دال" در یک بخش از کتاب "درباره دموکراسی"، به چشم انداز آن با توجه به تحولات صورت گرفته از زمان خیزش های بهار عربی در سال 2010 می پردازد و در بخش دیگر اثرات نابرابری و تاثیر پول در سیاست بر کیفیت دموکراسی را مورد بررسی قرار می دهد. "درباره دموکراسی"، منبعی است برای آموزش حکمرانی بر پایه ی دموکراسی که متد ها و بینش "رابرت دال" در این زمینه را به مخاطب منتقل می کند. این اثر مختصر و مفید، چکیده ای از درس های عمیق و تاثیرگذار "رابرت دال" درباره ی نقطه های قوت و ضعف دموکراسی محسوب می شود. از دیدگاه او یک فرد برای اداره کردن یک سرزمین علاوه بر دانش نیاز به اراده ای پولادین در برابر فساد ناشی از قدرت دارد، که این مقاومت عظیم تنها از فداکاری و وابستگی به منافع ملت به جای منافع شخصی نشات می گیرد. "درباره دموکراسی" منطقا بحث می کند که با وجود محدودیت های مشخص، هر شهروند در یک جامعه ی دموکرات باید از فرصت های موثر و برابر جهت یادگیری درباره ی سیاست های جایگزین و مرتبط و همچنین عواقب آن ها داشته باشد.