در باب طبیعت انسان

جنگ‌هاي صليبي و تاريخ‌‎شان اهميتي چنان براي فهم و تحليل وضعيت معاصر ما دارند که بازخواني و کندوکاو آن‌‎ها از هر منظري مي‌تواند دريچه‌اي گشوده کند و روشنگر بسياري از نقطه‌هاي تاريک هرآنچه بر ما گذشته و خواهد گذشت، باشد. مسئله‌ي آغاز جنگ‌هاي صليبي با نامه‌ي پر سوزوگداز امپراطور کنستانتين يا همان کنستانتينوپل به پاپ اوربان دوم و درخواست اعلام فتوي به مسيحيان عالم که بيايند و سرزمين‌هاي مقدس را از دست مسلمانان و يهوديان کافر پس بگيرند، يکي از نکته‌هاي مهمي‌ست که کمتر به آن پرداخته شده است. و البته رفتار مزورانه و زيرکانه‌ي همين جناب کنستانتين در استقبال از ارتش صليبيون که خود را از همه‌جا بي‌خبر نشان مي‌داد و شايد به دليل همين رفتار هم نقش پر رنگ‌اش کم‌رنگ جلوه داده شده است! جنگ‌ اول صليبي نقطه‌ي آغاز چند سده خون‌ريزي و خون‌بازي و ويراني و دهشت است که حتي اگر جاري شدن خون هم‌چون نهر آب در اورشليم را نيز افسانه بدانيم، باز هم چيزي از آن قساوت‌هاي عظيم کم نمي‌کند. کتاب «جنگ صليبي اول: فراخوان از شرق» رجوعي‌ست به نقطه‌ي سرآغاز، به اينکه چه شد که آن همه خون و جنون پا گرفت و قرن‌ها هرکسي از هر کوي و برزني از پادشاهان و شواليه‌ها تا مردم کوچه و بازار براي پس گرفتن مقدس‌ترين جغرافياي شوم تاريخ که فقط 52 بار لشکرهاي مختلف به آن لشکرکشي کرده‌اند، به‌پا خواستند و جان‌ها ستاندند و وحشست‌ها آفريدند. کتاب جنگ صليبي اول پيتر فرانکوپن دست روي لحظه‌هاي آغازين وقايعي گذاشته که به فهم و تحليل لحظه‌هاي اکنون ما مدد مي‌دهد؛ مسلمانان و يهوديان تا قبل از آغاز به کار آژانس يهود، در تمام طول تاريخ در دفاع از سرزمين‌هايشان عليه انسان سفيدپوست غربي با هم متحد بوده‌اند!

اين كتاب، كه از دو بخش تشكيل شده است، مجموعه‌اي از مفاهيم اصلي بنيامين نظير ” تمثيل“، ”هاله“، ”تاريخ“ ، و ”سنت“ و غيره را مطرح مي‌كند و مي‌كوشد برخورد مفهومي بنيامين با پديده‌هاي چون باروك را با ژست‌هاي مشابه كساني چون تي.اس. اليوت و اف.ار. ليوس و غيره محك بزند. ايگلتون، در بخش اول، از منظر لكان و دريدا وجوهي از كار بنيامين را كه پيش از اين تا حدودي مغفول و ومبهم مانده بودند برجسته مي‌كند و از اين منظر خاص، بر آن‌ها نور مي‌تاباند. اين كار تلاشي است براي اين‌كه بنيامين را كه كم و بيش به چهره مطلوب مطالعات فرهنگي بدل شده است از پيوستار تاريخ نقد ادبي بيرون بكشد. در بخش دوم، او مفاهيم بنيامين را به شكلي خلاقانه در پس‌زمينه نظريات و نزاع‌هاي موجود در حوزه نقد ادبي قرار مي‌دهد و مي‌كوشد از مجموع اين مباحث طرحي كلي از نقدي انقلابي به دست دهد. ايگلتون مي‌نويسد:(( اين كتاب را.... نوشته‌ام تا در عين حال دست ما پيش از معاندان به بنيامين برسد.))