در جستجوی زبان نو

معرفی کتاب مجموعه اشعار عارف قزوینی ابوالقاسم عارف قزوینی (۱۲۵۹ قزوین – ۲ بهمن ۱۳۱۲ همدان) شاعر و تصنیف‌ساز ایرانی اهل شهر قزوین بود. او سراینده تصنیف‌های میهنی در دورهٔ مشروطه بود. خانه عارف قزوینی در محله حمدالله مستوفی شهر قزوین قرار دارد. عارف در سال ۱۲۵۹ هجری خورشیدی در قزوین به دنیا آمد. پدرش «ملا هادی وکیل» بود. عارف صرف و نحو عربی و فارسی را در قزوین فراگرفت. خط شکسته و نستعلیق را بسیار خوب می‌نوشت. موسیقی را نزد میرزا صادق خرازی فراگرفت. مدتی به اصرار پدر در پای منبر میرزا حسن واعظ، یکی از وعاظ قزوین، به نوحه‌خوانی پرداخت و عمامه می‌بست؛ ولی پس از مرگ پدر عمامه را برداشت و ترک روضه‌خوانی کرد. عارف در سال ۱۲۷۷ به تهران آمد و چون صدای خوشی داشت با شاهزادگان قاجار آشنا شد و مظفرالدین شاه خواست او را در ردیف فراش خلوت‌ها درآورد. اما عارف به قزوین بازگشت. در سال ۱۲۸۲ در زمان آغاز ۲۳ سالگی عارف زمزمه مشروطیت بلند شده بود عارف نیز با غزل‌های خود به موفقیت مشروطیت کمک کرد. وی نخستین تصنیفش را در ۱۸ سالگی ساخت. عارف، تصنیف‌های وطنی-سیاسی یا عشقی می‌ساخته و در هر دو زمینه نیز بی‌باک و سنت‌شکن بوده‌است. چون بیشتر تصنیف‌های عارف دربارهٔ و اوضاع زمانه بودند تأثیر بسزایی در مجامع آن روز داشتند. عارف از نخستین کسانی است که در ایران کنسرت برگزار کرد و به جنبهٔ غیر مجلسی بودن و مردمی بودن آن تأکید می‌ورزید. کنسرت‌های او همیشه پر رونق و پر ازدحام بود. عارف در مورد تصنیف و تصنیف‌سازی عقیده داشت که تصنیف نباید تحریر داشته باشد تا مردمی که صدا و تحریر ندارند بتوانند به راحتی از پس اجرای آن برآیند. عبدالله دوامی نقل می‌کند: هنگام خواندن یکی از تصنیف‌های عارف تحریر داده‌ است و عارف به حالت قهر با او درگیر شده که چرا تحریر می‌دهد. عارف در سراسر زندگی خود همیشه صراحت داشته و این دست کم در تصنیف‌های اجتماعی و سیاسی او به خوبی مشهود است. او بدون هراس آنچه را که فکر می‌کرد درست است بر زبان می‌راند تا جایی که صراحت او گاه باعث رنجش دوستان و یارانش می‌شد. . . .

معرفی کتاب دهقانان کتاب «دهقانان» اثر اونوره دو بالزاک، رمانی حماسی و بلند است که به‌عنوان یکی از شاهکارهای ادبیات فرانسه شناخته می‌شود و تصویری دقیق و جامع از جامعه دهقانی فرانسه در قرن نوزدهم ارائه می‌دهد.داستان «دهقانان» در روستایی خیالی به نام «شومان» اتفاق می‌افتد. در این روستا، دو گروه ثروتمند و قدرتمند وجود دارند: اشراف و بورژوازی. این دو گروه، با ظلم و ستم به دهقانان، زندگی را برای آن‌ها دشوار و طاقت‌فرسا می‌کنند. در مرکز داستان، دو شخصیت اصلی قرار دارند که متعلق به دو گروه متفاوت و متضاد اجتماعی هستند. در طول داستان، شاهد تقابل این دو شخصیت و همچنین تقابل کلی دهقانان با اشراف و بورژوازی هستیم. بالزاک با ظرافتی خاص، رنج‌ها و سختی‌های زندگی دهقانان را به تصویر می‌کشد و از ظلم و ستمی که به آنها می‌شود، انتقاد می‌کند. علاوه بر پرداختن به مسائل اجتماعی، «دهقانان» به موضوعات دیگری مانند عشق، خیانت و مرگ نیز می‌پردازد. بالزاک با مهارت تمام، شخصیت‌های داستان را به تصویر می‌کشد و خواننده را با آنها همراه می‌کند. «دهقانان» رمانی بلند و مفصل است که خواننده را به سفری در اعماق جامعه فرانسه در قرن نوزدهم می‌برد. این اثر، به دلیل پرداختن به مسائل مهم اجتماعی و همچنین شخصیت‌های جذاب و داستان پرماجرا، تا به امروز از محبوبیت گسترده‌ای برخوردار است.این رمان به عنوان یکی از رئالیستی‌ترین آثار ادبیات فرانسه شناخته می‌شود. «دهقانان» به دلیل پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی، در زمان انتشار خود با انتقاداتی از سوی برخی افراد مواجه شد.