در ستایش تمدن اسلامی – مسیحی

معرفی کتاب شعر زمان ما هوشنگ ابتهاج «هوشنگ ابتهاج»، بیستمین عنوان از مجموعه‌ی «شعر زمان ما» است. در این عنوان، به شاعر نامی، هوشنگ ابتهاج با تخلص «ه‍. الف. سایه» پرداخته می‌شود و زندگی و آثار این شاعر بررسی می‌شود. کتاب در دو بخش تنظیم شده است: در بخش اول که خود شامل چند قسمت است، نویسنده به بررسی جنبه‌های مختلف زندگی و آثار هوشنگ ابتهاج می‌پردازد. در قسمت اول از این بخش، روایتی کوتاه از زندگی ابتهاج به زبان خودش می‌آید که در آن شاعر به شرح دوران کودکی و محیط خانوادگی خود می‌پردازد و از چندوچون آغاز حرفه‌ی ادبی و شاعری خود سخن می‌گوید. در قسمت‌های دیگر از این بخش، ابتهاج باز به زبان خود شرح اولین دیدارش با استاد شفیعی‌ کدکنی و شهریار را باز می‌گوید و خاطراتی چند از آن‌ها نقل می‌کند. خاطراتی نظیر عادت‌های شهریار و ترجیحات شعری او و ابتهاج و همچنین تجربه‌ی همکاری شعری‌اش با شهریار را نیز نقل می‌کند. قسمت‌هایی از این بخش به نقد و بررسی دفترهای شعر سایه، به‌ویژه «تاسیان» و «شبگیر»، اختصاص دارد و جنبه‌های ساختاری، زبانی و معنایی آن‌ها را یک‌به‌یک و گاه با استناد به قطعه‌ای شعر از این دفترها می‌کاود. شرح‌هایی چند نیز از نقد و تحلیل سایه از موسیقی و رابطه‌ی تنگاتنگ این شاعر با حافظ به‌ میان می‌آید و شعر سایه از وجوه گوناگون بررسی می‌شود. بخش دوم کتاب دارای گزیده‌هایی دربرگیرنده از اشعار ابتهاج است. مجموعه‌ای از غزل‌ها، مثنوی‌ها، رباعی‌ها، چهارپاره‌ها و شعرهای نیمایی سایه در این بخش گردآوری شده‌اند. خواننده می‌تواند در این بخش به‌ویژه معروف‌ترین اشعار ابتهاج را بیاید و همچنین آن قطعه اشعاری را که کم‌تر جایی منتشر شده‌اند. در پایان کتاب، شرحی از تصنیف‌ها و ترانه‌های ابتهاج آمده است و در چند صفحه، تحلیلی از مناسبات اجتماعی، سیاسی، تاریخی، و ... آن‌ها همراه با شرح‌های گوناگون به میان آمده است.

کتاب مجموعه اشعار فرخی یزدی توسط تنظیم کنندگان با تلاش دقیقی تدوین شده است. آن‌ها سعی داشتند براساس مدارک موجود و همچنین شعرهای چاپ نشده که در اختیار برخی از خاندان‌های ایرانی قرار داشته، آثار شاعرانه فرخی را مرتب کنند. در ابتدای این کتاب، غزل‌های او که بیشترین شهرت و محبوبیت را به او داده بود، به همراه چند قصیده و قطعه گنجانده شده و تا حد امکان سعی شده است که بر اساس اشارات تاریخی و ارجاع به وقایع عصری، تاریخ سرودن یا انتشار آن‌ها را تشخیص دهند. البته در این ترتیب، امکان کامل اطمینان وجود ندارد، اما حداقل در پایان این بخش، غزل‌های مربوط به دوران زندان طولانی او به ترتیب در کنار هم قرار می‌گیرند و آخرین غزل نیز شعری است که به مرگ فرخی اشاره دارد. سپس بخش رباعیات او مطرح می‌شود و سپس به اشعار بازیافته پرداخته می‌شود، این شعرها توسط تدوین کنندگان کتاب یافته شده‌اند. آخرین قسمت این مجموعه نیز شامل آثار پراکنده‌ای است که فرخی به مناسبت‌های گوناگون ساخته و در مقایسه با غزل‌های او اهمیت درجه اول ندارند. در نهایت، سال‌شمار مفصل زندگی فرخی یزدی که نتیجه تلاش چند ساله است، چهره اصلی کتاب را تکمیل می‌کند. . . .