دلاويز ترين جیبی

معرفی کتاب ترامپ

کتاب ترامپ دربردارنده‌ی دو سخنرانی آلن بدیو در رابطه با سیاست‌های نگران‌کننده‌ی رئیس جمهور سابق آمریکاست که بعد از روی کار آمدن تمام مفاهیم اصیل سیاست را بر هم زد و احساس ناامیدی و هراس را در دل ملت انداخت. این کتاب در سایت آمازون فروش بالایی داشته است.

درباره‌ی کتاب ترامپ:

ترامپ کیست؟ آیا وی از علم سیاست چیزی هم می‌داند؟ تنها چیزی که او حتی از آن بویی هم نبرده، سیاست است. او تا قبل از پیروزی در انتخابات فقط ژست افراد سیاستمدار را بازی می‌کرد تا بتواند ملتش را برای جمع کردن رأی فریب دهد. اما پس از آنکه به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد تمام قوانین سیاست را بر هم زد و مردم خودش و برخی ملت‌های دیگر را هم مجبور به پذیرش آن اصول مضحک خود کرد. آلن بدیو (Alain Badiou) در کتاب ترامپ (Trump) مخاطب اصلی خود را جوانان، مردم آمریکایی نگران و تمام کسانی قرار داده که در دورترین و نزدیک‌ترین نقاط جهان، در ترس و انزجار از دولت ترامپ قرار داشتند. بدیو در این کتاب سعی دارد تا به آن‌ها این قدرت را ببخشد که فراتر از قوانین و عواطف منفی و منزجرکننده‌ی ترامپ بروند و با دیدی فلسفی افرادی همانند وی را شکست دهند. ترامپی که بدیو در این کتاب معرفی می‌کند، میلیاردری وقیح و آشفته‌گوست؛ طرف‌دار طرح‌های خشونت‌آمیز و عوام‌ فریبانه است؛ بیشتر از اینکه شبیه سیاستمداری تعلیم دیده باشد، شبیه گانگسترهاست. او باعث خشونت، فساد، تبعیضِ جنسیتی و تحقیر زندگیِ دشوار میلیون‌ها انسان شده است. او همانند لکه‌ای سیاه بر صورت سیاسی جهان معاصر خواهد ماند.

در بخشی از کتاب سور و سات در سوراخ موش می‌خوانیم:

امروز اخبار تلویزیون می‌گفت: ببرها در باغ‌وحش گوآدالاخارا یک زن را کامل خورده‌اند، غیر از پای چپش. شاید پای چپش خیلی خوشمزه نبوده. یا شاید ببرها دیگر سیر شده بوده‌اند. من هیچ‌وقت باغ‌وحش گوآدالاخارا نرفته‌ام. یک‌بار از یولکائوت خواهش کردم من را ببرد، ولی عوض آن‌که ببرد حیوان‌های بیش‌تری به قصر آورد. همان موقع بود که برایم شیر آورد. برایم از مردی گفت که نمی‌توانسته به کوه برود و برای همین کوه پیش او رفته است. زنِ خورده‌شده، سرنگهبان باغ‌وحش بوده و دوتا بچه و یک شوهر و پرستیژ بین‌المللی داشته. پرستیژ؛ چه لغت قشنگی. می‌گویند شاید قتل یا خودکُشی بوده باشد، چون زن هیچ‌وقت توی قفس ببر نمی‌رفته است. ما هیچ‌وقت از ببرهای‌مان برای خودکُشی یا قتل استفاده نمی‌کنیم. میستلی و چیچیلکوآلی با سوراخ‌های گلوله‌ها قتل‌ها را انجام می‌دهند. نمی‌دانم ما چه‌طور خودکُشی می‌کنیم، ولی به‌هرحال از ببر استفاده نمی‌کنیم. از ببرها برای خوردن جنازه‌ها استفاده می‌کنیم. از شیرمان هم استفاده می‌کنیم. ولی بیش‌تر از آن‌ها برای تماشا کردن‌شان استفاده می‌کنیم، به خاطر این‌که حیوان‌های قوی و واقعاً خوش‌هیکلی هستند و تماشای‌شان خیلی کیف می‌دهد. من قرار نیست این چیزها را بفهمم، چون این کارها را میستلی و چیچیلکوآلی مخفیانه شب‌ها انجام می‌دهند. ولی فکر می‌کنم در این زمینه تیزهوشم، در زمینه‌ی کشف کارهای مخفی. آخرِ گزارش، مردِ توی اخبار خیلی غمگین به نظر می‌رسید و گفت امیدوار است روح سرنگهبان قرین آرامش شود. چه احمقانه. چون سرنگهبان آن موقع دیگر به حالت جویده‌جویده توی شکم ببر بوده است. سرنگهبان فقط می‌توانسته همان جا بماند تا ببر هضمش کند، و آخرش هم به تپاله‌ی ببر تبدیل شود. زکی، قرین آرامش. تهِ تهش فقط پای چپش قرین آرامش می‌شود.