دفتر و دفترچه
تراول ماگ و فلاسک
دنيايي که من مي شناسم
85,000 تومان
برتراند آرتور ویلیام راسل، ارل راسل سوم ، همه‌چیزدان، فیلسوف، منطق‌دان، ریاضی‌دان، مورخ، جامعه‌شناس، نویسنده، فعال سیاسی، برنده جایزه ادبی نوبل و فعال صلح‌طلب بریتانیایی بود. راسل در سراسر عمر، خود را یک لیبرال، سوسیالیست و صلح طلب می‌نامید اگرچه بعضی مواقع بیان می‌کرد که ذهن شک‌گرای او موجب می‌شده که احساس کند که در معنای عمیق، در هیچ‌یک از این گروه‌ها قرار نداشته‌است.
راسل، یکی از فیلسوفان برجستهٔ قرن بیستم به‌شمار می‌رود و «جنبش فلسفی مخالفت با ایدئالیسم» را در اوایل قرن بیستم رهبری می‌کرد. او را به همراه گوتلوب فرگه، جرج ادوارد مور و لودویگ ویتگنشتاین، از بنیان‌گذاران فلسفهٔ تحلیلی می‌دانند. او به‌همراه آلفرد نورث وایتهد سعی کرد تا با تلاشی بسیار زیاد و با کمک منطق کلاسیک، بنیانی منطقی برای ریاضیات بنا کند.
برتراند راسل: «فلسفه از قدیم الایام ادعاهای بزرگ‌تری داشته است و نتایج کمتری نسبت به سایر شاخه‌های یادگیری داشته است… من معتقدم اکنون زمان آن فرا رسیده است که می‌توان به این وضعیت نامطلوب پایان داد» –
بنابراین، کتاب دنیایی که من می شناسم، با تلاش کلاسیک برتراند راسل برای نشان دادن ماهیت، ظرفیت و محدودیت‌های روش منطقی- تحلیلی در فلسفه، آغاز می‌شود. فیلسوف بریتانیایی برتراند راسل کمک های قابل توجهی در این زمینه کرد، از جمله کمک به ایجاد حوزه ای از تحقیق به نام فلسفه تحلیلی و پیشبرد عمل منطق. او همچنین با تمرکز بر تجربه گرایی به روش های جدید به تأثیرگذاری بر توسعه فلسفه علم کمک کرد. زیربنای دیدگاه های راسل در مورد علم و متافیزیک در کتاب «دنیایی که من می شناسم» بیان شده است.
راسل، یکی از فیلسوفان برجستهٔ قرن بیستم به‌شمار می‌رود و «جنبش فلسفی مخالفت با ایدئالیسم» را در اوایل قرن بیستم رهبری می‌کرد. او را به همراه گوتلوب فرگه، جرج ادوارد مور و لودویگ ویتگنشتاین، از بنیان‌گذاران فلسفهٔ تحلیلی می‌دانند. او به‌همراه آلفرد نورث وایتهد سعی کرد تا با تلاشی بسیار زیاد و با کمک منطق کلاسیک، بنیانی منطقی برای ریاضیات بنا کند.
برتراند راسل: «فلسفه از قدیم الایام ادعاهای بزرگ‌تری داشته است و نتایج کمتری نسبت به سایر شاخه‌های یادگیری داشته است… من معتقدم اکنون زمان آن فرا رسیده است که می‌توان به این وضعیت نامطلوب پایان داد» –
بنابراین، کتاب دنیایی که من می شناسم، با تلاش کلاسیک برتراند راسل برای نشان دادن ماهیت، ظرفیت و محدودیت‌های روش منطقی- تحلیلی در فلسفه، آغاز می‌شود. فیلسوف بریتانیایی برتراند راسل کمک های قابل توجهی در این زمینه کرد، از جمله کمک به ایجاد حوزه ای از تحقیق به نام فلسفه تحلیلی و پیشبرد عمل منطق. او همچنین با تمرکز بر تجربه گرایی به روش های جدید به تأثیرگذاری بر توسعه فلسفه علم کمک کرد. زیربنای دیدگاه های راسل در مورد علم و متافیزیک در کتاب «دنیایی که من می شناسم» بیان شده است.
کتاب دنیایی که من می شناسم
فقط 1 عدد در انبار موجود است
توضیحات
دنيايي که من مي شناسم
| نویسنده |
برتراند راسل
|
| مترجم | روح الله عباسی |
| نوبت چاپ | —— |
| تعداد صفحات | 144 |
| نوع جلد | شوميز |
| قطع | رقعی |
| سال نشر | —– |
| سال چاپ اول | 1400 |
| موضوع |
ادبیات
|
| نوع کاغذ | —— |
| وزن | 166 گرم |
| شابک |
978-6001762482
|
حمل و نقل
توضیحات تکمیلی
| وزن | 0.166 کیلوگرم |
|---|
نظرات (0)
اطلاعات فروشنده
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: Atta.Afroozeh
- نشانی:
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
محصولات بیشتر
رؤیای عمو جان
رمان رؤیای عمو جان درباره‌ی «ماریا الکساندرونا» است که زنی زیرک و بلندپرواز به شمار می‌آید. او قصد دارد دختر جوان و زیبای خود، «زینا» را به ازدواج پیرمردی درآورد تا پس از مرگ او، دخترش به بیوه‌ای ثروتمند تبدیل شود. زینا در ابتدای امر با نقشه‌ی مادرش مخالفت می‌کند؛ اما در نهایت قانع می‌شود تا ماریا را برای اجرای این نقشه همراهی کند.
قصه های حسنی جلد 5، حسنی و دیو
تعبیر خواب
در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰ میلادی، کارل یونگ، روانپزشک و روانشناس سوئیسی، سمینارهایی ارائه کرد، که حاصل آن در کتابی با عنوانِ «تعبیرِ خواب» گنجانده شد که ابتدا در ۱۹۸۴ به زبان انگلیسی منتشر و سپس در ۱۹۹۱ به آلمانی بازگردانی شد. یونگ در این کتابِ شاخص مسئله‌ی تحلیل یا تعبیرِ رویا را مطرح می‌کند و به تفحص در عالمِ رویا می‌پردازَد. او باور داشت که رویا و رویادیدن در فهمِ ماهیتِ روانِ انسان اهمیتی بسیار دارد، چه، از نظر یونگ این رویاها در پسِ ظاهرِ نمادینِ خود، معانی و مفاهیم عمیقی دارند، وَ اسرارِ ضمیرِ ناخودآگاه انسان را برملا می‌کنند. یکی از مفاهیمِ کلیدی ِ مطرح در کتابِ «تعبیر خواب»، ایده‌ی ناخودآگاه جمعی است، قلمرویی در عالمِ روانِ تمامیِ ابناء بشر که مملو از نمادها و کهن‌الگوهای مشترکند.
به زعمِ یونگ یکی از مجراهای دسترسی به این ساحت از روان، تحلیل و تعبیر ِ رویاهایی است که هر فرد در خواب می‌بیند. یونگ در این کتاب، ضمنِ طرحِ ایده‌های نظری خود در بابِ تعبیر و تحلیل رویا، دو سطحِ مجزای عینی و ذهنی (objective and subjective) را لحاظ می‌کند. در سطح ذهنی، فیگورها و عناصرِ رویا به منزله‌ی بازنمایی‌هایی از شخصیتِ فرد رویابین (خصوصاً عقده‌ها و تعارض‌های حل‌ناشده‌ی وجود ِ او) هستند درحالی‌که در سطح و لایه‌ی عینی، چیزهایی که فرد در رویا می‌بیند، افراد یا موجوداتی در واقعیتند. و با رویا دیدن است که ضمیر ِ ناخودآگاهِ انسان درصددِ حمایت از خودآگاهیِ ایگو برآمده و اجزای گسیخته‌ی روان را در روندی انسجام‌بخش به خودِ فرد نشان می‌دهد تا وی کشاکش‌های روانِ خود را دریابد. ضمیر ناخودآگاه که از رشد و انسجامِ شخصیتِ فرد به گونه‌ای همه‌جانبه باخبر است، اطلاعاتی به ضمیر خودآگاهِ او فرستاده تا وی برای انسجام‌بخشی ِ روح و روان خود اقدام کند. کارکرد و مقصود از تعبیر و تحلیل رویا، از دیدِ یونگ، همین روند است. یونگ بر اهمیتِ رویاها و وجهِ نمادینِ رویا تأکید دارد، اینکه تحلیلِ رویا هم درواقع بررسی و واکاویِ همین نمادهاست و با رمزگشایی از سمبل و مایه‌های اصلیِ هر رویا می‌توان حقایقِ ارزشمندی پیرامونِ امیال و آرزوها و ترس‌های انسان را کشف کرد، چیزی که ضمیرِ ناخودآگاه ِ فرد در رویا به او می‌رسانَد.
چرا مسیحی نیستم
کتاب «چرا مسیحی نیستم؟» مجموعه‌ای از مقالات کلاسیکی است که در آن‌ها «برتراند راسل» با نگاهی نقادانه و بر اساس منطق، نظرات خود را درباره‌ی دین و مذهب ارائه می‌دهد و مفاهیم رایج در جامعه‌ی امروز را به چالش می‌کشد. راسل که یکی از شخصیتهای مؤثر در عرصه‌ی اندیشه در قرن بیستم به شمار می‌آید، به زندگی عقلانی بسیار متعهد است و همواره تلاش می‌کند به سوالات اساسی پاسخ دهد. این اندیشمند بزرگ در خصوص دین نیز چنین رویکردی را پیش می‌گیرد و در مقالات موجود در این کتاب به دغدغه‌های بنیادین بشر می‌پردازد.
کتاب «چرا مسیحی نیستم؟» به مسائلی مانند موقعیت انسان در جهان و طبیعت، زندگی پس از مرگ، اخلاق، آزادی، آموزش و اخلاق جنسی توجه دارد. او در بررسی این موضوعات از شجاعت، منطق دقیق و دانشی بهره می‌برد که او را به عنوان یک فیلسوف، نویسنده و استاد به شهرت رسانده است
دولت و هويت (مدرن شدن دولت و برساخت هويت سراسري در دوره‌ي پهلوي اول)
محصولات مشابه
فن داستان نویسی
کتاب فن داستان نویسی مجموعه مطالبی در مورد اصول و مبانی داستان نویسی است که توسط محسن سلیمانی ترجمه و در سال 1370 توسط انتشارات امیر کبیر منتشر شده است. بخش عمده ی کتاب حاضر، محصول کلاس های نویسندگی خلاق دانشگاه های آمریکاست و در آن، علاوه بر فن داستان نویسی از مسائل پیرامون نویسندگی نیز سخن به میان آمده است. کتاب «فن داستان نویسی» از آن جهت که چندان به مباحث پیچیدهٔ تئوریک نمی‌پردازد، برای نوقلمان بسیار خواندنی و سودمند خواهد بود. مباحث مطرح شده درقالب مقالات و یادداشت‌هایی هستند که به قلم نویسندگان و منتقدان صاحب نام به رشتهٔ تحریر در آمده‌اند
ادبيات عاميانه ي ايران
معرفی کتاب ادبیات عامیانه ی ایران اثر محمدجعفر محجوب
ادبیات عامیانه ایران در یک مجلد دربرگیرنده ی ۵۷ مقاله در حوزه ی ادبیات عامیانه ایران است. این مقالات طی پنجاه سال و به قلم توانای استاد یکتای ادب عامیانه ی ایران دکتر محمد جعفر محجوب (۱۳۰۳-۱۳۷۵) در مطبوعات و مجلات فرهنگی و ادبی در ایران و خارج از ایران چاپ شده است.
عمده ی مقالات در حوزه ی افسانه ها و داستان های عامیانه و آداب و رسوم مردم ایران است.
قوت قلم، روش علمی، تازگی مطبوعات، شیرینی و جاذبه مطالب از ویژگی های این مجموعه است. برخی مقالات این مجموعه در نوع و در زمان خود و حتا امروز تازگی داشته و دارد. بی شک این مجموعه مقالات از جمله منابع محققان حوزه ی ادب عامیانه ی ایران خواهد بود.
برخی از داستان های معرفی شده در این کتاب عبارتند از: سمک عیار، ابومسلم نامه، امیر ارسلان رومی، اخترنامه، داراب نامه، داستان فیروز شاه، بهرام و گل اندام و…. عنوان چند مقاله ی مربوط به آداب و رسوم: سخن وری، کبوتر و کبوتر بازی در ایران، نقالی، قصه خوانی، روش های عیاری، افسانه های مرغان.
اپوش
یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که در مقاطع مختلف زندگی آسیب‌های زیادی به افراد وارد کرده، اعتماد‌به‌نفس و عزت‌نفس‌شان را از میان می‌برد، مقایسه کردن خود با دیگران است. این عادت ناپسند که از نخستین سال‌های عمر، در نتیجه‌ی استفاده والدین از روش‌های تربیتی نادرست بروز می‌کند، زمینه‌ساز معضلات گوناگون در بزرگسالی افراد می‌شود.
اهل نظر معتقدند با استفاده از داستانهای جذاب که برای کودکان جالب باشد به راحتی می‌توان این مشکل را حل و فصل کرد. اپوش، از جمله کتبی است که روان‌شناسانبرای اموختن مقایسه نکردن خود با دیگران به کودکان بهره می‌گیرند.
اپوش دیو خشکسالی بود. تا به حال چهره‌اش را در برکه یا جایی ندیده بود. هر جا می‌رفت آب‌ها بخار می‌شدند و خشکسالی می‌شد. به همین دلیل فکر می‌کرد خیلی جذاب و دل‌فریب است.
روزی از بدترین روزها خودش را در آینه دید و وحشت کرد. از آینه پرسید چرا زشت مشانم می‌دهی؟ آینه گفت اگر باور نداری که زشتی از دیگران بپرس. او به راه افتاد تا از دیگران سوال کند که واقعا زشت است؟: «اپوش تکانی به خودش داد و سنگ‌ها از دور و برش کنار رفتند و دو کوه بلند ساختند.
اسم یکی از کوه‌ها شد تفتان و یکی خشکان. اپوش در خدنگزارها راه افتاد و پایش به هر جا که رسید آن‌جا را خارزار کرد. رسید به مارمولکی و از مارمولک پرسید، من زشتم؟ مارمولک که از ترس دمش افتاده بود، آب دهنش را قورت داد و گفت، آره.»
آنکت و دو روايت ديگر
معرفی کتاب آنکت و دو روایت دیگر
کتاب آنکت و دو روایت دیگر مجموعه داستانی از احمد قاسمی، عضو کمیته‌ی مرکزی و نظریه‌پرداز معروف حزب توده است که به همت کاظم فرهادی جمع‌آوری شده و به چاپ رسیده است. این مجموعه شامل هشت داستان کوتاه با مضامینی مرتبط با فعالیت‌های سیاسی احمد قاسمی و دو ناداستان درباره‌ی شرایط سخت او در هنگام فرار و زندگی مخفیانه در اروپاست که برای علاقه‌مندان جالب توجه خواهد بود.درباره‌ی کتاب آنکت و دو روایت دیگر
کاظم فرهادی، در مقدمه‌ی کتاب آنکت و دو روایت دیگر، می‌گوید که داستانهای احمد قاسمی، زیر سایه‌ی فعالیت‌های بزرگ او در حزب توده، مغفول مانده است و مانند حلقه‌ی مفقوده‌ای در تاریخ ادبیات معاصر ماست. در واقع، شاید بررسی داستانهای احمد قاسمی، تأثیر پذیرفتن او را از ادبیات دهه‌ی 20 و همین‌طور تأثیر او را بر ادبیات دهه‌ی 50 نشان دهد. کتاب آنکت و دو روایت دیگر شامل چهار داستان است که پیش از ترور نافرجام محمدرضاشاه در بهمن 1327 نوشته شده است و چهار داستان دیگر این کتاب متعلق به سال‌های اوج‌گیری جنبش ملی و ضدامپریالیستی پیش از وقایع سال 1332 است. مجموعه‌ی این هشت داستان، در سال 1351 توسط سازمان توفان به نام مجموعه داستان آنکت به چاپ رسیده است. اما دو روایت دیگر کتاب با نام‌های فرار و روز امتحان، دو ناداستان یا روایت ادبی از واقعیت‌های زندگی احمد قاسمی است. روز امتحان، روایت احمد قاسمی از اولین روزی است که به عنوان کارگر یک فروشگاه مصالح ساختمانی در فرانسه به کار مشغول شده است و دیگری نیز نوشته‌ی فرار است که در ضمیمه‌ی خاطرات دکتر غلامحسین فروتن به چاپ رسیده است. مجموع این داستان‌ها و ناداستان‌ها به علاوه‌ی مقدمه‌ای از کاظم فرهادی و البته زندگی‌نامه‌ی احمد قاسمی در ابتدای کتاب، مجموعه‌ی آنکت و دو روایت دیگر را می‌سازد. داستانهای مجموعه داستان آنکت و دو روایت دیگر، به دلیل پررنگ بودن شرایط اجتماعی به نوعی در دسته‌بندی رئالیسم اجتماعی قرار می‌گیرند. احمد قاسمی، سعی کرده است در این داستان‌ها با بهره گرفتن از کلمات ساده و جملات روان، تصاویری به یاد ماندنی خلق کند و در این کار موفق بوده است. اما مضامین داستان‌ها، برگرفته از افکار و مرام نویسنده است و در آن‌ها با شعارزدگی‌ها، رک‌گویی‌ها و تبلیغات حزبی روبه‌رو هستیم که ممکن است برای خواننده‌ی امروزی کمی شوکه‌کننده باشد اما اگر احمد قاسمی را بشناسید، متوجه می‌شوید که نوشتن داستان، برای چنین شخصیتی شاید کمی عجیب به نظر برسد، نه کمی شعارزدگی در داستان‌هایش!
آلابولا
کتاب «آلابولا» نوشته‌ی زکریا قائمی است. این رمان پرسرعت و به‌شدت روایی است. قائمی تبحر خاصی در دیالوگ‌نویسی دارد و از توصیف و مکث دور است. فضای سیاسی و اجتماعی‌ای که در اثر ساخته می‌شود با امروز پیوندهای عمیق دارد و رازهای زیادی را آشکار می‌کند.
آدم‌های گوناگونی که بر اثر تغییر فضا عوض یا مرموز شده‌اند، رخ می‌نمایند و قهرمان رمان که یک عشق فیلم است می‌خواهد تا ته خط برود.
در بخشی از متن کتاب آمده است: ما اتفاقی سه نفر بودیم: یونس، فتحی، ماشال. و اتفاقی از پاییز 58 با هم رفیق بودیم. در خیال‌مان «آرزو داشتم برم، تا به دریا برسم»، اما ورق برگشت و فهمیدیم که «سرنوشتم همینه، من اسیر زمینم.» لابد اگر منتظر بمانیم، چند سال دیگر هرکدام یواشکی پشت یک سررسید یا روی بخار آینه‌ی حمام می‌نویسیم «هیچی باقی نیست ازم.» هیچ‌کدام از ما بعد از سی سال نمی‌داند کجا بود آن شبی که همدیگر را دیدیم، آش‌ولاش، کچل، غریبه. با چشمِ بسته سوارمان کرده بودند، از جایی که نمی‌دانستیم کجاست رفتیم به جایی که هیچ‌وقت نفهمیدیم کجا بوده.
رفته بودیم انقلاب کنیم، بعضی‌ها بیشýتر انقلاب کردند، ما را هم منقلب کردند. چندماهی تعطیلات به‌مان خورد: فتحی سه ماه، ماشال چهار ماه و من شش ماه بعد از انقلاب ترخیص شدیم.
آخرش رسید به اینکه غلط کردیم، غلط اضافه کردیم. به‌مان گفتند «دیگر از این غلط‌ها نکنید.» ما هم چشم‌مان را بستیم و گفتیم «چشم.»
مرجع شناسی و روش تحقیق در ادبیات فارسی
مرجع شناسی و روش تحقیق، درسی است که در آن دانشجویان رشته زبان و ادبیات فارسی با منابع و مراجع مورد نیاز در تحقیق و شیوه های تحقیق آشنا می شوند.
این کتاب از دو بخش اصلی تشکیل یافته است. در بخش اول، مؤلف بر بنیاد عناصر تشکیل دهنده متن به معرفی کتب لغت، فرهنگهای اصطلاحات، منابع اعلام، فرق و اطلسها، دایرهالمعارفها، کتابشناسیها و فرهنگهای محلی و عامیانه و نیز کتب حدیث و سایر علوم قرآنی می پردازد.
در بخش دوم به شیوه های تحقیق در ادبیات فارسی، انواع پژوهشهای ادبی، اصول تألیف و تحقیق و نظام معنوی تحقیق و مواردی از این دست پرداخته می شود.
کتاب «مرجع شناسی و روش تحقیق در ادبیات فارسی» بسیار مورد اقبال ادب دوستان قرار گرفته و بارها تجدید چاپ شده است.
شاهنامه (1) نامور نامه شهریار (برگزیده دیباچه،داستان هفت خان رستم – رستم و سهراب)
شاهنامه (1) کتابی است که برای درسی با همین عنوان در دوره کارشناسیِ رشته زبان و ادبیات فارسی تدوین شده و شامل برگزیده ای از دیباچه شاهنامه و داستانهای جنگ مازندران (هفت خان رستم)، رستم و سهراب و سیاوش در 1773 بیت است. در مقدمه کتاب برخی از مهم ترین مسائل و موضوعاتِ مربوط به فردوسی و برخی نکات دیگر در شاهنامه شناسی در پانزده مبحث بررسی شده و در توضیحات نیز به معنای لغات و ترکیبات و تعابیر، گزارش بعضی مصراعها و ابیات، شرح برخی نکاتِ متن شناختی و اشارات اساطیری، حماسی و آیینی و معرفی شخصیتهای داستانی به استناد معتبرترین تحقیقات و جدیدترین نظریات پرداخته شده است.
تاریخ ادبیات در ایران (8جلدی) ذبیح الله صفا
معرفی کتاب تاریخ ادبیات در ایران(8 جلدی کامل) اثر ذبیح الله صفا
مجموعه "تاریخ ادبیات در ایران" جامع‌ترین و کامل‌ترین تاریخ ادب‌فارسی سرزمین‌های تمدن ایرانی است و اولین بار در سال ۱۳۳۲ منتشر شد و پس از آن در بیش از نیم قرن اخیر پیاپی تجدید چاپ شده است.
این مجموعه حاصل پنجاه سال تحقیقات دکتر ذبیح‌الله صفا است که در پنج جلد و هشت کتاب در نزدیک به ۶ هزار صفحه با بهره‌گیری از منابع گوناگون و نسخه‌های خطی کتاب خانه‌های مختلف جهان منتشر شد.
زمانی که استاد صفا به نگارش این اثر پرداخت، بیشتر کتاب‌های تاریخ ادبیات ایران را شرق‌شناسان تدوین و تالیف کرده بودند و محتوای تذکره‌ها نیز از طرفی محدود و از طرفی دیگر فاقد دقت علمی و تاریخی و جنبه انتقادی بود.
صفا همان اندازه که ادب و فرهنگ ایران و فارسی را می‌شناخت، نسبت به لحظه‌ها و دقایق تاریخی ایران هم آگاه بود و اثر او در تاریخ ادبیات از جامع‌نگری سنجیده‌ای برخوردار است.
در آغاز هر دوره تاریخی – ادبی، صفا به ترسیم دورنمای اوضاع و احوال آن دوره و تاثیر عوامل مختلف اجتماعی، سیاسی و دینی می‌پردازد و پس از این که خواننده را با موقعیت زمانی مورد نظر آشنا کرد، ادبیات آن دوره را بررسی می‌کند و سپس شاعران و نویسندگان را معرفی و نمونه ای از آثارشان را ذکر می‌کند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.