چرا هنر اهمیت دارد؟ پاسخ‌هایی که بزرگسالان به این پرسش می‌دهند قانع کننده نیست. فقط می‌دانند که هنر مهم است و باید بدان پرداخت. این کتاب کودکان و نوجوانان را راهنمایی می‌کند تا با دیدی متفاوت به مسئله‌ی هنر و اهمیت آن در زندگی توجه کنند؛ و برای این کار می‌کوشد نشان دهد که برای فهم هنر پیش از هر چیز باید به شیوه‌ای متفاوت به زندگی نگاه کرد. نویسنده با بررسی برخی از آثار هنری مهم در طول تاریخ به این مسئله می‌پردازد که چه انگیزه‌هایی به خلق این آثار منجر شده‌اند و این آثار چه جایگاهی در ذهن و زندگی هنرمندان داشته‌اند. در عین حال هنر ابزار یا وسیله‌ی مهمی است برای معنا‌بخشیدن به تجربه‌های ما در زندگی؛ تجربه‌های گذشته و هم حال و آینده. هنر باعث می‌شود لحظات و احساسات خوب زندگی‌مان را ثبت و جاودانه کنیم و ارزش امور را بهتر درک کنیم؛ هنر ما را از ملال می‌رهاند و به ما امید می‌بخشد. پس احتمالا مهم‌ترین دستاورد این کتاب نزدیک کردن هنر و زندگی روزمره به یکدیگر است.

نگاهی عمیق به عملی که معمولا بسیار اشتباه درک شده است: روان درمانی. ارائه دادن یک دیدگاه تازه در مورد چگونگی و ماهیت این علم می تواند یک مسیر جهانی موثر به سوی خودهای بهترمان باشد. روان درمانی یکی از با ارزش ترین اختراعات صد سال اخیر است که دارای یک قدرت استثنایی برای بالا بردن سطح بهزیستی عاطفی ، بهبود روابط ما ، بازسازی جو در میان خانواده ها و کمک به ما در استخراج توان حرفه ای مان است. اما روان درمانی عمیقا مورد سوتفاهم واقع شده است و موضوع انبوهی از خیالات ، امیدها و سوظن های مضر قرار گرفته شده است. منطق آن به ندرت توضیح داده می شود و صدای آن به ندرت با صرافت کافی شنیده می شود. کتاب روان درمانی چیست؟ نوشته ی آلن دوباتن، نویسنده ی بریتانیایی-سوئیسی است. آلن دوباتن نویسنده ی پرکاری است که کتب زیادی در زمینه ی فسلفه و نیز روان شناسی نوشته است . دو باتن در کتاب روان درمانی چیست؟ سعی دارد روان درمانی را توضیح دهد: اینکه چرا همه ی ما به آن نیاز داریم ، چگونه این نیازها با درمان رفع می شود و نتیجه یک مداخله درمانی می تواند چه باشد. این کتاب یک باور اساسی از مدرسه زندگی را منعکس می کند که روان درمانی تنها بزرگترین قدم است که هر یک از ما می تواند به سمت درک خود و نیز تحقق خود واقعی اش بردارد. یک دوره درمانی به ما کمک می کند کمی کمتر عصبانی ، خود شکن ، غیر مطمئن ، گمشده و غمگین باشیم.

 کتاب سلطه‌ي مذكر: به‌طور خاص بر اساس یک مطالعه انسان‌شناختی از جامعه بربر در قبیله کابیلی است. بوردیو در سال ۱۹۹۰ نخستین بار مفهوم جامعه‌شناختی نظم جنسیتی را مطرح کرد و سال‌ها بعد در اثر حاضر آن را بازنویسی و تکمیل کرد. او در این اثر رویکرد جدیدی به نظریه‌پردازی و پژوهش دربارهٔ نابرابری جنسیتی دارد. بوردیو نابرابری جنسیتی را مصداق پارادوکس دوکسا می‌داند و برای توجیه کلیت ظاهری این تفاوت‌های جنسیتی، دانشمندان علوم اجتماعی را به شناخت سازوکارهای تاریخی تاریخ زدایی و جاودانه سازی تفاوت جنسی فرا می‌خواند. از نظر او، عاملان اجتماعی طی فرایندی دوگانه دیدگاه مذکر را در مردان و زنان نهادینه می‌کنند و مردان را سوژه و زنان را ابژه می‌سازند و سپس زنان را به اتخاذ سبک زنانه و مردان را به اتخاذ سبک مردانه سوق می‌دهند؛ درنتیجه، تفاوت‌های جنسیتی و تبعات آنها را طبیعی می‌سازند. به عبارت دیگر، نظم جنسیتی برساخته‌ای فرهنگی و دلبخواهانه است. سلطه مذکر به عنوان عادت‌واره ای درک می‌شود که به زنان و مردان نقش از پیش تعیین شده‌ای می‌دهد. سلطه مذکر تصویری از گذشته جوامع اروپایی معاصر است. بوردیو در این اثر درصدد نمایش ناخودآگاهی جمعی است، ناخودآگاهی که بر جلوه‌های مدرن و پیشامدرن نظم جنسیتی جوامع مدیترانه‌ای تأکید دارد. او، در ادامه، به بحث درباره جامعه معاصر اروپا و جامعه کابیلی در قبل از سرمایه‌داری می‌پردازد. او معتقد است که سلطه مذکر ریشه در ناخودآگاه جمعی ما دارد و هرگز نمی‌توان آن را دید. سلطه مذکر را، چنان‌که از آن انتظار می‌رود، به سختی می‌توان به چالش کشید. امروزه بیش از هر زمان دیگری حل و فصل و بررسی ساختارهای نمادین ناخودآگاه مردمحور مردان و زنانی شبیه به مردان و زنان جامعه کابیلی دشوار است.