روانشناسی خواب

کتاب نقشه دانش اثری نوشته «وایولت مولر» است که اولین بار در سال 2019 انتشار یافت. «مولر» به نقش هفت شهر—اغلب نزدیک یا در طول «حوضه مدیترانه»—در ذخیره سازی (از طریق کتابخانه ها، صومعه ها، یا مجموعه های شخصی)، ترجمه، اکتشاف، و انتقال دانش می پردازد. «اسکندریه»، «بغداد»، «کوردوبا»، «تولدو»، «سالرنو»، «پالرمو»، و «ونیز» مورد بررسی قرار می گیرند و همچنین، گروهی از اندیشمندان بزرگ که در زمانه کنونی به دست فراموشی سپرده شده اند، به مخاطبین معرفی می شوند—از جمله ادیب و مترجمی ایتالیایی در قرن دوازدهم به نام «ژرار کرمونا» که نقشی اساسی را در انتقال دانش از جهان عرب به اروپا ایفا کرد. «مولر» همچنین به تحولات شگفت انگیز در طول تاریخ می پردازد، مانند خاستگاه های کالبدشکافی اجساد و فعالیت پزشکان زن در ایتالیا در اواخر قرون وسطی.

در کتاب “راه و رسم زندگی” ،”الکسیس کارل” ، نویسنده ی کتاب “انسان ناشناخته” ،زیست شناس فرانسوی برندهٔ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۱۲، روشن می کند که چرا تمدن در لبه ی پرتگاه قرار دارد. “الکسیس کارل” در آمریکا کتابی با عنوان” انسان، موجود ناشناخته” در فلسفهٔ زندگانی نوشت که در ۱۹۳۵ منتشر گردید و به ۱۹ زبان ترجمه شد و با تیراژ یک میلیون نسخه به کتابی پرفروش در سطح جهان تبدیل گشت. او بخشی از کتاب انسان، موجود ناشناخته را به زبان انگلیسی و قسمتی دیگر را به فرانسه نوشت، ولی بعدا آن را ترجمه کرد. کتاب “راه و رسم زندگی” سه قانون اساسی طبیعت را مطرح می کند که به اعتقاد او ، تنها راه نجات بشریت در آن نهفته است: اثرات عوامل شیمیایی ، تأثیر عوامل فیزیکی و اثرات عادات فیزیولوژیکی. “الکسیس کارل” می گوید: «کمیت عقل آنجا که عشق قدم در راه می نهد، در می ماند و چنین به نظر می رسد که نیایش، بلندترین قله ی تعبیر را، در پرواز عشق، از میان شب ظلمانی عقل، پیدا می کند. نیایش، اگر با تمام شرایطش انجام شود و با شدت، تداوم و اخلاص همراه باشد هرچه را بخواهد به دست می آورد و هر دری را بکوبد به رویش گشوده می شود. در نظر ما غربی ها، جناب عقل بسی بالاتر از عشق است؛ ما داشتن نیروی دماغی را بر قدرت مکاشفه و احساس ترجیح می دهیم، علم می درخشد در صورتی که مذهب به خاموشی می گراید. ما از دکارت پیروی می کنیم اما پاسکال را رها کرده ایم. ما همچنان در توسعه و تقویت قدرت مغزی خود می کوشیم، اما کوشش های معنوی روح از تکامل باز ایستاده اند. » . . . . .