روزی که زندگی کردن آموختم

«حکایات من درآوردی» کتابی نوشته کارل چاپک نویسنده و نمایشنامه‌نویس اهل کشور چک است. این اثر در دسته ادبیات داستانی فانتزی و کمدی قرار می‌گیرد. «حکایات من درآوردی» مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاهی است که به شیوه‌های غیرمنتظره‌ای به رویدادها و شخصیت‌های بزرگ تاریخ، اسطوره‌ها و ادبیات می‌پردازند. نویسنده با روایت داستان های این کتاب دیدگاه‌ها را درباره مفاهیم اساسی مانند عدالت، پیشرفت، خرد، باور و میهن‌پرستی زیر سوال می‌برد. در مجموعه «حکایات من درآوردی» 29 داستان کوتاه به چاپ رسیده که قصه‌های طنز و فانتزی را در طول تاریخ روایت می‌کنند. بعضی داستان‌های این مجموعه به ماقبل تاریخ و انسان‌های اولیه مربوط می‌شوند. در یکی از روایت‌هایی که پیش از تاریخ را توصیف می‌کند، غارنشینان پیر از تغییرات جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند شکایت دارند. داستان‌های کارل چاپک فقط به پیش از تاریخ مربوط نمی‌شوند و در دوره‌ها و کشورهای مختلفی روایت می‌شوند؛ از سربازان رومی و فلاسفه یونانی بگیر تا دوره حکومت ناپلئون و داستان‌هایی از حوادثی که در کتاب مقدس رخ داده‌اند. البته نویسنده فقط ماجراهای تاریخی را دستمایه نگارش داستان‌های خود قرار نداده است، در این مجموعه چاپک حتی از نمایشنامه‌های «هملت» و «رومئو و ژولیت» که ویلیام شکسپیر آن‌ها را نوشته برای شکل‌گیری روایت‌های کمدی خود استفاده کرده است. بسیاری از روایت‌هایی که در «حکایات من درآوردی» چاپ شده براساس داستان‌های کتاب مقدس نوشته شده‌اند. یکی از داستان‌هایی که بن مایه آن از انجیل گرفته شده درباره مردی نانواست که از معجزه‌هایی که باعث شده تا قیمت نان کاهش یابد شکایت می‌کند. نویسنده در داستان‌های این مجموعه در پی آن است تا با مطرح کردن روایت‌های طنزآمیز موضوعات اخلاقی را به چالش بکشد.