زنده‌ام که روایت کنم

در ساختار کتاب حاضر منطقی مشخص به‌کار گرفته شده است. بدین‌ترتیب نخست رویکردی انسان‌شناختی تاریخی در نظر بوده است که در آن منشأ و تحول شهرها از ابتدا تا امروز و چشم‌اندازی به‌سوی آینده مورد بررسی قرار گیرد. سپس تلاش شده است تصویری از نظریه‌های پیشین و کنونی درباره‌ی شهر ارائه شود تا چارچوب نظری مشخصی که انسان‌شناسی شهری درون آن به پژوهش میدانی می‌پردازد معلوم شود. فصل سوم کتاب را باید مهم‌ترین بخش از نقطه‌نظر انسان‌شناسی به‌حساب آورد زیرا در آن به مجموع مفاهیم اساسی و موضوع‌های انسان‌شناسی شهری پرداخته شده است. فصل چهارم، درحقیقت مقدمه‌ای است برای ورود به عرصه‌ی جدید و بسیار گسترده‌ی انسان‌شناسی شهری ایران که امیدواریم بتوانیم در آینده‌ای نه‌چندان دور به‌صورت تفصیلی آن را باز کنیم، و سرانجام آخرین فصل کتاب به تشریح روش‌های خاص انسان‌شناسی به‌ویژه در حوزه‌ی شهری یعنی در جوامع پیچیده اختصاص دارد. ناصر فکوهی به سال 1335 در تهران زاده شد. برای آغاز تحصیلات دانشگاهی به دانشگاه پاریس رفت. در مقطع کارشناسی، جامعه شناسی خواند و در سال 1359 لیسانس گرفت. سپس در مقطع فوق لیسانس جامعه شناسی در همان دانشگاه ادامه تحصیل داد و در سال 1361 موفق به اخذ مدرک فوق لیسانس شد. سرانجام در سال 1373 با اخذ مدرک دکتری جامعه شناسی و انسان شناسی سیاسی از دانشگاه پاریس فارغ التحصیل شد. کتاب علوم انسانی، گستره ی شناخت ها با ترجمه ی وی (به همراه جلال الدین رفیع فر و مرتضی کتبی)، اثر فرانسوا دورتیه، برنده ی کتاب سال دانشگاه تهران در سال 1383 شده است.