زندگی و هنر سزان

معرفی کتاب کنت مونت کریستو 3 جلدی کنت مونت کریستو رمانی ماجراجویانه است که توسط الکساندر دوما نویسنده ی فرانسوی، در سال 1844 به پایان رسیده است. این اثر به همراه سه تفنگدار از محبوب ترین آثار این نویسنده است. مانند بسیاری از رمان های او ، این داستان نیز از طرح پیشنهاد شده توسط نویسنده ی همکار او ، آگوست ماکت ، گسترش یافت. داستان کنت مونت کریستو در فرانسه ، ایتالیا و جزایر مدیترانه در طی وقایع تاریخی 1815-1839 اتفاق می افتد: دوران ترمیم بوربن در زمان پادشاهی لوئی فیلیپ فرانسه. این از روزی آغاز می شود که ناپلئون اولین جزیره خود در تبعید ، البا را ترک کرد و دوره ی صد روزه ی به قدرت بازگشتن او آغاز شد. محیط تاریخی عنصر اساسی کتاب است ، داستانی ماجراجویانه که محور آن موضوعاتی مانند امید ، عدالت ، انتقام ، رحمت و بخشش است. شخصیت اصلی آن مردی است که به ناحق زندانی شده است و سعی می کند شرایط زندگی خود را تغییر دهد. ”زندگی و بخت بر روی چه رشته های باریکی آویزان است. ” این رمان از طرف The Great American Read PBS به عنوان یکی از محبوب ترین رمان های آمریکا معرفی شده استادموند دانتس به جرم جنایتی که مرتکب نشده به زندان گریم فورترس انداخته شده است. در آنجا او از انبوهی از گنج پنهان شده در جزیره مونت کریستو باخبر می شود و تصمیم می گیرد نه تنها فرار کند ، بلکه همچنین حتما گنج را بیرون بیاورد و از آن برای نقشه ای جهت خراب کردن زندگی سه مردی که مسئول زندانی شدنش هستند استفاده کند. داستان حماسی دوما از رنج و قصاص ، با الهام از یک داستان واقعی از کسی که به ناحق زندانی شده بود ، هنگامی که برای اولین بار در دهه 1840 به چاپ رسید ، به یک موفقیت بزرگ تبدیل شد. .

معرفی کتاب شهروندی نوشته ی کیث فالکس شهروندی به یکی از مهم ترین ایده های سیاسی عصر ما تبدیل شده است. شهروندی ایده ای است که بی درنگ هم حق افراد را برای برخوراری از حقوق به رسمیت می شناسد و هم مسئولیت های جمعیشان را که اداره با ثبات امور بر آنها مبتنی است. در این مرور روشن و جامع، کیث فالکس ریشه های تاریخی و مفهومی شهروندی،معضلات معاصر شهروندی و نیروی رهایی بخش بالقوه اش را برای آینده بررسی می کند از جمله پرسشهایی که نویسنده به آن ها می پردازد عبارتند از: آیا شهروندان می توانند بدون دولت-ملت وجود داشته باشد؟ چه توازنی باید بین حقوق و مسئولیت های ما برقرار باشد؟ آیا ما علاوه بر حقوق فردی باید از حقوق گروهی نیز برخوردار باشیم؟ آیا فرآیندهای جهانی شدن،شهروندی را به یک ایده زاید تبدیل نموده اند؟