

زن و سينما
85,000 تومان
معرفی کتاب زن و سینما
کتاب زن و سینما دربردارندهی چندین مقالهی فمینیستی است که میکوشند با دیدی انتقادی نقش زنان در سینما و بازنمایی تصویر آنان در فیلمها را بررسی کنند.
در این کتاب منتقدان و نظریهپردازان سرشناسی همچون لارا مالوِی و ای. آن کاپلان، تئوریها و ایدههایشان را در مورد سینما ارائه کردهاند. همچنین ساختارشکنی سینمای مارگریت دوراس و فیلم بیل را بکشِ کوئنتین تارانتینو مورد نقد و تحلیل قرار گرفته است.
دربارهی کتاب زن و سینما
با آنکه سینما در اوایل قرن بیستم شکل گرفت و دنیا را تسخیر کرد، اما پذیرش زنان بهعنوان انسانهایی مستقل و دارای هویت و ارائهی تصویری واقعی از آنها، دهها سال بعدتر اتفاق افتاد. تا پیش از دههی 1970، زنان معمولاً فقط بهعنوان بازیگر در فیلمها حضور داشتند.
نقشهایی هم که به آنها محول میشد کاملاً کلیشهای بود؛ زنانی اغواگر، دخترانی معصوم یا مادرانی نگران. در بخش فنی هم اجازهی ورود به زنان داده نمیشد و تقریباً هیچ زن کارگردان یا نویسندهی سرشناسی در آن دوران وجود نداشت.
در نهایت، جنبشهای اجتماعی و انقلابهای جنسی دههی هفتاد، عمیقاً بر روی سینما تأثیر گذاشت و باعث شد تمام این کلیشهها برهم بخورد. زنانِ فیلمها به دنیای واقعی نزدیکتر شدند و هویت پیدا کردند.
همزمان تعداد قابلتوجهی کارگردان، نویسنده، تدوینگر و فیلمبردار زن آموزش دیدند و توانستند وارد سیستم فیلمسازی شوند. در نتیجه، سینما شکل دیگری به خود گرفت و توانست تصویر حقیقیتری از زنان ارائه دهد. در آن زمان نقد فمینیستی هم از حوزهی ادبیات به سینما وارد شد و منتقدین و نظریهپردازان زن، دیدگاههایشان را در مورد سینمای جدید ابراز کردند و کوشیدند آن را اصلاح کنند.
منیژه نجم عراقی، مرسده صالحپور، نسترن موسوی و مهرناز صمیمی، تعدادی از همین مقالات فمینیستی و انتقادی را در کتاب زن و سینما گردآوری کردهاند. این مقالات تصویری که فیلمها از زنان ارائه میدهند را نقد میکنند و خواهان نقشی جدیتر و جدیدتر برای زنان هستند.
در انبار موجود نمی باشد
زن و سينما
نویسنده |
مجموعه نویسندگان
|
مترجم |
منیژه نجمعراقی
|
نوبت چاپ | 2 |
تعداد صفحات | 0 |
نوع جلد | شومیز |
قطع | رقعی |
سال نشر | 1400 |
سال چاپ اول | —— |
موضوع |
سینما و تئاتر
|
نوع کاغذ | —— |
وزن | 0 گرم |
شابک |
9789643628086
|
وزن | 0.108 کیلوگرم |
---|
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: aisa
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
راهنمایی و مشاوره کودک
دشمن
معرفی کتاب دشمن اثر دیوید کالی
انگلیسی رشتهء زبان و ادبیات فارسی
احمق بانمک 3/ بالنی با دو بلیط اضافه
اینجا هم خیلی میخندید و هم خیلی حرص میخورید. برادرهای آنژل او را احمق بانمک صدا میکنند و او هم هر بار با کمک دروهمسایه و دو دوست عزیزش، کلوئه و کوین، حسابشان را میرسد.
در ضمن آنژل عاشق لباس صورتی، آبنبات، ماست لیمویی و مَشویو، عروسک شیرش، است و از دوستی با کوین لذت میبرد، البته اگر برادرهای وحشیاش بگذارند!
آنژل شامبر دشمنان قسمخوردهای دارد، دشمنانی که حتی وقتی میخواهد یک کادوی تولد خشکوخالی به دوستش بدهد هم ولش نمیکنند، حتی ممکن است از طرف او برای دوستش کوین نامه بفرستند و رفاقتشان را خراب کنند.
بهجز برادرهای ترسناکش، آیا آنژل دشمن دیگری هم دارد؟
فعلاً معلوم نیست. اما بهمحض اینکه یواشکی خرگوشی را به اتاقش میبرد، باز هم دارودستهی خرابکارها برایش دردسر تازهای درست میکنند.
البته داشتن یک مادربزرگ باحال همیشه به آنژل کمک میکند، حتی وقتی پای دو برادر خرابکار وسط باشد.
حالا باید دید تعطیلات کنار ساحل و بالنسواری با نقشههای هر دو طرف دعوا کارش به کجا میکشد.
مثل خون در رگهای من: نامههای احمد شاملو به آیدا
احمد شاملو
در بخشی از کتاب مثل خون در رگهای من میخوانیم: نمیدانم. نمیدانم این «بدترین شبها» را شروع کردهام یا دارم شروع میکنم. اما، به هر تقدیر، این ساعات تاریک و بیامید، این روزهایی که دست کم، اگر هیچ موفقیت دیگری درش نبود، اینش بود که به امید دیدار تو شروع میشد و حتی اگر هم در آخرین ساعات شب با نومیدی کامل، مثل دفتری بر هم نهاده میشد، باز این امید که فردا بتوانم ببینمت زنده نگهم میداشت، میدانی؟ از فردا صبح، دیگر این امید را هم از دست خواهم داد. امید بزرگی بود که اقلاً روزی یک بار تو را ببینم. اقلاً این امید به من نیروی آن را میداد که صورتم را بتراشم و از قبر خودم خارج بشوم برای آن که آفتاب وجود تو به جسم رطوبت کشیدهی من بتابد. میدانستم که آیدای من امید و حرارت و آفتاب زندگی من با لبخندش در انتظار من است. میدانستم که آیدای من با چشمهایی که پر محبتترین نگاهش را به من بخشیده نگاهم خواهد کرد. میدانستم که آیدای من از من شکایت خواهد کرد که چرا ریشم را نتراشیدهام، و این، نیرویی بود برای آن که ریشم را بتراشم. میدانستم که آیدای مهربان من از من گله میکند که چرا با وجود آن که در کنارش هستم افسرده و کسلم، چرا با او حرف نمیزنم و چرا او را نمیخندانم؛ و این، انگیزهیی بود که شاد و سرمست باشم، همهی غمها و ناراحتیهایم را فراموش کنم و دمی را که در کنار او هستم شاد و خندان باشم. اما از فردا این امید را ندارم. این امید را از خودم قیچی کردهام و به دنبال آنچه کلید زندگی فردای ما باشد این شهر را ترک میکنم. آخرین باری که دیدمت، سهشنبهی هفتهی پیش بود. چند دقیقهیی با تو بودم و بعد ترکت کردم که خودم را به دکتربرسانم. بدبختانه آن شب دکتر نیامد. تا نزدیکیهای نیمهشب، تنها و بدبخت، در کوچهها و پسکوچهها پرسه زدم.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.