سلوکیان واشکانیان

در این‌ کتاب‌ مراحل‌ تکوینی‌ سفال‌ مورد بحث‌ و بررسی‌ قرار گرفته‌ و بر این‌ اساس‌، سفال‌ و سفالگری‌ در فلات‌ مرکزی‌ ایران‌ از آغاز نوسنگی‌ تا دوران‌ معاصر طی‌ هشت‌ فصل‌ تدوین‌ گردیده‌ است‌. در فصل‌ اول‌ چگونگی‌ پیدایش‌ نخستین‌ سفال‌های‌ ابتدایی‌، بررسی‌ و تحول‌ آن‌ در جوامع‌ روستایی‌ کوچک‌ پیگیری‌ شده‌ است‌. فصل‌ دوم‌ به‌ سفال‌ آغاز دوران‌ شهرنشینی‌ و ظهور و پیدایش‌ خط‌ اختصاص‌ یافته‌ است‌. فصل‌ سوم‌ به‌ پدیده‌ سفال‌ خاکستری‌ ـ سیاه‌ اختصاص‌ دارد که‌ جای‌ سفال‌ منقوش‌ را گرفت‌. در فصل‌ چهارم‌ به‌ دومین‌ دوره‌ و مرحله‌ شهرنشینی‌ در ایران‌، ساختمان‌ دژ و کهندژ، به‌ عنوان‌ هسته‌ مرکزی‌ شهر توجه‌ شده‌ است‌. فصل‌ پنجم‌ به‌ معماری‌ گورها در فرهنگ‌ سفال‌ خاکستری‌ ـ سیاه‌ و منقوش‌ دوره‌های‌ آهن‌ I و II اختصاص‌ دارد. در فصل‌ ششم‌ سفال‌ و کاشی‌ در دوران‌ ایلام‌ میانی‌ و جدید بررسی‌ و معرفی‌ شده‌ است‌. فصل‌ هفتم‌ به‌ ادوار تاریخی‌ ایران‌ اختصاص‌ دارد که‌ دوران‌های‌ هخامنشی‌، سلوکی‌، اشکانی‌ و ساسانی‌ را شامل‌ می‌شود. فصل‌ هشتم‌ به‌ گاهنگاری‌ و طبقه‌بندی‌ سفال‌ در دوره اسلامی‌ اختصاص‌ دارد.

آبراهام لینکُلن، در ٢٢ فوریه ١٨٦١، کمى پس از آن‏که به عنوان شانزدهمین رئیس‏جمهور ایالات متحده بر سر کار آمد، در «تالار استقلال» در فیلادلفیا یک سخنرانى‏ایراد کرد که در بخشى از آن گفت: من هیچ گاه به لحاظ سیاسى احساسى نداشته‏ام که ازنظرات ابراز شده در اعلامیه استقلال برنخاسته باشد. اغلب به زحماتى اندیشیده‏ام که‏افسران و سربازان ارتش در کسب این استقلال متحمل شدند. اغلب از خودم پرسیده‏ام‏که این چه اصل یا ایده بزرگى بود که این اتحاد گروه ایالت‏هارا براى چنین مدت‏درازى استوار نگه داشته است. وقتى مردى با چنان فراست و شرافت درخشان به یک سند سیاسى خاص چنین ابرازدین مى‏کند، بیانگر عظمت آن سند و مؤلف آن است. لینکلن به راستى براى مردى که‏اعلامیه استقلال را نوشت، یعنى توماس جفرسون، ارج و احترام والایى قایل بود. لینکلن مى‏دانست انقلابى که باعث پیدایش ایالات متحده شد حاصل کوششى‏ دسته‏‌جمعى بود، و نیازمند «زحمات» نه تنها «افسران و سربازان»، بلکه‏قانونگذاران، مغازه‏داران، کشاورزان، و بى‏شمارى دیگران نیز بود. با این حال «اصل یاایده بزرگ» پشت این انقلاب را یک مرد در چند ماده جاویدان بیان داشته است. جفرسون، در سندى که استقلال آمریکا را به جهان اعلام داشته بود، موفق شده بودجوهره اصلى آرزوهاى انسان را براى آزادى، سلوک عادلانه، و خودمختارى بگنجاند.او با انجام دادن این کار، خود را به مثابه شخصیتى والا و مورد ستایش براى نسل‏هاى‏آینده تثبیت کرد. لینکلن نیز به یقین از جهتى به جفرسون به همین گونه مى‏نگریست -فراتر از صرفاً یک انسان، به مثابه یک نماد، شاید نماد آمریکایى نمونه. «جالب‏آن‏که بعدها زمانى فرا رسید که به خود لینکلن نیز به همین شیوه نگریسته مى‏شد.»