



سپیدهدمان همهچیز: تاریخ جدید نوع بشر
10,000 تومان
معرفی کتاب سپیده دمان همه چیز اثر دیوید ونگرو
کتاب «سپیده دمان همه چیز: تاریخ نوین بشریت» نوشته دیوید ونگرو و دیوید گریبر، یک اثر متفکرانه و بینشبخش است که به بازنگری و تفسیر مجدد تاریخ بشریت میپردازد.
این کتاب، که توسط دو متفکر برجسته در زمینههای باستانشناسی و انسانشناسی نوشته شده، به خوانندگان دیدگاههای جدیدی در مورد ریشهها و تحولات تاریخی جوامع بشری ارائه میدهد. ونگرو و گریبر در “سپیده دمان همه چیز” به چالش کشیدن تصورات رایج و قراردادی دربارهی تاریخ بشریت میپردازند.
آنها با استفاده از تحقیقات باستانشناسی، انسانشناسی و سایر علوم اجتماعی، به بررسی مفاهیمی مانند قدرت، اقتصاد، و تکامل اجتماعی میپردازند و نشان میدهند که چگونه درک ما از گذشته میتواند بر نحوهی تعامل ما با حال و آینده تأثیر بگذارد.
این کتاب به خوانندگان این فرصت را میدهد تا با تاریخ بشریت از منظری تازه و چندبعدی آشنا شوند. ونگرو و گریبر به بررسی دورانهای مختلف تاریخی میپردازند، از جمعآوریگران دوران پارینهسنگی گرفته تا تمدنهای باستانی و جوامع مدرن.
آنها به ویژه به این موضوع میپردازند که چگونه ساختارهای قدرت و نهادهای اجتماعی در طول تاریخ شکل گرفته و تکامل یافتهاند. یکی از ویژگیهای متمایز کنندهی “سپیده دمان همه چیز” این است که نویسندگان تلاش میکنند تا تاریخ را از منظری جهانی ببینند و از تمرکز صرف بر تاریخ غرب فراتر بروند.
آنها به بررسی تمدنهای مختلف در سراسر جهان میپردازند و نشان میدهند که چگونه تعاملات فرهنگی و اقتصادی متقابل بر تکامل جوامع بشری تأثیر گذاشتهاند. کتاب همچنین به چالشهایی که جوامع امروزی با آن روبرو هستند، میپردازد و به تأمل در مورد راههایی برای رسیدن به یک آیندهی پایدارتر و عادلانهتر میانجامد. ونگرو و گریبر با ارائهی تحلیلهای دقیق و بینشهای نوآورانه، به خوانندگان کمک میکنند تا تصویری گستردهتر از تاریخ بشریت داشته باشند و درک کنند که چگونه گذشته میتواند بر حال و آینده تأثیر بگذارد.
«سپیده دمان همه چیز» برای دانشجویان تاریخ، انسانشناسی، باستانشناسی، و هر کسی که به دنبال درک بهتری از تاریخ جهانی و تأثیرات آن بر جهان امروزی است، یک منبع غنی و الهامبخش است. این کتاب با ترکیبی از تحلیلهای عمیق و دیدگاههای جدید، یک مطالعهی ضروری برای کسانی است که به دنبال فهمی عمیقتر از جایگاه بشر در جهان هستند.
به گفتهی مارکس، رادیکال بودن یعنی به ریشهی چیزها رسیدن و این ریشه در مورد انسان چیزی نیست جز خود انسان. در این معنا سپیدهدمان همه چیز را میتوان به صورت مضاعف روایتی رادیکال دانست.
نخست، از آن رو که به ریشههای انسان و تاریخ انسانی میپردازد و در پی یافتن خصلتهای بنیادین و فسخناپذیر جوامع انسانی در سپیده دمان تاریخ است، دوم از آن رو که در پرداختن به روایتهای رایج و همهپسند این حوزه، هرگز سویهی نقادی رادیکال را وانمینهد. روایتی که در این کتاب میخوانیم، روایتی است رادیکال از همه چیز، از هر آن چه انسانی است و هر آن چه از انسان زدودنی نیست.
روایتی از آزادیهای بنیادین انسان که شاکلهی اصلی تمامی جوامع انسانی بوده است و با این همه همواره پس پشت دیوار ضخیم پیشفرضهای فرگشت باور، اروپامحور و دولتمحور روایتهای رایج از تاریخ بشر پنهان مانده است.
در انبار موجود نمی باشد
سپیدهدمان همهچیز: تاریخ جدید نوع بشر
نویسنده |
دیوید گریبر، دیوید ونگرو
|
مترجم |
—-
|
نوبت چاپ | 2 |
تعداد صفحات | 877 |
نوع جلد | گالینگور |
قطع | رقعی |
سال نشر | 1402 |
سال چاپ اول | —— |
موضوع |
اسطوره و تاریخ
|
نوع کاغذ | —— |
وزن | 0 گرم |
شابک |
9789643123482
|
وزن | 0.0 کیلوگرم |
---|
اطلاعات فروشنده
- فروشنده: aisa
- هیچ ارزیابی یافت نشد!
سلوک
نگاهی به کتاب سلوک
قیس نماد مرد شرقى، زن را از آن خود میدانسته، گویى شى اى بوده که به او تعلق داشته که از براى او آفریده شده بوده و از آن رو که همچون همزاد و همنامش “مجنون”، خود را در معشوق و معشوق را در خود ذوب مى بیند، توان درک این جدایى را ندارد، گویى پاره اى از روحش را از او ستانده اند. و این جاست که تهیگاه عشق جایش را به نفرت مى دهد و قیس که روزى از جان، عاشقِ دختر بوده بر آن مى شود تا دست در خونش بشوید.“چون عشق جاى تهى کند، تهیگاه آن را مرگ مى تواند پر کند یا نفرت؛ و بعضا هر دو با هم. “اما از آنجا که راوى ذهنیاتِ مغشوشِ قیس است، نباید ترازو را به نفع بغض و کینه ى او سنگین کرد. همان قسمت هاى کوتاه که از شرایط زندگى مهتاب خبر مى دهد کافى است تا گریزى بزنیم به عشق از نگاه او. زنى که ده سال از عمرش را به پاى عشق مردى گذاشته، و حالا در شروع سى سالگى در مى یابد که زندگى فقط “دوستت دارم” گفتن و شنیدن نیست، که زن اگر به پاى مرد بسوزد به این شکل، آن یکبار فرصت زندگى اش را از دست داده، چه آنکه زن از زندگى بیش از یک قلب تپنده مى خواهد؛ سرپناهى از آنِ خود، سایه ى سرى و شاید فرزندى. و براى زن با آن بیولوژى محدودش مقدور نیست تا ابد صبر کردن براى مردى که هر چند دوستش میدارد اما فرصتى براى کمال دلدادگى فراهم نمى کند. و حالا قیسى که وجود خود را قلمه زده بود به وجود معشوق، دیگر دلیلى براى ادامه ى زندگى ندارد. سرگردانى و آشفتگى اى که دلیلش آن است که دلیلى براى زندگى ندارد و پى دلیلى هم اصلا نمى گردد.
“به زنى مى اندیشم که چون از درون من مى رفت،یک چاه بى کبوتر در من بجا گذاشت از خود، یک چاه سرد و تاریک، همانچه در اصطلاح آسان مى شود به لغت و گفته مى شود خلأ. ستون درون من تهىِ خود را بجا گذاشته است و چه سرد و مبهم و تاربک است آن. تابش خورشید در ستون بلورین کجا و پژواک درد در پیچ هاى پر مُخافت چاه؟”قیس و داستان عاشقیش مرا به یادِ داستان “شب هاى روشن” داستایفسکى انداخت، که نسخه ى ایرانى اش به کارگردانى فرزاد موتمن خیلى به ساخت و فضاى این کتاب نزدیک است.
چند رویا مانده تا طلوع رنگینکمان
معرفی کتاب چند رویا مانده تا طلوع رنگین کمان
خواندن کتاب چند رویا مانده تا طلوع رنگین کمان را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
علاقهمندان به شعر معاصر فارسی و دوستداران اشعار و سبک سیدعلی صالحی را به خواندن این کتاب دعوت میکنیم.شعری از کتاب چند رویا مانده تا طلوع رنگین کمان
به این یقینِ روشن رسیدهاید که راهِ رفته را نباید دوباره به یادِ آدمی آورد؟! حقیقت این است که در این جهان هر کسی گُمشدهای دارد برای خودش، اما همهٔ ما آیا ملتزم به حفظِ همین حسرتِ بیهودهایم! واقعاً...؟ اندکی بیخیال بیا وُ کمی آهسته... حتا به خوابِ راه... برو!فراسوي خواب
معرفی کتاب فراسوی خواب اثر ویلم فردریک هرمانس
قلب نارنجي فرشته
در بخشی از کتاب قلب نارنجی فرشته میخوانیم
بگم غلط کردم خوبه؟ بیفتم به دست و پات راضی میشی؟ جان جاوید برو اون سوزن و دواتت رو بیار نوکرتم. حالا شنبه ای داغ بودم یه حرفی زدم.
تو هم بد زدی توپرم. به زبون خوش میگفتی کمی شه، نه این که های وهوی راه بندازی تو این اوضاع قاراشمیش. نگاه کن، هنوز جای پنج تا انگشتت رو صورتمه.
خدا هیچ بنده ای رو ناامید نکنه. تو این یه هفته، هر غلطی که فکرش رو بکنی کردم. یکی گفت بسوزونش و خلاص. دوشنبه بود انگار. رفتم سنگکی سر چهارراه سوسکی، پشت همون جا که بساط میکردم. تازه تنور ظهرش رو روشن کرده بود و داشت خمیر میزد.
سر حرف رو با شاطر وا کردم که آره، من چنین خبطی کردم و حالا این دختره بونه کرده قبل بعله باید پاکش کنی وگرنه عیسی به دین خود، موسی به دین خود. نونواهه هم بعض خودت نباشه، آدم اهل دليه، فقط تخم نداره. فکر می کنه همه دزدن. اون روز نشست به حرف زدن.
هی چایی ریخت و از عشق و عاشقی هاش گفت. می گفت این رو ول کرده یکی بهتر پیدا شده، اون یکی رو ول کرده یکی از اون بهتر.
میگفت همهی زندگیش عاشق بوده، ولی عاشق آدمهای جورواجور. به من هم گفت ولش کن بابا، چیزی که زیاده زن.
زرشک! انگار حرف دیروز و امروزه. آدم به یه مرغ عشق مفنگی دل میبنده، اکرم که دیگه اکرمه. مرغ عشقه هم مُرد ها. این آخریها خیلی خماری کشید.
چه قدر باید تریاک میمالیدم سرانگشت هام تا به فال از توی جعبه بکشه بیرون، بدم دست مشتری. یه طورهایی هم خل وضع شده بود. دیده بود خاطر اکرم رو میخوام، حسودی میکرد. غصهی اون هم داشتم شنبهای که اون حرف رو بهت زدم.
شبش رفته بودم خونه، دیدم کف قفس افتاده، پاهاش هوا. هرچی نچ نچ و سوت سوت کردم براش، انگارنه انگار. تا اون شب من واسه هیچ احدالناسی گریه نکرده بودم، حتا ننه و آقام.
ولی مرغ عشقه مونسم بود. به حرفهایی به ش زده بودم که به سنگ میگفتی، آب میشد. نشستم و یه دل سیر زار زدم.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.