شازده کوچولو شومیز (همراه سی دی)

چه نیروهایی منجر به ایجاد دموکراسی می شوند؟ چرا گاهی اوقات فقط اتحاد ایجاد می شود و فروپاشی در زمان دیگری اتفاق می افتد؟ کتاب ریشه های اقتصادی دیکتاتوری و دموکراسی که توسط دو تن از مقامات برجسته این موضوع در جهان نوشته شده است ، چارچوبی برای تجزیه و تحلیل ایجاد و تحکیم دموکراسی ایجاد می کند. این کتاب عواملی که دولت و جنبشهای مردمی به سمت دموکراسی یا دیکتاتوری هدایت می کند را تشریح می کند. دارون عجم اوغلو و جیمز رابینسون استدلال می کنند که گروه های مختلف اجتماعی به دلیل نحوه ی تخصیص قدرت و منابع سیاسی ، نهادهای مختلف سیاسی را ترجیح می دهند. کتاب آنها ، موضوع سمیناری چهار روزه در مرکز تحقیقات بنیادی علوم اجتماعی هاروارد ،در زمینه مسائل اساسی در علوم اقتصادی بوده است. عجم اوغلو پروفسور دانشگاه اقتصاد کاربردی در موسسه فناوری ماساچوست چارلز پی. کیندلبرگر است. جیمز ا. رابینسون استاد در دانشگاه هاروارد است. وی عضو هیئت علمی دانشگاه هاروارد در مرکز امور بین المللی ودرهد و عضو برنامه انستیتوی کانادا برای تحقیقات پیشرفته در مورد موسسات ، سازمانها و رشد است. این کتاب در در 12 فصل و 6 بخش نوشته شده است. بخش اول پرسش ها و پاسخ ها، بخش دوم مدل سازی عرصه ی سیاست، بخش سوم ایجاد و تحکیم دموکراسی، بخش چهارم به کار گیری مدل ها ، بخش پنجم نتیجه گیری و آینده ی دموکراسی و بخش ششم پیوست نام دارد.

معرفی کتاب 81490 آنچه کتاب 81490 می خوانید «سرگذشتی» نیست که براساس زندگی در بازداشتگاه های تمرکز اسیران نوشته شده باشد. نیز این اوراق از آنچه در «اردوگاه های مرگ» شنیده و دیده شده یا خود بر سرگذشته است روایتی نمی کند. این اوراق، تنها و تنها رونویس چیزهایی است که من در جریان یک سال گرفتاری خویش، در سلول انفرادی و اردوگاه های کار اجباری، شتاب آلوده بر پاره کاغذهایی یادداشت کرده، توفیق یافته ام از شبیخون های مکرر زندانبانان شان درامان نگه دارم بی آن که اکنون، هیچ گونه دستی در آن برده باشم حتا در نحوه ی بیان آن. در این یادداشت ها، بیش از هر چیز روی سخن با عزیزانی است که من در طاقت فرساترین لحظات آن آزمایش محنت بار، احساس می کردم که آن گونه سخت به دستان کودکانه شان آویخته ام. با دست راستم به دستان ایزابل و به دستان ژروم با دست چپم،ما می خواهیم که، دست کم، فرزندان ما از آنچه برما گذشته است آگاه باشند و این حقایق را هرگز از یاد نبرند. نیز در این یادداشت ها روی سخن با کسانی است که از آن دوران محنت و درد، در تاریخ زندگی خویش فصلی مشترک یافته ایم. و اکنون این کلمات، با همه ی نارسایی خویش آن دنیای ناانسانی را که ایشان نیز در آن درهم شکسته اند و خرد و متلاشی شده اند، بار دیگر بر پای می دارد. زیرا تنها و تنها هم این گروهند که می توانند آن را چنان که بود در خاطره ی خویش تجسم دهند. با نابینایی که هرگز مردمکانش از تابش نور تأثر نپذیرفته است چه گونه از رنگ ها حکایت توان کرد؟ و سرانجام، در این یادداشت ها روی سخن با همه آن کسانی است که به حقیقت با ما در این اعتقاد همداستانند که اگر مشیت الهی بر این قرار گرفته است که از اسیران بوخن والد، اشتروف هوف، داخاو، آشویتس، برگن بلزن و دیگرکشتارگاه ها چند تنی جان به سلامت ببرند، تنها از برای آن بوده است که اینان بی هیچ فتوری صدا بر دارند، از آنچه در این معابر دوزخ گذشت پرده برگیرند، و بر آنچه که دستکار عاشقان حکومت سرنیزه و زور بر میلیون ها تن مردم بی گناه رسید، شهادت دهند. ما، هم از آن دم که آزادی یافتیم، بر آنچه به ما رفت قلم عفو کشیدیم… بخشیدن؟ _ آری بخشیدیم. اما فراموش کردن _ نه! هرگز فراموش نمی کنیم!