شخصیت باستان … ارسطو

ارتباط مغز و روان ممکن است بسیار بدیهى به نظر برسد و بر همین منوال در این کتاب با عنوان مقدمات نوروسایکولوژى سعى شده است طبق موازین کلاسیک و آکادمیک، رفتار هنجار و نابهنجار آدمى از طریق شناخت مغز و دستگاه عصبى توجیه شود. در این کتاب تلاش شده است پس از بررسی کلاسیک ساختمان شناسی، کارکردی و آسیب شناسی دستگاه عصبی مرکزی و محیطی، رفتار هنجار و نابهنجار انسان مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و با نشانه شناسی ناهنجاری ها، محل و سپس نوع صدمه دستگاه عصبی شناسایی شود. همچنین سعی شده است این اطلاعات با توضیحات کافی پایه ای در سطح دانشجویان مقطع کارشناسی روان شناسی و عصب شناسی و سطوح بالاتر، قابل استفاده باشد. در فصل آخر کتاب نیز نظریات جدیدى در مورد ساختمان و کارکرد موجودات ارائه شده است.

معرفی کتاب چوب بدست های ورزیل “چوب بدستهای ورزیل” اثر جاودانه ای است از “غلامحسین ساعدی” ملقب به “گوهرمراد” که در آن به خوبی، دیدگاه نویسنده را نسبت به حضور بیگانگان در کشور، به تصویر می کشد. “چوب بدستهای ورزیل” قصه ی مردم یک روستا است که زمین های کشاورزی شان، که در واقع یگانه دارایی و سرمایه ی این مردم است، توسط گرازها مورد حمله قرار گرفته است و حال آن ها باید فکر چاره ای باشند. در شروع نمایش نامه با شخصیتی به نام “محرم” مواجهیم که همه ی محصولش، طعمه ی گراز شده و نه تنها سایر اهالی روستا به فکر کمک برای عبور او از این بحران نیستند، بلکه اعتقاد دارند حتما عملی از محرم سر زده که گرازها به زمین های او حمله کرده اند. این اتفاق سبب می شود تا محرم خود را در میان این اهالی تنها ببیند و بفهمد که زبان و درد مشترکی با آن ها ندارد؛ پس در قبای یک عاقل دیوانه نظیر بهلول درآمده و در طول نمایش نامه ی “چوب بدستهای ورزیل”، با زبان اشاره و کنایه، اشتباهات اهالی را به آنان گوشزد می کند؛ اما کجاست گوش شنوایی؟خیلی زود مشکل همه گیر می شود و مردم روستا هرچه می کنند نمی توانند گرازها را فراری دهند؛ پس تصمیم می گیرند به روستای مجاور رفته و از آن ها طلب مشورت و یاری کنند. در آنجا شخصیتی به نام “موسیو” وارد داستان می شود که راه حلی به اهالی روستا پیشنهاد می کند و آنان غافل از اینکه این راه حل، مشکل جدید و بزرگ تری برایشان خواهد بود، آن را می پذیرند. این نمایش نامه، آیینه ی نگرانی های “غلامحسین ساعدی” در برابر اشغال و استثمار است و به شکلی نمادین و درخشان، خطاها و رنج های مردم را نشان می دهد.