شخصیت باستان … هوپاتیا

کتاب از نشانه های تصویری تا متن (به سوی نشانه شناسی ارتباط دیداری) نوشته بابک احمدی توسط انتشارات مرکز با موضوع هنر, نشانه شناسی، سینما، علائم تصویری  به چاپ رسیده است. هر تصویر از نشانه ای یا مجموعه ای از نشانه ها شکل گرفته است. چگونه به معنای این نشانه ها پی می بریم؟ دلالت دسته ای از نشانه ها را انگار بنا به قراردادهایی پذیرفته ایم، یعنی در مورد آن ها با دیگران نظر مشترکی داریم؛‌ اما بر سر معنای نشانه های دیداری بسیاری با تماشاگرا دیگر هم رأی نیستیم. بررسی های نظری نشانه شناسی مدرن در این مورد راهگشای‌ پرسش ها و مباحث مهمی شده است: تصویر چیست؟ چه تفاوتی با چشم انداز دیداری و انگاره های ذهنی دارد؟ ‌با زبان چه نسبتی دارد؟ معنای مجازیش را چگونه می شناسیم؟ متن تصویری و خواندن یا تأویل آن به چه معناست؟ مرزهای ارتباط تصویری کجاست؟ آیا می توان با تصویر روایت کرد؟ و... زمینه ی بررسی این کتاب در شرح دستاوردهای نشانه شناسی تصویری محدود است به سه هنر نقاشی، عکاسی و سینما. معرفی مباحث کتاب از نشانه های تصویری تا متن نشانه و تصویر نشانه و زبان نشانه های تصویری زبان و تصویر متن و تصویر روایت و تصویر

کتاب تکرار (جستاری در روانشناسی تجربی) نوشته سورن کیرکگور با ترجمه صالح نجفی, توسط انتشارات مرکز با موضوع فلسفه، فلسفه غرب، اگزیستانسیالیسم به چاپ رسیده است. تکرار کتابی است کـه کیرکگور در سال 1843 و با نام مستعار کنستانتین کنستانتیوس چاپ کرد. کنستانتین به تحقیق در این باره می‌پردازد که آیا تکرار ممکن است یا نه و کتاب شامل تمام آزمون‌هایی می‌شود که او بدان‌ها دست می‌زند تا این معنی برای او روشن شود. آزمایش‌های او در ضمن به بیماری بی‌نام پیوند می‌خورد که تحت عنوان «مرد جوان» بدو اشاره می‌شود. مرد جوان از دختر محبوبش درخواست ازدواج کرده است اما یکباره احساس می‌کند باید نامزدی را بهم بزند چرا که نظرش عوض شده است. تضاد و تعارضی هست میان دو شکل از صادق بودن: وفادار بودن به نامزدش و صادق بودن در مورد احساس‌های جدیدش. از قضا این وضعیت به روشنی آینه‌ای است در برابر تجربة شخصی کیرکگور و رابطه‌اش با رگینه اولسن. همین شباهت وضعیت مرد جوان به وضعیت خود کیرکگور است که نشان می‌دهد کنستانتیوس و مرد جوان به احتمال زیاد دو شخص جدا نیستند و ما با نوعی تحلیل حیات باطن روبه‌روییم که در آن، یک فرد هم‌زمان نقش بیمار و روانکاو را بازی می‌کند. تکرار از مرد جوانی حرف می‌زند که می‌خواهد از مرحلة زیباشناختی به مرحلة دینی برسد، اما در این کار شکست می‌خورد و صرفاً خودِ قدیمی‌اش را از نو می‌آغازد، برخلاف ایوب در کتاب مقدس که سرآخر توانست به تکرار حقیقی نایل شود و هر آنچه را از دست داده بود از نو به چنگ آورد.