شخصیت معاصر … ژوزف استالین

کتاب « شب پرولتر ها» "بایگانی رویای کارگری" نوشته « سهند بهرنگی» توسط انتشارات شیرازه منتشر شده است.این کتاب به قلم فیلسوف فرانسوی، ژاک رانسیر نشان میدهد که چگونه کارگران قرن نوزدهمی انقلابی زیبایی شناختی را به راه انداختند. این کتاب توان رهایی بخش کارگران در ایجاد اختلال در روال انقیاد آمیز سیاست را نشان میدهد.همه چیز از شب شروع شد، زمانی که، در دهه 1830، تعداد معینی از پرولتاریا تصمیم گرفتند دایره ای را که خواب ترمیمی را بین روزهای دستمزد قرار می داد، بشکنند: دایره ای از وجودی که به طور نامحدود به حفظ نیروهای بندگی اختصاص داشت. با نیروهای سلطه، برای بازتولید تقسیمی که برخی را به خاطر امتیازات فکری و برخی دیگر را برای خدمت به کار مقدر می کند. رویای بیداری رهایی کارگر قبل از هر چیز گسست این نظم زمانی است که نظم اجتماعی را ساختار می دهد، تأیید حق انکار شده بر کیفیت اندیشیدن.این کتاب به دنبال داستان یک نسل، انقلاب فکری منحصر به فردی را که در نام ساده «جنبش کارگری» پنهان شده است، به نمایش می گذارد. او مسیرهای فردی و جمعی خود، رویارویی خود با رویاهای جامعه و آرمان‌شهرهای کار جدید، تداوم خود را در انحراف آرمان‌شهر بازمی‌گرداند.

“سماع جان” اثری است به قلم “جلیل مسعودی فرد” که در آن به “تبیین و تحلیل داستان های مثنوی” می‌پردازد. مثنوی حکایت انسانی است که از یار و دیار خود دور افتاده و از ماوای ازلی خود به زمین تبعید شده است. انسانی که در اینجا در عذاب غربت گیر افتاده و آرزوی بازگشت به وطن اصلی‌اش، با ارزش‌ترین انگیزه و دارایی اوست. عشقی که با خود به یادگار دارد، زندگانی‌اش را گرمی می‌بخشد و به او امید وصال و بازگشت به نیستان را هدیه می‌کند. هجده سطر اول مثنوی که به «نی نامه» معروف است و سرآغاز مثنوی یا خلاصه‌ای از آرای مولانا است، روایت آدمی را به تصویر می‌کشد که تنهاست و رنج غربت، او را به ناله و زاری انداخته است. آنچه نی از آن حکایت و شکایت کرده، شکایت از همان جدایی و دور افتادن است. دوری از آرامشی بهشتی، وصال یار و گیر افتادن در تله‌ی درد و رنج‌های دنیای مادی. مولانا نمی‌تواند آنطور که می‌خواهد، بیان کند که این داستان چقدر دشوار، اندوه‌برانگیز و غیرقابل‌توصیف است. تنها انسان‌هایی که این حس را درک کرده‌اند و سینه‌شان در غم فراق سوخته و آرزوی در هم آمیختن تمام وجودشان را دریده است، می‌توانند این رنج مشترک را درک کنند، همنشین انسان باشند و با همدلی خود، این داغ را کمی خنک کنند و سایه‌ای هرچند کوتاه را فراهم کنند. نی در این اشعار که از غم غربت می‌نالد، نشان از مردی غریب و پاکدامن و عابد است که با پاکی درونی و صیقل دادن جسم و روان از هر گونه پیوند و وابستگی رها شده و آماده است تا با دم عشق الهی نواخته شود. تمام مثنوی را می‌شود شرح این داستان دانست و “جلیل مسعودی فرد” در “سماع جان”، یک به یک “تبیین و تحلیل داستان های مثنوی” را به خواننده‌ی مشتاق، ارائه می‌کند.