شصت سال صبوری و شکوری (جلد پنجم) دفتر اول

کتاب «خواجه‌ی تاجدار» به قلم ذبیح الله منصوری، یکی از پرکارترین مترجمان و نویسندگان ادبیات ایران، نگاشته شده و دربردارنده‌ی داستانی تاریخی از دوران قاجار و به‌ویژه زندگی آقا محمدخان قاجار است. این کتاب، که به نظر می‌رسد ترجمه و اقتباسی از اثری نوشته شده توسط نویسنده‌ای فرانسوی به نام ژان گور باشد، به روایت وقایع تاریخی ایران از زمان مرگ نادرشاه افشار تا پایان حیات بنیان‌گذار سلسله‌ی قاجار، آقا محمدخان قاجار، در سبکی ادبی و روایی، می‌پردازد. در واقع، در این کتاب، منصوری با بهره‌گیری از دانش تاریخی و توانایی‌های ادبی خود، تصویری جذاب و زنده از این دوران پرفراز و نشیب را به خواننده ارائه می‌دهد و با استفاده از شیوه‌ای داستان‌گونه، وقایع و شخصیت‌های تاریخی را به نحوی توصیف می‌کند که خواننده ارتباط بسیاری با ‌آن‌ها می‌گیرد، گویی که مستقیما دارد آن‌ها را مشاهده می‌کند. کتاب «خواجه‌ی تاجدار» نه تنها به عنوان یک اثر ادبی بلکه به عنوان یک منبع تاریخی نیز می‌تواند ارزشمند شمرده شود. منصوری در این اثر تلاش کرده تا با نگاهی عمیق‌تر به تاریخ، به تحلیل و بررسی شخصیت‌ها و رویدادهایی بپردازد که بر سرنوشت ایران تأثیرگذار بوده‌اند. با این حال، برخی منتقدین و مورخین بر این باورند که بسیاری از رویدادهای نگاشته شده در این کتاب بیشتر حاصل خلاقیت ذهنی و قوه‌ی خیال منصوری است تا واقعیت‌های تاریخی. این نکته ممکن است برای برخی خوانندگان اهمیت داشته باشد که تا چه اندازه می‌توانند به دقت تاریخی این داستان اعتماد کنند. با این اوصاف، این کتاب جذاب، احتمالا به عنوان یک منبع پژوهشی جدی، آنچنان کارآمد نخواهد بود اما می‌تواند برای علاقه‌مندان به رمان‌های تاریخی و البته دوران قاجار و زندگی عجیب آقا محمدخان قاجار جذاب و خواندنی باشد. مصنوری در این اثر، مانند دیگر آثارش، با ترکیبی از داستان‌پردازی و تحلیل تاریخی، خواننده را به دورانی دیگر ‌می‌برد و او را با فراز و نشیب‌های بخشی از تاریخ ایران آشنا می‌کند. . .

معرفی کتاب روانشناسی خواب رویاها ، از نظر فروید ، اشکال "تحقق آرزو" هستند - تلاشهای ناخودآگاه برای حل و فصل یک درگیری به نوعی ، خواه چیزی مربوط به اتفاقات اخیر و یا چیزی از فروپاشی ای در گذشته (بعدا در فراتر از اصل لذت، فروید در مورد رویاهایی که تحقق آرزو نیستند بحث خواهد کرد. از آنجا که اطلاعات در ناخودآگاه به شکلی نامرتب و غالبا آزار دهنده است ، .وجود سانسور در ناخودآگاه اجازه نخواهد داد که آنها را بدون تغییر به خودآگاه منتقل شوند. در هنگام خواب ، ناخودآگاه در انجام این وظیفه ملایم تر از ساعات بیداری است ، اما همچنان به آن توجه دارد به همین ترتیب ، ناخودآگاه باید معنای اطلاعات خود را تحریف کند و آن را از شکل طبیعی اش بیندازد تا از این طریق سانسور را انجام دهد. به همین ترتیب ، طبق گفته های فروید ، تصاویر در رویاها همان چیزی نیستند که به نظر می رسد ، و چون در واقع دارند در مورد ساختارهای ناخودآگاه اطلاع رسانی می کنند ، نیاز به تفسیر عمیق تری دارند. در کتاب روان شناسی خواب فروید به راه و روش اینکار می پردازد.