ضحاک ماروَش

معرفی کتاب عربستان از درون نوشته ی رابرت لیسی‏‫ همه چیز اینجاست-اسلام، شجره خانواده، دریایی از نفت و پول مناسب، دسیسه کاخ... این یک درام عالی و یک داستان حماسی است.»-تام بروکاواگرچه عربستان سعودی در یکی از غنی ترین ذخایر نفتی در جهان قرار دارد، اما پانزده نفر از 19 هواپیماربای 11 سپتامبر را نیز تولید کرد. در این کتاب بسیار مهم، روزنامه‌نگار رابرت لیسی از سال‌ها دسترسی به همه حلقه‌های جامعه سعودی استفاده می‌کند و به خوانندگان کامل‌ترین تصویری را که تاکنون از سرزمینی که در میان جهان‌های قرون وسطایی و مدرنیته است، می‌دهد. با حرکت از تصرف خونین مسجد جامع مکه در سال 1979، از طریق جنگ خلیج فارس، به روابط ظریف ایالات متحده و عربستان در جهان پس از 11 سپتامبر، این کتاب تاریخ اخیر را زنده می کند و داستانی قدرتمند از یک کشور ارائه می دهد. کشوری که یاد بگیرد که چگونه با خودش در جنگ نباشد.رابرت لیسی روزنامه‌نگار بریتانیایی و نویسنده کتاب‌های پرفروش پادشاهی، عظمت و فورد: مردان و ماشین است. در سه سال گذشته او زمان خود را بین عربستان سعودی و لندن برای تحقیق در مورد این کتاب تقسیم کرده است. او بینش‌های نافذی درباره کشور پیچیده عربستان سعودی ارائه می‌کند. با در نظر گرفتن خواننده از تصرف دراماتیک مسجد الحرام در جده در سال 1979 تا تعمیق روابط ایالات متحده و عربستان در طول جنگ خلیج فارس و بیگانگی فزاینده بنیادگرایان رادیکال مانند اسامه بن لادن، لیسی تصویری بی رنگ از کشوری ارائه می دهد که در آن سرکوب وجود دارد. بومی است و دین بر همه چیز حاکم است. از طریق گفتگو با طیف وسیعی از سعودی‌ها، از شاهزادگان و سفیران گرفته تا مردان و زنان در خیابان، داستان «عربستان از درون » داستان مردمی است که سعی می‌کنند جدایی‌طلبی مذهبی گذشته را با دنیایی که به سرعت در حال تغییر هستند، آشتی دهند.

بشر چیست؟ اثری ا‌ست خاص از نویسنده‌ی بزرگِ آمریکایی، مارک تواین، که برخی او را پدرِ ادبیاتِ آمریکا لقب داده‌اند. او هنگامی‌که ۶۳ سال داشت به نوشتنِ این کتاب مبادرت ورزید و نگارشِ آن را چندین سال (تا ۱۹۰۴) طول داد و سرآخر در ۱۹۰۶ آن را با تیراژ کم و بدون نام خود یا با نام مستعار منتشر نمود. مارک تواین در این کتاب، که آن را انجیل ِ خود، و شاخص‌ترین ِ آثارش می‌دانست از ماهیت و چیستیِ بشر یا انسان سخن می‌گوید و ایده‌ها و نظریاتِ خود را در بابِ زوایا و وجوهِ مختلف ِ ذات و سرشت آدمی بیان می‌کند. سبک ِ نوشتارِ این کتاب به صورت دیالوگی میانِ پیرمردی خردمند و یک جوان است. این گفتگو البته رگه‌ها و مایه‌های فلسفی دارد و تواین در قالبِ شخصیتِ پیرِ خردمند، نظریاتش را مطرح می‌کند. وی بر این باور است که انسان موجودی ا‌ست ماشین‌گونه که تحت تأثیر وراثت و محیط ساخته و پروارنده می‌شود و از این رو، کنش‌ها و اندیشه‌های آدمی شایستگی خاصی برای او به ارمغان نمی‌آورند. او در عین‌حال به نحو‌ی برساختِ شخصیت و منشِ انسان اشاره می‌کند، که به زعمِ او یا مادرزادی‌اند و یا برآمده از محیط ِ پیرامون، نحوه‌ی آموزش و پرورش و هرآنچه که با آنها هم‌نشینی و هم‌آموزی دارد. البته تواین انسان را موجودی تعلیم‌پذیر می‌داند که می‌توان با تعلیم و تربیت، او را به جهتِ مثبت یا منفی (خیر و شر) هدایت نمود اما در عین‌حال همچون روح غالبِ آن دوره از تحولاتِ سریعِ فنی و علمی، اراده‌ی آزاد و اختیار را در قاموس بشر نمی‌بیند، و تنها می‌تواند در مارپیچ‌های زندگیش به انتخاب‌هایی آزادانه مبادرت ورزد، همچون اسکی‌بازی که از چکاد ِ کوه به دره حرکت می‌کند و در عین‌حال که محیط و وضعیت و جوِ حاکمِ ناشی از میلیون‌ها قاعده، او را در طیِ مسیرِ اسکی، «ناگزیر» پیش می‌برند، اما هم‌اوست که به هرحال اسکی «می‌کند»، و انتخاب کرده که چنین کنشی را در چنین وضعیتی انجام دهد. مارک تواین از احساس غالبِ وجود آدمی سخن می‌گوید و آن را نیرومندترین احساسِ بشر می‌انگارد، چیزی که به هرحال در هر وضعیتی، بر او مسلط است و به ارضای خواسته‌ها و امیالش سوق می‌دهد. در گفتگویِ جاری و سیالِ پیرِ خردمند و مردِ جوان، که سبک و سیاقِ فلسفی و توجیهی دارد، پیرمرد بر ماشینی‌بودن و بی‌ارادگیِ بشر به معنای عام پا می‌فشرد و او را فقط واجدِ گزینش‌های آزادانه در بافتی از موجبیت‌ها می‌انگارد، اما جوان راضی نیست و از پیرِ خردمند مدام توجیه و دلیل می‌طلبد. مارک تواین، نویسنده‌ی نام‌دارِ آمریکایی، در سیِ نوامبرِ ۱۸۳۵ در فلوریدا و در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمد و در ۱۹۱۰ از دنیا رفت. او را با بزرگانی چون دانته و میلتون قیاس کرده‌اند.